DİCLE

🌸2🌸

Selamın aleyküm,
Yeni bölüm geldi.
İyi okumalar🌸

Ne yapacağımı bilmiyordum. Aslında bu ilk yanlışlıkla başkasına yazışım değildi ama bu sefer yazdığım kişi bir erkekti. Bu beni korkutuyordu ve vicdanım günaha girdim ya da girerim düşüncesi ile yakama yapışmıştı.

Nasıl abimin numarası o değildi ya?

Numara ezberlemede hep kötü olmuşumdur.

"Dicle!" Diye seslenen annemin sesi ile hızla suç üzerinde yakalanmış suçlular gibi yerimden fırladım.

"E-efendim anne!" Sesim titremişti. Eyvahlar olsun ki sesim titremişti.
Annem hızla odamın kapısını açıp içeri daldı.
Bana kıstığı gözleri ile baktı ve bir yandan da tülbentini düzelterek yanıma yaklaştı.
Ben ise yutkundum ve annemi izlemeye başladım.

"Neyin var bakim senin?"

"Bir şeyim yok anne." Dedim sesimi son derece normal tutarak.

"Emin misin, az önce sesin bir kötü geldi sanki?" Dediğinde annem hemen durumu toparlamak adına atıldım.

"Boğazıma gıcık oturdu." Dediğimde beni bu kadar iyi tanımasından bir anda nefret ettim çünkü şüpheli gözlerle beni süzmeye devam etti.

"Pencereden bakıyordum da hani şurada inşaat var ya onun tozu geldi anne! Neden öyle bakıyorsun?" Diye isyan ettim en sonunda.

"Nasıl bakıyor muşum? Aman sana da bir şey denmiyor. Şey diyecektim ben, akşama teyzenler geliyor bir kek çırpıver de çayın yanınında yiyelim kızım." Dedi annem. Ben de hemen başımla onayladım ve odamdan çıkarak mutfağa geçtim. Gerekli malzemeleri çıkarıp tezgahın üstüne bıraktım ve önce yumurtaları kırıp çırpmaya başladım.

"Kızım, ben senin numaranı verdim akarabalara. Öyle uzaklara da vermedim merak etme." Arkamdan gelen ses ile ona döndüm.

"Tamam anne sağol." Önümdeki keki çırpma işine geri döndüm.

Bir süre daha kek ile uğraştıktan sonra onu kalıba boşaltıp fırına verdim. Daha sonra ise sarma saran anneme yardım etmeye başladım.

Artık bir ev hanımı olmuştum.

Aslında 23 yaşındaydım ve psikoloji bölümünü bitirmiş fakat KPSS yokuşuna takılmıştım. Abim ise mimardı. Babam da emekli polis. Ama işte atanamadığımdan evde kalıp abimin dinlemesi gerek şeyleri de ben dinliyor ve yapması gerekenleri de yapıyordum.
Gelecekteki karısına acıyordum çünkü bir tık sorumsuz bir adamdı.

Sarmaları sararken aklıma gelen ile anneme yanaştım.

"Anne?"
"Senin şu komşu Nezahat Teyzenin torunu evlenecekmiş." Dedim. Annem de başını salladı.

"Aynen kızım, evleniyor o da. Bir abinle sen evlenemedin gitti. Ben sizin mürvetinizi görmeden mi öleyim istiyorsunuz?"
(Klasik Türk annesi iwjdjwn)

"Anne ben 23 yaşındayım daha, sen 26 yaşında olan oğluna laf et." Dedim ve burnumu kıvırıp önüme döndüm ve elimdeki sarmayı sarmaya devam ettim.

O esnada babam içeri elinde telefonum ile girince bir anda felaket derecede gerildim. Ama çaktırmamaya çalışıyordum.
Babam elindeki telefonumu bana uzattı.

"Kızım az önce telefonun çalıyordu ben de önemli bir şey diye getireyim dedim." Dedi babam ve tam önüme bıraktı.

"Bak bakalım kimmiş?" Dediğinde elimi gereğince telefonuma attım ve güç düğmesine basıp ekranı aydınlattım.

"Esra baba, Esra aramış." Dedim bir anda rahatlayarak. Aslında biliyordum beni araması dünyanın en mantıksız şeyi idi fakat korktuğumdan gereksiz kuruntu yapıyordum.
Esra benim en yakın arkadaşımdı. O yüzden babalardan onu gayet iyi tanırlardı.

Sarma işi bitince odama geçtim ve telefonumu açıp baktım. Adamdan bir tane mesaj gelmişti.

0588*******:Kimsin o zaman?

Mesaja bir süre baktım. Sonra kaşlarımı çattım.

Sanane be!

İçimdeki çirkef kız konuşurken adama son kez mesaj attım.

Siz: Kusura bakmayın beyefendi, bir yanlışlık oldu. Numaranızı siliyorum, ben size bir daha yazmam sizde bana yazmayın lütfen.

Daha sonra ise ekranı kapatıp atmıştım. Numarayı kankam  Esra ve hem kuzen hem de kankam olan Yağmur'a göstermeden silemezdim.

Çünkü onların benim her şeyimden, benim ise onların her şeyinden haberim olurdu.

Kapının çalması ile abim ya da misafirlerin geldiğini anladım ve odamdan çıktım.

25.06.2023

Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Bölüm hakkındaki düşünceleriniz?
İyi günler.