'27

22.7K 1.1K 55
                                    

.....

Poyraz abimle konuşmaya devam ediyorduk. Bir yanım onu benimle gelmeye ikna etmek istiyor bir yanımda düzenini bozmaya hakkım olmadığını düşünüyordu. Neyse ki Poyraz abim söylediğiyle içimi rahatlatmıştı.

"Nilay, sana bir şey söylesem inanır mısın acaba?"

"Söyle bakayım."

"Biz Çağla'yla yaklaşık üç aydır İstanbul'da staj yapabilmek için bir hastaneyle konuşuyoruz." Gözlerim kocaman açıldı. Gözlerimle güldüğüme emindim.

"Şaka yapıyorsun!"

"Hayır çok ciddiyim." Ayaklandım heyecanla. ne yapacağımı şaşırmıştım. "O zaman hep birlikte İstanbul'da mı yaşayacağız?"

"Sorun şu ki... Bizi kabul etmediler." Az önce oturduğum yere hayallerim gibi yıkıldım. "Nasıl ya? Neden?"

"Kontenjan açamazlarmış." Aklıma gelen şeyle yüzümde hınzırca bir gülümseme belirdi.

"Açtırırız bizde o zaman."

"Nasıl olacakmış o?"

"Hangi hastaneymiş o bakayım? Egemen abimle..."

"Nilay sakın! Torpil falan yaptırmam ben!"

"Ya torpil değil, dinle bir. Sadece bir konuşsun, karara dahil olmasın."

"Hayır dedim, Nilay."

"Çağla neden İstanbul'a gelmek istiyormuş?"

"Erkek arkadaşı öğretmen. Tayini çıkmış İstanbul'a."

"Tamam işte senin için değil, Çağla için. Sadece konuşsun, bir şey yapmasın." Uzun yalvarışlarımın sonunda Poyraz abimi ikna edebilmiştim. Ayrıca hangi hastane Poyraz abim kadar başarılı bir doktor bulmuş da beğenmiyor?

.....

Akşam yemeği yerken çok stresliydim. Egemen abimden hala bir haber yoktu. Bir Poyraz abime bir de Alp'e bakıp duruyordum. Fazla sabırsızlanmıştım. "Abi, mesela bu iş olsa... Ne zaman gideriz İstanbul'a?"

"Ben gitmeye üç aydır hazırım. Sadece bir kabul gerekiyor. Evimi toparlamamla falan en fazla birkaç gün sürer."

Egemen abimin aramasını beklerken Poyraz abimin staj işleri için konuştuğu Pervin Hanım aramıştı. Cv'lerini incelediklerini ve hastanede onlar için kontenjan açacaklarını söyledi. Ben bu haberi kutlamak istiyordum ama Poyraz abim beni ve Alp'i evinden kovdu. İstanbul'a gitmemizi istedi. Nasıl olsa orada görüşecekmişiz.

.....

Birkaç saatin ardından gece yarısı İstanbul'a dönmek için Alp'le yola çıktık. Yol boyunca sohbet ettik Alp'le. Gerçekten sohbeti sarıyordu. Niloya'yı çok özlediğini en kısa zamanda görmeye geleceğini söyleyip durdu. Sohbet ettikçe Alp'le tanışıyorduk. Meğer biz daha önce hiç tanışmamışız.

"Mühendis olduğunu bilmiyordum. Tahminde etmezdim. İnandırıcıda gelmedi."

"Kapı gibi diplomam var kızım. İlla ispatlayayım mı?" Aslında inanmıştım ama Alp'le uğraşmak güzeldi.

"Ne mühendisiymişsin peki?"

"Yazılım."

"Ve işsizsin, öyle mi?"

"Ben beğenmedim işleri. Yoksa kapımda kuyruklar." Küçük bir kahkaha attım.

"Aynen Alp'ciğim."

"İnanmıyor ya!"

"Kaç yıl oldu mezun olalı?"

"Beş yıl oldu." Bir daha kahkaha attım. "Ve sen beş yıldır iş mi beğenmiyorsun?" Bu sefer Alp'te güldü.

"Of Nilay! İş bulamamış olabilirim, tamam. Neden dalga geçiyorsun?" Kahkaham güçlendi. "Dürüstçe söylesen geçmezdim."

"Sen neden mimar olmadın? Neden asistan oldun?"

"Mimar olsaydım abimle çalışmak zorunda kalırdım. Bunu istemedim."

"Egemen'le mi?"

"Egemen abimde Barbaros abimde inşaat sektöründe. Mimar olsaydım onlarla çalışmak zorunda kalırdım."

"Neden mimarlık okudun o zaman?"

"İlgim vardı. Abimlerle çalışmam gerektiğini bilmeden önce." Güldü. Yine çok güzel gülmüştü.

Biraz daha sohbet ettikten sonra ben eve gidene kadar uyuyacağımı söyledim. Alp'te anlayışla karşıladı.

Birkaç saatlik uykumdan beni hafifçe dürterek uyandırdı Alp. "Geldik."

"Nereye?" Güldü. "Evine geldik, Nilay."

"He tamam. Teşekkür ederim Alp. Her şey için." Kocaman esnedim. "Gerçekten teşekkür ederim. Sen olmasanda olurdu ama seninle daha güzel oldu."

"Nilay, ilk defa bu kadar güzel bir teşekkür aldım. Ben teşekkür ederim. Benim için bir zevkti." Samimi bir şekilde gülümsedim. "İyi akşamlar Alp."

"İyi akşamlar Nilay." Arabanın arka koltuğundan çantamı alıp evime çıktım. Saat geç olduğu için Niloya'yı sabah almaya karar verdim. Eve girer girmez hiçbir şey yapmadan koltukta yarım kalan uykuma devam ettim.

.....

bu bölüm çok içime sinmedi hemen arkasından bir bölüm daha atacağım

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🌟⭐🌟

Bir Kedi Meselesi | Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin