DİCLE

🌸25🌸

Selamın alykümmmm!
Sevgili yazarınız sonunda büyük mücadeler vererek buraya gelip size bölüm yazabildi. Hem de ilham perilerini zorla bağlayarak dkwkdkw

Öncelikle hepinize bir teşekkür borcum var çünkü sonunda beni çok mutlu eden ve uzun zamandır görmeyi beklediği o olay sonunda gerçekleşti...

100K OLDUK!🎉🎊✨️

Kitabımı okuyan oy veren yorum yapan herkese değerli vakitlerinde ayırıp kitabımı okudukları için teşekkür ediyorum. Destekleriniz sayesinde buradayız Dicle sizin sayenizde büyüdü!

Umarım desteklerinizi hiç esirgemezsiniz.

Bölüm sonunda da size ufak bir fikir ile geldim.

Düzenlemeden atıyorum. Yazım yanlışı görürseniz bana söyleyin.

Hepinize iyi okumalarrr!

💫✨️

Tekerlekli sandalye bence yanlış seçimdi. Sadece evimde oturup iyileşmeyi beklemeliydim belki de.

"Bunlar nasıl kızım?" Annemin gösterdiği nevresim takımlarına tekerlekli sandalye yüzünden tüm gözlerin üzerimde olmasının verdiği rahatsızlığı bakışlarıma sonuna kadar yansıtarak baktım.

"Anne güzel de eve mi gitsek?" Annem bir ağrım olmadığını ama bulunduğum durumdan rahatsızlık duyduğumu bildiği için asla kabul etmek istemiyordu bu teklifimi.

"Kızım biraz bakalım bir şeyler almamız lazım." Tekerlekli sandalyeyi gülerek itekleyen Yağmura ters ters baktım. Esra da yoktu zaten.

Abimin hayvan gibi bağıra bağıra yaptığı itirafını üzerinden 3 gün geçmesine rağmen onunla iletişim sadece bir kere kurmuştum onda da onu biraz kendisiyle bırakmam gerektiğini söylemişti. Tabii ki de zaten ne konuşmam gerektiğini bilmediğim için bu teklifi kabul etmiştim.

Şu an annem, ben, Yağmur, yengem ve Sema abla ile geziyorduk. Teyzem işi olduğu için gelmezken Kübra ablam resmen kaçmıştı. Aysel Hanımlar ise az sonra bize katılacaklardı.

Ben ise sadece bu kadar bakış altında olacağıma yerin dibine inen merdivenlerden pata küte yuvarlanmak istiyordum.

Koltuk derneklerini kullanamamıştım çünkü kolum da kırıktı, kaburgalarım da... Öyle olunca tabi kullanabileceğime dair olan özgüvenim yerle bir olmuştu. Yavuz abi de nereden aldığını bilmediğim bu sandalye ile çıkmıştı ortalığa.

"Biz seni hep oradan oraya taşımak zorunda mıyız kızım. Fıtık olduk be!" Bana bunu söyleyerek vermişti sandalyeyi. Abim ise zaten son günler aşırı sinirli olduğu için şaka yapıldığını anlamamıştı ve direkt atılmıştı.

"Taşımayın lan o zaman kardeşimi. Niye böyle söyleyip onu üzüyorsunuz? Ben taşırım kardeşimi. Götür şunu." Tekerlekli sandalyeye hiç hoş bakışlar atmamıştı.Tekerlekli sandalye değil de benim kırılmış olduğumu düşünmesi onu böyle ters bakışlara itiyordu sanırım. Ama kolunun yara olduğu gerçeğini ve ortamda dönen şakayı anlamıyordu.

Onu zorla bunu bir şaka olduğuna ikna edip tekerlekli sandalyeyi ters bakışlarından kurtarmıştık.

Adam aşk acısı çekiyor işte. Niye üstüne gidiyorsunuz?

"Ay Dicle, bu çok güzelmiş kızım." Gerçekten güzel olan takımı görünce sonunda ilgimi çekebilmişti.

"Gerçekten çok güzelmiş Anne." Beğendiğim için onu almıştık. Az sonra gelen Aysel hanım ve Zehra ile de her yerde alacak bir sürü şey bulduktan sonra herkes yorgunluktan ölmüş bir şekilde eve dönmüştü fakat ben gayet mutluydum çünkü sürekli birileri tarafından sandalyem itilmiş ve gayet içime sinen birçok güzel eşya satın almıştım. Kendi evime ait olacak eşyalar almak beni tahmin ettiğimden daha fazla mutlu etmişti.