DİCLE

🌸33🌸

Selamın aleyküm hepinizeeee♡
Size biraz gecikeceğimi söylemiştim ama bulduğum ilk fırsatta sizlere bölüm yazdımmm♡
Umarım sevinirsiniz.

Ara bölüm yazmak biraz zor ondan dolayı bana biraz fikir verin görmek istediğiniz sahneler ile ilgili. Zaten finale çok kalmadı.

Benimle fikirleriniz paylaşın lütfen, ne kadar çok, fikir o kadar çabuk bölüm.

Hepinize keyifli okumalar dilerim♡♡♡

💫✨️

4 Ay Sonra

"Dicle!" Masadaki eşyaları hızla düzenleyip bena seslenen Fırat'ın yanına gittim.

"Efendim?" Üzerine gömleğini giymiş düğmelerini ilikliyordu. Yüzüme gelen tutamları çekip ona daha dikkatle baktım.

"Benim siyah kumaş ceketim nerede?" Tatlı tatlı sorarken ona bir cevap verebilmek isterdim...

"Hangisi Fırat? Bir sürü siyah kumaş ceketin var." Bana ufak bir bakış atıp hızla gömleğini düzeltti. Çantasına dosyaları yerleştiriken bir yandan da bana ceketi anlatıyordu.

"Hani böyle siyah biraz daha güzel diğerlerinden o işte!" Güzel dediği bu aralar daha sık giydiği olmalıydı.

"Haa yıkadım ben onu. Başkasını giy."

"Yıkadın mı?" Öyle bir hüsran ile bana döndü ki bir an gülmemek için kendimi zor tuttum.

"Evet kurumadı ama yeni yıkadım." Hızla dosyalarını toplarken ben de dolabı açıp baktım içine ne giyecek diye.

Gözüme güzel gelen siyah hırkasını çıkarıp ona uzattım.

"Bunu giy bu güzel olur." Elimdeki hırkaya bakıp hemen aldı.

"Pekala. Sen öyle diyorsan." Hızlıca giyindi. Baba yaklaşıp birden bu aralar sık yaptığı bir hareketi yapıp boynuma doğru eğildi ve ısırdı.

"Ya yapma ya!" Sinirle geri çekilirken o ise gıcık gıcık güldü.

"Şunu yapma Fırat! Acıyor. Hem ne ilginç bir hareket vampirler gibi..." Ben kendi kendime söylenirken o giyinmeyi söyleyip odadan çıktı. Ben de hızlıca giyindim.

Bu gün Onur geliyordu. Sonunda şehir dışı görevi bitmişti ve biz gelmesini dört gözle bekler hale gelmiştik. O gelene kadar Esra ve Abimin nişanı olmuştu. İkisi de birbirinden oldukça memnundu. Onur gelince de bu işe olumlu olduklarını söyleyen Hasret ile konuşacaklardı. Ben de tabii  ki anneciğimin yanına gidecektim çünkü oradan dayımlara geçecektik.

Mutfağa gidip düzenlediğim masayı ve tezgahı son kez kontrol ettim.

"Fırat!"

Ben ayakkabılarımı giyerken o da geldi sonunda.

"Hadi gidelim,"  Bana ayak uydurup o da ayakkabılarını giydi. Kapıyı kapattıktan sonra birlikte ben ne kadar sevmesem de asansöre ilerledik ve çabucak aşağı indik.

Arabaya bilmemiz ve annemlere gelmemiz çok da sürmemişti.

Fırat benimle yukarı çıktı annemlere selam verdikten sonra işe gidecekti. Birlikte yukarı çıkarken annemin kapıyı açtığını duydum. Kapıya vardığımda annemin iş modunda olduğunu gördüm.

"Hoş geldiniz çocuğum." Annem kapıyı sonuna kadar açıp bizi karşıladı. Selam vererek girdik içeri.

"Hoş geldin oğlum? Nasılsın?" Annem Fırat'ın hırkasını özenle alıp astı. Damadından memnundu. Ben de memnundum.