Doğa'nın Rüzgar'ı

Yeni Bir Yol

Parçalandım.Tek kelimeyle parçalandım...Güçlü kaldım.Kendimi güçlü tuttum...Şimdi ise bir yol seçmek zorundaydım.Gerçekten hangisi seçilecekti?

3 gün sonra
Odamdamdaydım,Burak arada geliyor sohbet ediyordu.Beni sevdiğini söyledikten sonra daha çok bir kardeş gibi davranıyordu, çünkü hayal kırıklığına uğradığımı biliyordu.Ama başka türlü Rüzgar'ı dişünsemde gitmedim.Burak'ın tekrar gelme korkusu, Rüzgar'a bir şey olacağından.Korkuyordum...Tek kelimeyle korkuyordum Rüzgar'a bir şey olacağından...Biri gelip 'Rüzgar'a bir şey olma korkusunun nedeni ne?' diye sormak geride kalsın,içimdeki sese bile cevap veremiyordum...

Bir karar verip odadan çıkmak zorundaydım.Rüzgar'a söz vermiştim.Bekle beni Rüzgar.Bekle...Beni bu sokakta bekle...Geleceğim Doğa'mın Rüzgar'ı...Geleceğim... demiştim.Bunu neden söylediğimi bilmiyorum.Beynimin içinde çok garip şeyler oluyordu ve ben artık buna katlanamıyordum...Gidecek miydim?Doğa sözünü tutar mıydı?Tutardı...Ve bu kez de tutacaktı...

8 saat sonra
Burak'ın kapısına geldim ve yavaşça kapısını çaldım.Kapısını kilitlemişti nedenini anlamadığım bir şekilde çünkü kapısını hiç kilitlememişti bu zamana kadar.

Kilitlediği kapısını açtı,sanki beni beklemiyodmuş gibi bir havası vardı. "Efendim Doğa" dedi,dağılan saçlarını karıştırarak.Burak'a söyleyip gitmeliydim,çünkü eğer söylemezsem yine bir bela çıkabilirdi. "Ben biraz dışarı çıkacağım" dedim net bir şekilde.Hiç beklemiyordum böyle cevap vermesine ve "Tamam.Görüşürüz." dedi.Sanki sohbeti daha fazla uzatmak istemiyormuş gibi. "Görüşürüz." dedim sorgular bir sesle.Şaşırmıştım çünkü sorgulamasını bekledim.Ama sorgulamadı.Onu ilk defa böyle görüyordum.

Yetimhanenin dış kapısına ilerledim ve kapıdan çıktım.Rüzgar'a o sokakta beklemesini söylemiştim ama ben o sokağın nerede olduğunu bilmiyordum tabiki.Rüzgar'ı bir şekilde arayıp bulmam gerekiyordu.Tek numarası olan kişi müdür yardımcısı olduğunu düşünüp tekrar içer girdim ve merdivenlere yöneldim.Arkamdan bana seslenen biri yüzünden durmak zorunda kaldım. "Merhaba.Doğa" dedi o ses.Arkamı döndüm ve yüzüne baktım.Simsiyah saçları vardı.Siyah gözleri.Saçları göğsüne kadar uzanıyordu.Gerçekten çok güzel bir kızdı. "Merhaba" dedim anlamayan gözlerle "İsmimi?" diye sordum.Devam etmedim çünkü anlayacağını düşündüm.Düşündüğüm gibi ne demek istediğimi anladı.Zeki bir kıza benziyordu. "İsmini duymayan kalmadı be Doğa." dedi şakalaşır gibi. "Aa" dedim ve başımı yana yatırdım.Yüzümde ki anlamayan gözler halen gitmemişti. "Nedenmiş o?" diye sordum."Rüzgar, Doğa.Rüzgar." dedi.Daha çok şaşırdım ve tepki verdim. "Rüzgar mı?Neden ki.Ne oldu.Benimle ne alakası var!?" diye sordum.Rüzgar diyeceğimi biliyordu sanki.Art arda sıraladığım sorulara gözlerini kısıp başını sağa sola salladı. "Çok soru soruyorsun Doğa.Herkes Rüzgar'la aranızda birşey var sanıyor." dedi.Rüzgar diye hitap ettiğini daha yeni anladım ve bu kaşlarımı çatmama neden oldu.Gerçekten zeki bir kızdı ve benim kaşlarımdan hemen anlayıp "Ben müdür yardımcısı Zehra Duran'ın kızı Buse Duran." dedi ve elini sıkmam için uzattı.Elimi kaldırdım,ve elimi sıktım.Konuşacakken birden o konuşmaya başladı "seni zaten biliyorum Doğa.İnan herşeyinle..." duraksadı gözlerimin tam içine baktı ve devam etti "memnun oldum." Rüzgar'a sadece Rüzgar demesinden rahatsız olduğumu düşünüp düzeltti diye düşündüm ancak Buse Duran akıllı bir kızdı.Bundan emindim. 'Seni zaten biliyorum Doğa.İnan herşeyinle...' bu sözü yine kaşlarımı çatmama neden olsada önemsemedim.Kaşlarımı düzelttim ve bende "Memnun oldum." dedim.

Hemen söze daldım çünkü gerçekten Rüzgar'ı bulmam gerekiyordu. "Sende onun numarası var mı?" dedim.Yine söylüyorum AKILLIYDI yine hemen anladı. "Var." dedi. "Verebilir misin?" dedim mahçup bir sesle
"Neden?" diye sordu.Cevap vermedim.Nedenini bilmiyorum.Nedenini kendimde bilmiyorum!Kahretsin. "Cevap vermeyeceğini biliyordum zaten.Onu merak ediyorsun Doğa..." deyip yerinde kıpırdandı.