Unsolved Love - Student Series #3 ✓

2

PAMIE NATIVIDAD

"Anong nangyari sa braso mo?" Gulat na tanong ni Mommy ng makita niya ako sa sala.

"Ay ma'am nadapa daw po siya," sagot naman ng yaya namin.

"Ayan na nga bang sinasabi ko eh, huwag ka munang lalabas ng bahay para hindi ka nasusugatan, may pasok ka na pa naman sa Lunes," nanlaki naman ang mata ko sa narinig ko.

"Really Mommy?" Masaya kong tanong.

"Yes, but you're not going to private school just like you said, but promise me that you have to get better with your study okay?" Mabilis naman akong tumango.

"Yes Mom, I promise, gagalingan ko po sa school," nakangiti kong sagot.

Ilang buwan na rin kase akong hindi nakakapasok sa school, mabuti na lang pumayag si Mommy na hindi na ako mag-aaral sa private school, I think mas masaya kase sa public.

Sabay kaming kumain ni Mommy ng dinner, may part sa akin na nami-miss si Daddy, but I'm not deserve the man like him, from now on I will forget him, kaya ko naman siguro, he's a cheater and I hate a cheater.

When Monday come, maaga akong nagising dahil subrang excited ako, pagbaba ko ng kusina ay nakita ko kaagad si Mommy at si Yaya na nagluluto.

"Oh, Pam, ang aga pa ah?" Sabi ni Yaya ng makita niya ako, napalingon naman si Mommy pero nginitian ko lang sila.

"Excited yan," natatawang sagot naman ni Mommy.

Nginitian ko lang silang dalawa at umupo na sa lamesa para makakain ng agahan, I eat sunny-side-up and hotdog with ketchup. Nakangiti ako habang nag-aasikaso para pumasok sa school.

Ngayon first day ng klase ko ay si Mommy ang maghahatid sa akin sa school, hindi naman siguro masama kung late na ako sa school year, at least nag-aral pa rin ako.

"Hi, I'm Pamie Natividad, you can call me Pam, I would like to be your friends," nakangiti kong pakilala sa mga bata pero para silang naguluhan.

"Pamie, pwede kang mag tagalog," kaya pala.

"Pasensiya na, ako nga pala si Pamie Natividad, pwede niyo rin akong tawaging Pam para mas maikli, gusto ko kayong maging kaibigan lahat," ulit ko at sa wakas ay ngumiti na silang lahat.

"Pamie, dito kana umupo," nagtaas ng kamay ang isang lalaki at hinila ang upuan sa tabi niya.

"Sige," nakangiti kong sagot sa kaniya.

"Pamie dito ka na lang sa tabi ko," yaya naman ang isang babae.

Lahat sila ay tumayo na para patabihin ako sa kanila.

"Tahimik, umupo ang lahat!" Sigaw ng teacher namin. Lahat naman sila ay tumahimik pero masasama ang tingin sa isa't isa. "Pamie, doon kana umupo sa tabi ni Lexi," tinuro niya yung isang bata na tahimik lang sa tabi, siya lang ata yung hindi tumayo para makipag-agawan kung kanina ako tatabi.

Tumango naman ako kay Ma'am saka nakangiting naglakad papunta kay Lexi. Hinila ko yung upuan sa tabi niya at umupo doon.

"Hi," bati ko dito, hindi niya ako pinansin at parang walang narinig, hindi nakatakas sa akin ang bulungan ng mga kaklase namin at masama nilang tingin kay Lexi.

"Dapat sa akin na lang siya tumabi."

"Kaya nga, bakit kay Lexi pa?"

"Magsisisi si Pamie."

Hindi ko na yun pinansin at nakinig na lang sa gurong nagtuturo sa harapan. Habang nakikinig ay hindi ko maiwasang mapatingin kay Lexi na nakikinig din sa guro namin, halos lahat ng sinasabi ni Ma'am ay sinusulat niya.