YANLIŞ

Bölüm 1

İçimde biriken öfke gözlerimden sulu bir çözelti gibi akıp gitmeye çalışıyor ancak beni öfkelendiren unsurlar ortalıktan ne yazık ki (!) kaybolmadığı için öfkem dinmiyordu.

Kulaklarıma dolan sesler içimde koca bir öfke fırtınası çıkarıyor, içimden sessiz çığlıklar atıyor, kendimi kontrol etmeye çalışırken gözümün önünde ortalığı dağıtığım görüntüler canlanıyordu.

Ben bunu hak etmemiştim.

Sevdiğim adamın karısıyla yaşadığı müstehcen şeyler sonucu çıkan sesleri kendi evimden duymayı zerre hak etmemiştim.

Sesleri duymamak için üzerime kapatıp kulaklarıma sıkıca bastırdığım yorganımı, yorganın altında sıcaktan ve havasızlıktan boğulma raddesine gelmemle açtım.

Odamın havası beni serinletirken yukarıdan gelen sesleri kulaklarımda herhangi bir baskı olmamasıyla daha derin, daha detaylı duymaya başladım.

Kim olduğum yada yapanın kim olduğu konusu gözetilerek durum değerlendirmesi yapılsa bile şu an yapılan büyük saygısızlıktı.

Kimin evinde ne yaptığı beni ilgilendirmezdi ancak kimsenin daha hızlı sikilmeyi talep ettiğini duymak zorunda değildim.

Üst komşuları 70 yaşında, kulakları az duyan tonton bir nene olduğu için mi bu kadar rahat takılıyorlardı? Bilmiyordum ama onların bir komşusu da bendim ve kulaklarım gayet iyi işitiyordu.

Uzun süredir maruz kaldığım inleme sesleri duracak gibi değildi ve ben şu an sevdiğim adamın karısıyla münasebeti sonucu ortaya çıkan bu sesleri duymayı bırakın, mart ayında bir kedinin sevdiceğiyle olan cilveleşmesini bile duymaya katlanacak gibi değildim.

Sevdiğim beyefendi sevdiği hanımefendiyi sikecekse biraz yavaş siksindi lütfen.

Kaderimin berbatlığı kurduğum cümleyle gözler önüne serilirken göz yaşlarım hızlandı. Yanlışlıkla evli bir adama aşık olmuştum ve kendi köşemde sessizce, platonik olmayı engelleyemediğim bir biçimde takılıyordum.

Bence bu noktada konuya iyi yönünden bakmam gerekiyordu. Sonuçta şu an ben de bazı uzuvlar tarafından bazı durumlarda bırakılıyor olabilirdim. Yeterince açık mıydım?

Yani şimdi bir düşününce gerekli şartlar sağlanırsa pek de kötü bir opsiyon sayılmazdı.  "Ahh!"

Öncekilerden daha yüksek ve daha tutkulu bir inleme kulaklarıma ulaşırken öfke dolu bakışlarım tavanı buldu. "Yeter lan!"

Öfkeyle telefonumu ellerimin arasına alıp apartman grubuna girdim. Hanımefendinin numarası bende yoktu. Gruba da yukarıda karısını sikmekle meşgul olan sevdiğim bey dahil olmuştu. Dolayısıyla el mahkum ona yazacaktım.

Siz: Saatin farkında mısınız acaba?

Siz: Sizin uykunuz olmayabilir ama benim var.

Siz: Üstüne üstlük gitmem gereken bir işim de var.

Yeterince açık olduğumu düşünüyordum. Müstehcen bir dil kullanmadan "Sevişmenizi daha sessiz yapın. Uyuyorum." demeye getirmiştim.

Gerekirse sevdiğim adama karısıyla daha sessiz sevişmesini, uyuyamadığımı bile söylerim. Öyle medeni bir insanım.

Durumun boktanlığı suratıma bir tokat gibi çarparken mesajlarımın çift tıkta kalması ve üst kattaki seslerin devam etmesi üzerine sinir, öfke, acı ve daha bir çok kötü duygu karmaşasıyla telefonu yatağıma bıraktım.