"អ្ហឹក~ខ្ញុំលែងត្រូវការបែបហ្នឹងហើយ បងឈប់គិតពីវាទៀតទៅ ខ្ញុំមិនដែលគិតចង់បានបងមកធ្វើប្ដីទៀតឡើ--អ្ហឹប!!!!" និយាយមិនទាន់នឹងចប់ប្រយោគផង ឥលូវត្រូវលេបពាក្យពេចន៍ចូលទៅក្នុងពោះវិញទាំងអស់ ព្រោះអ្នកកំលោះខាងលើបានទម្លាក់បបូរមាត់មកសង្រ្គប់យ៉ាងជិតស្អិតរមួត ទោះថេហ្យុងព្យាយាមគេចចេញក៏មិនបានដែរ សូម្បីចង់លើកដៃមកច្រានទ្រូងនាយក្រាស់ឲ្យចេញរិតតែមិនកើត ព្រោះពេលនេះដៃរបស់ខ្លួនកំពុងតែត្រូវគេសង្កត់ជាប់នឹងសាច់សាឡុងហើយ ធ្វើអ្វីមិនបានសោះឡើយ។
"អ្ហឹ-បង--"គ្រាន់តែបបូរមាត់មានសេរីភាពភ្លាម កំលោះតូចរៀបនឹងបន្លឺសម្លេងឡើង ប៉ុន្តែមិនទាន់បានមួយដង្ហើមផង អ្នកខាងលើក៏ទម្លាក់បបូរមាត់ទៅបំបិទសារជាថ្មីទៅហើយ ។
ម្ដងនេះនាយក្រាស់ញក់ញីពេញទំហឹង ប្រឹងជ្រែកអណ្ដាតផង ព្រោះអ្នកខាងក្រោយមានះចង់ឈ្នះណាស់ ព្យាយាមខ្ជិបមាត់ឡើងជិតឈឹង ទាល់តែលើកដៃមកច្របាច់ឲ្យជំហរទើបបាន ។ ក្រអូមមាត់ត្រូវជំហរដោយបាតដៃក្រាស ជាឱកាសដែលអាចឲ្យអ្នកខាងលើជ្រែកអណ្ដាតបានយ៉ាងងាយ នាយប្រើអណ្ដាតក្ដៅរបស់ខ្លួន លូកចូលទៅគ្រលាស់គ្រលែងភ្លក់រសជាតិទឹកមាត់អ្នកខាងក្រោមយ៉ាងស្វិតស្វាញដល់ថ្នាក់ពេលដកមកវិញមានហៀរទឹកមាត់ឲ្យកក្លាក់។
"បង~"ថេហ្យុងបម្រុងនឹងស្រដីបន្ទាប់ពីបបូរមាត់មានសេរីភាពម្ដងទៀត ប៉ុន្តែត្រូវអាក់ខានវិញពេលដែលជុងហ្គុកនិយាយ៖
"បើឯងហ៊ានតែហាមឃាត់យើង ឯងច្បាស់ជាពិការដើរលែងរួចតែម្ដង" មិនប្រាប់តែមាត់នោះទេ ដៃមាំក្រាស់ព័ន្ធដោយសរសៃរវាម ប្រើការយកទៅចាប់ជើងស្រឡូនទាំងគូឲ្យកន្ធែកម្ដងបន្តិចៗសឹមទាញនៅខ្សែអាវឃ្លុំស្រាយចេញយ៉ាងរហ័ស សូម្បីតែម្ចាស់រាងកាយមិនទាំងដឹងខ្លួនផងថាពេលនេះខ្លួនប្រាណគ្មានអ្វីត្រូវបិទបាំង ។
"រាងកាយមិនខុសពីសោភិនីទាល់តែសោះ"ដោយសារតែឃើញរាងល្អិតស៊ិចស៊ីទាក់ចិត្តពេកក្រៃទើបប្រៀបទៅនឹងសោភិនីឯណាឆ្កុយ ចង់និយាយថារាងនេះបើលក់ ដាច់ខ្លាំងមែនទេ?
