YANLIŞ

Bölüm 11

Bedenim de gözlerim gibi ağırlaşmışken, tam da kendimi uykunun kollarına bırakıp güzel bir uyku çekecekken telefonunun lanet bildirim sesiyle gözlerimi karanlığa açtım.

Savaş benim evime gelmektense kendi evine gitmeyi tercih ettiğinde akmaya başlayan göz yaşlarım Gereksiz kod adlı ciddi manada gereksiz olan şahsın mesajlarıyla iyice şiddetlenmişti.

Yine o mesaj atmıştı. Kendisi bana hayatı zehir etmek adına yaratıldığı için bu saatte ondan başka bana mesaj atacak bir insan evladı olduğunu sanmıyordum.

İstemeye istemeye elimi telefonuma uzatıp telefonunun kilit ekranını açtım. Ekranda gördüğüm isim kalp atışlarımı hızlandırırken hızlanan kalbime lanet okuyarak mesaja girdim.

Savaş Bey: Aslı Hanım, rahatsız ettim

Savaş Bey: Kusura bakmayın

Rahatsız etmiyordu. Etmeyecekti de ancak benim bunu ona anlatabilmem ve onun bunu anlaması imkansızdı. Belki anlardı ama karşılıksız kaldıktan sonra anlamasının da bir anlamı yoktu.

Derin bir nefes alarak ekranda parmaklarımı oynattım.

Siz: Buyrun Savaş Bey?

Savaş Bey: Uyuyor muydunuz?

Siz: Evet

Siz: Bir şey mi oldu?

Savaş Bey: Yok, bir şey olmadı

Savaş Bey: Beni uyku tutmadı da

Savaş Bey: Neyse boşverin

Aramızdaki komşuluk ilişkisi biraz olsun ilerlemişti. Bunun bariz kanıtı uyku tutmadığı için bana yazmasıydı.

Normal şartlar altında buna haddinden fazla sevinebilirdim ama şu an buna zerre enerjim yoktu. Kaldı ki daha fazlasına olan inancımı da kaybetmişim.

Ben onun için bir sevgili, eşten ziyade anca canciğer bir dost olabilirdim. Fazlası yoktu. İmkanlar dahilinde değildi. O beni sevmezdi.

Siz: Tam olarak neyi boşvermem gerekiyor?

Savaş Bey: Siz uyuyun ya

Savaş Bey: Zaten yarın dersiniz vardır

Savaş Bey: Saçma sapan geldim yazdım

Savaş Bey: Gereksiz bir tutumdu

Savaş Bey: Tutamadım kendimi

Gözlerim ekranda kalakaldım. Bana yazmamak için kendini tutmaya çalışmış, en sonunda tutamayıp yazmıştı. Öyle mi?

Bize en acilinden bir boşanma davası ve nikah günü alabilecek tanıdık var mıydı?

Acaba straplez bir gelinlik mi giyseydim?

Acilinden bir de ev bakmak lazımdı.

Bizim kızın yüzme kursu da zamlanmasa iyiydi yahu.

Oğlanda takmış kafayı binicilik dersine. Düşerse ne olacak?

Bildirim sesiyle girdiğim hayal dünyasından çıktım.

Savaş Bey: Bunu niye söyledim ki ben şimdi?

Ben nerden bilebilirdim acaba?

Savaş Bey: Bunu niye söyledim?

Savaş Bey: Neyse ben iyice saçmalamadan gideyim

Savaş Bey: İyi geceler Aslı Hanım

Bu kadar mıydı? Bu kadar kolay mıydı? Uykumu kaçırmıştı ve uykumu kaçırıp öylece çekip gidemezdi. Uykumu kaçırmanın bir cezası olmalıydı.

Siz: Kırmızı uyar mı?

Kırmızı şarap demek istemiştim ama isterse başka noktalara da çekebilirdi. Gayet çekilebilir bir şey söylemiştim. Oraya buraya sürükleyebilirdi. Sıkıntı yoktu. Her şekilde uyum sağlayabilirdim.

Savaş Bey: Uyar uymasına da sabah dersiniz yok mu?

Savaş Bey: Uykunuz vardır

Siz: Sabah otuz kadar bücürle dersim var

Siz: Çok uykum da vardı

Siz: Ama uykumu kaçırdınız

Savaş Bey: Çok özür dilerim

Siz: Dilemeyin

Siz: Ders saatine kadar benim canım sıkılır

Aslında açık bir şekilde onu evime davet etmiştim. Gelirse ne alaydı. Gelmezse bir dahakine pabucunu yalardı.

Buna gerçekten inanıyor muydum? Benim Savaş'ı reddedebileceğim bir simülasyon var mıydı?

Savaş Bey: Geleyim o zaman ben?

Siz: Gelin

Siz: Atışırmalık bir şeyler var evde ama yetmeyebilir

Siz: Varsa getirirsiniz

Çiçek olur, çikolata olur. Öyle şeyler işte.

Savaş Bey: Olmadı sipariş ederiz

Biz...

Savaş Bey: Aç mısınız?

Siz: Evet, pizza yer miyiz?

Savaş Bey: Offf

Savaş Bey: Hem de ne yeriz valla

Yüzümde kocaman bir gülümseme oluşurken yazıyor... belirdi.

Savaş Bey: Bildiğim çok iyi bir pizzacı var

Siz: Aşağı inin de birlikte sipariş verelim

Savaş Bey: Bir dakikaya oradayım