DİCLE

🌸36🌸

Selamın aleykümmmmm gençlik
Ben geldimm tabi yeni bir bölümle. Hem hastayım hem de evimizde uzun süreli bir tadilat boya badana işi var ondan dolayı müsait olamıyorum.

Yine de hızla yazıp sizler için atıyorum umarım beğenirsiniz. Siz de bu gariban hasta yazarınıza bir oy ve yorumu çok görmeyin olur mu🥹

Yazım yanlışları tabii ki var ama siz uyarırsanız hemen düzeltilecek♡

Neyse hepinize iyi okumalar diliyorum.

💫✨️

Evimin salonunda oturup bir yandan etrafı izliyor, bir yandan karnımın üzerine yasladığım avucumla derin düşünceler içindeydim. Ne yapacağımı da kime söyleyeceğimi de bilmiyordum. Anneme mi söylesem, Esra ve Yağmur'a mı söylesem yoksa direkt kocama yani evladımın babasına mi söylesem bilmiyordum.

Kime söylesem acaba?

Belki de kimseye söylememeliyim?

Sakince aklıma gelen fikirle telefonuma sarıldım. Numaralardan anneminkini bulup aradım.

"Alo." Sesini duyunca sebepsiz bir şekilde duygulandım. Ama bunu sesime yansıtmamalıydım çünkü panik olurdu.

"Alo. Nasılsın anne?" Derin bir nefes alıp sesim titremesin diye kendimi sıktım.

"İyiyim kızım çok şükür sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim çok şükür anne. Şey ne yapıyorsunuz?"  Annem duygudan hafif titreyen sesimi fark etmedi sanırım.

"Ne yapalım kızım, baban arkadaşları ile dışarı çıktı ben de yeni temizliği bitirdim. Oturuyordum. " aklıma gelen fikirle hemencecik sordum.

"Kahve içelim mi? Yanına geleyim mi?" Derin bir nefes verdim tekrardan.

"Gel kızım o nasıl soru? Bir de soruyor. Gel de içelim kahvemizi."

"Tamam geliyorum."

"Dikkatli Gel hadi bekliyorum." Telefonu karşılıklı kapatınca hızlıca yerimden kalkıp odamıza girdim. İçeriden kendime hızla bol bir elbise seçip alırken yanına da ona uyan bir şal aldım.

Siyah bir elbise ve siyah bir şal.

En acele bu güzeldi.

Hızlıca giyinip kendime aynadan baktım. Kendimi bir farklı hissediyordum artık. Sanki bakan herkes hamile olduğumu anlarmış gibi geliyordu.

Araba Fırat'ta olduğundan otobüsle gidecektim. Ayakkabılarımı alıp hızla mutfağı kontrol ettikten sonra evden çıktım. Kapıyı arkamdan kapatıp biraz ilerleyince aklıma telefonumu ve anahtarımı almadığım geldi.

Zeki.

Fırat'a haber veremeyecektim. Ne yapacaktım?

Annenin yanına gidince ararsın. Sakin ol.

Çok mantıklı bir fikirdi. O yüzden merdivenleri sakince indim. Otobüs durağına gelince avucumda nasıl olduğunu anlamadığım şekilde unutmadığım otobüs kartımı inceledim.

Ne kadar çirkin çıkmışım.

Ben kartı incelerken gelen otobüsle hızla otobüse bindim ve kartımı okuttum. Arkamı dönüp otobüse bakınca ağzına kadar dolu olduğunu gördüm.

Hamileyim ben bana yer verin.

Sakince kendime tutacak bir demir aradım. En sonunda bir teyzenin başında dikilmeye karar verdim. Koltuğun üst tarafından tutup kendimi sabitledim.