Siz: Bir dakika...
Siz: Ben Zehra olmadığıma göre siz kimsiniz?
0588*******: Ne demek Zehra değilsin? Benim tek kız kardeşim Zehra.
0588*******: Şaka kaldıracak halim yok abim, yapma.
Siz: Hayır, şaka yapmıyorum. Ben Zehra değilim.
0588*******:Zehra...
Selamın aleyküm sevgili okurlarım♡ Bu bölüm düğün bölümüydü ve yazar yazmaz atıyorum. Yüksek ihtimalle sahurda veya sabah okursunuz.
Kuşak meselesi hakkında buraya yazmak istedim. Adet olduğu için öyle bir sahne yazdım. Bu konu hakkında linçlenmek istemiyorum. Beni anladığınızı umuyorum♡♡♡
Medya Dicle'nin gelinliği. Ben beğendim ama siz beğenmezsejiz aklınızdakiler ile devam edin.
Umarım güzel olmuştur bölüm. Bol bol oy ve yorum bu yorgunluğun üzerine çok güzel olurdu...
Hepinize iyi okumalar diliyorum..
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨️✨️
Banyoda akan suların beni tamamen temizlenmesini izledim. Daha sonra ise işim bittiği için hızlıca kalan işlerimi de halledip banyodan çıktım ve odama ilerledim. Sabah namazı vakti girmesini beklerken hızlıca saçlarımı taradım ve zaten tün ev halkı uyanık olduğundan saçlarımı en sessiz ayarda kuruttum. Uzun saçlarımı az sonra bor daha uğraşmamak için toplayıp namaz kıyafetlerimi giydim. Ezan daha henüz okunmamışken derin bir nefes aldım ve yatağıma oturdum. Odam artık neredeyse tamamen boştu. Esyalarımın sadece küçük bir valizi burada kalmış kalanların hepsi yeni evime gitmişti. Benden hiç bir iz kalmayan odama baktım. Sadece dolabın içinde sık giymediğim iki üç kıyafetim kalmıştı. Onlar da görünmüyordu zaten.
Masamda, küçük kitaplığımda gözlerim gezindi. Her köşesi anılarım ve ben ile doluydu. Mesela dolabımın aynısının karşısında az süslenmemiştim kendi kendime. Saçlarımı ilginç şekillere sokup yüzüme asla kullanamadığım makyaj malzemeleri ile makyaj yapmıştım. Yeni konbinler hazırlamıştım. Salak saçma danslarıma tanık olmuştu bu oda.
Kendi kendime üzülmelerim, sevinçlerim hepsi bu odadaydı. Ama şimdi burayı bırakıp gidiyordum.
"Allah'ım," kısa bir an duraklayıp aklımda cümlelerimi toparlamaya çalıştım. En sonunda ise içimden geçen en mantıklı cümleyi mırıldandım. "Hakkımda hayırlısını ver."
Ezanın okunması ile yerimden kalkıp seccadeyi serdim ve namaza durdum. Sakince, huşu içinde namazımı eda edip içimden gelen şekilde sessiz fısıltılarla dua edip yerimden kalktım. Yavaşça seccadeyi katlayıp kenara bıraktım.
Saat 8 gibi kuaföre gidip hazırlanacak ve ardından fotoğraf çekilmek için gün boyu meşgul olacaktık. O esnada annemler kalan hazırlıkları halledeceklerdi. Daha sonra düğün saat 18.00'da başlayıp 21.00'de bitecekti. Yemek yenecek, dua edilecek ve bitecekti. Daha sonra biz evimize geçecektik.
Kendim biraz zaman geçirip daha sonra yaklaşan saat ile üzerimi giyinip özenle kapının arkasına astığım gelinliği alıp kendi çanta gibi olan poşetine koyup fermuarını kapattım. Adını bilmiyordum ama çok da gerekli gelmemişti.
