လူလိမ်အပိုင်း 8
"သားဂျီမင်းရေ ဒီမှာ မမလေးနဲ ဟန်နာရောက်နေလို့ သားအကိုလေးကို သွားခေါ်လာပါဦး"
" အစောကြိးကို ဘာလာလုပ်ကြတာလဲ
မသိဘူး "
ညက ၁၁နာရီကျော်မှ အကိုလေးပြန်လွတ်လို့အိပ်ရေးမဝပါဘူးဆို အစောကြိးရောက်လာကြတဲ့ ဧည့်သည်ကြောင့် ပွစိပွစိလုပ်ကာ အိမ်ပေါ်ထပ်တက်လာခဲ့လိုက်သည်
ဒေါက်...ဒေါက်...
"ဝင်ခဲ့ပါ"
အိပ်မဝတဲ့မျက်နှာနဲ့စူပုတ်ကာ ဝှီးချဲ သွားတွန်းလာလေသည်
" နိုးနေတာလား တက် အောက်မှာ ဧည့်သည်တွေရောက်နေတယ်"
ညအိပ်အင်ကျီ ဖရိုဖရဲ ခေါင်းကလဲ ပွကျဲလန်နေပြီး ဖောင်းအစ်အစ်မျက်နှာလေးနဲ့
မျက်စိမဖွင့်ချင် ဖွင့်ချင်လုပ်နေတဲ့ထိုကောင်လေးကို ဂျောင်ကု အသဲတေတယားယား
" ဘယ်သူတွေ လာတာလဲ"
" မသိဘူး "
ဂျောင်ကုလဲ ဘယ်သူနဲ့မှ ချိန်းထားတာမရှိတော့ ညက ပိတ်ထားတဲ့ဖုန်းကိုသတိရပြိးဖွင့်ကြည့်လိုက်သည် ။ ဟာ မာမီနဲ့ ဟန်နာ ဖုန်းဆက်ထားတာ အခေါက်ရေကမနည်းမနောပဲ
" မာမီလာတာ မဟုတ်လား"
" မသိဘူးဆို"
" မာမီကိုတောင် မင်းမသိဘူးလား"
" မာမီကတော့သိတယ် ဘယ်သူရောက်နေလဲ မသိတာ"
ဪ ပြောလိုက်မှ ရှင်းသွားတာပဲ ဧကန္တ ကြည့်ရတာ အပေါ်တက်လာတာ မျက်လုံးမဖွင့်လာဘူးထင်ပါရဲ့
တအောင့်ကြာတော့ ဂျီမင်းနဲ့အောက်ထပ်ရောက်လာတဲ့ ဂျောင်ကု
" မာမီတို့က ဘာလာလုပ်တာလဲ
အစောကြိးကို"
" ဟဲ့ အစောကြိးလာတော့ ဘာဖြစ်တုန်း"
" အိပ်မဝသေးတာနဲ့"
" ဘယ်သူအိပ်မဝတာလဲ ဟိုကလေးလား "
" ဘာဆိုင်လို့လဲ ကျနော်ပေါ့"
" သားက ဘယ်တုန်းက ဒီအချိန်ထိ အိပ်ဖူးလို့လဲ အပိုတွေ သိပ်ပြောတာပဲ "
" ဂျီမင်း ငါဧည့်သည်နဲ့ စကားပြောကြာဦးမှာမို့လို့ သွားပြန်အိပ်လိုက်ဦး"
YOU ARE READING
လူလိမ်
Fanfictionလူလိမ်ဆိုတဲ့နာမ်စားက နားဝင်မချိုပေမဲ့ မင်းခေါ်တဲ့အခါတိုင်းမှာတော့ ငါ့နှလုံးသားလေး လုပ်ခါသွားရတယ်
