Güney Kore cemiyet hayatının en gözde ve sevilen omegası Park Jimin, gördüğü ilk anda kızgınlığa girmesine neden olan alfa Min Yoongi'den nefret ediyordu. Yoongi'nin ise masum güzelliği ve saf ruhu ile dikkat çeken bir asilzade olan omega ile ilgili...
Selamlaaaar nasılsınız bakalım? Sınava giren ballarımın sınavı güzel geçmiştir umarım🥺🤍
Şimdi öncelikle bu bölümü yavaş yavaş, sindire sindire okuyun ve anladığınızdan emin olun lütfen. Kitabın en önemli bölümlerinden biri çünkü. Ruh eşi ve çiçeklenme mevzusundan sonra kurgunun belkemiği olan diğer bölüm diyebilirim hatta. Lütfen yalnızca diyalogları okuyup geçmeyin, iyice anlayın, iyice sindirin ve ne düşünüyor ya da hissediyorsunuz benimle paylaşın🤍
Ve lütfen karakterleri, yaşadıkları dönemi, dönemin şartlarını ve göze almaları gereken bütün o riskleri göz önünde bulundurarak tepki verin. Yorumlarınızı bekliyorum☺️
Keyifli okumalar🤍
(Sınır koymadığım için oy vermez yorum yapmazsanız bozuşuruz🫶🏻)
***
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ekseriyetle kibir ve yolsuzlukla yönetilen bir dünyada insanın edebi ve felsefi kanunlara bağlı kalması çok zordur."
37. Bölüm: "Yeterince acı çekenler için intikam verilecek en doğru karardır."
Hoseok, yaşanan onca olaydan sonra bile onu bu denli heyecanlandıran esas şeyin birazdan Seokjin'i göreceği gerçeği olmasına şaşarak birer birer tırmanıyordu merdivenleri. Eulji-ro'daki işlek caddeler boyunca dip dibe dizilmiş, parlak tabelaları ve bitmek bilmeyen gürültüsü ile Hoseok da kusma isteği uyandıran meşhur gece klüplerinden birinin en üst katındaki özel odalardan birinde buluşmaya karar verdikleri andan beri heyecanlıydı üstelik. Seokjin'i televizyon programları ve gazeteler dışında görmeyeli uzun zaman olmuştu. Neredeyse dört aydır Gangnam'a gelmiyordu ve bir o kadardır da sevgilisiyle mektuplar dışında herhangi bir iletişim dahi kurmamıştı. Bu elbette ki Hoseok'un fikriydi. Seçimlere az bir süre kalmışken Seokjin'i ya da kendisini tehlikeye atacak herhangi bir şey yapmaya niyeti yoktu. Ayrılık her ne kadar katlanılmaz olsa da birbirlerine yazdıkları mektuplarla hasretlerini dindirebilir, gelecek güzel günlerin hayaline tutunarak her şeye göğüs gerebilirlerdi.
Ancak yine de özlemişti Seokjin'i.
Onu, yakışıklı yüzünü, yumuşak saçlarını, pürüzsüz tenini ve feromonlarının ferah kokusunu özlemişti. Nefret ettiği halde bir gece klübünde görüşmek istemesinin güvenlik dışındaki sebeplerinden biri de buydu. Seokjin'in feromonlarını onun için kullanmasına ve bunu yaparken rahat olmasına ihtiyacı vardı. Boynuna sokulup doya doya solumak, buhar gibi içine çekmek istiyordu bunu.
Mor ledlerle aydınlatılan dar koridoru geçip de en dipteki odaya girdiğinde Seokjin'in çoktan orada, onu beklemekte olduğunu görmek yüreğini tarifi imkansız bir huzurla doldurdu ve kapıyı kapatıp kilitledikten sonra bir an bile beklemedi yanına gitmek için. İkisi de aynı anda hareketlendiler birbirlerine doğru ve çok fazla eşya bulundurmayan geniş odanın ortasında özlemle kucaklaştılar.
