လူလိမ် 18
အိန်ဂျယ်နဲ့တွေ့ပြီးပြန်လာတော့
ထယ်အိမ်မှာဂျောင်ဟိုဆော့ရောက်နေတာ
တွေ့လိုက်ရသည်...
သူတို့နှစ်ယောက်အခြေနေလဲ တော်တော်တိုးတက်နေပြီထင်သည်
"ထယ်ယောင်း ဂျောင်ဟိုဆော့ရောက်နေတယ်ဆိုတော့ငါပြန်တော့မယ်"
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဂျီမင်း ငါလာတာမင်းမကြိုက်လို့လား"
" မဟုတ်ပါဘူး မင်းတို့လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေရအောင်လို့ ပြီးတော့ ငါ့လူကြီးကိုလဲ သတိရသွားလို့"
" မင်းကလဲ ကဲလိုက်တာ မသိရင်မတွေ့ရတာ
ကြာနေပြီ ကျနေတာပဲ"
" ထယ် ငါ့ကို ခနပြန်လိုက်ပို့ပေးနော်"
"အေ"
ထယ်ယောင်းပြန်လိုက်ပို့လို့ ဂျီမင်းပြန်အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။ လမ်းမှာလဲ မင်း မဟုတ်တာ
မလုပ်နဲ့ဆိုပြီးတော့လဲ နားပူလာသည်
အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အကိုလေးကို စချင်လို့တိတ်တိတ်လေး ပြန်ဝင်လာလိုက်သည် ဒါပေမဲ့ အိမ်ထဲရောက်တော့ ကားကိုမတွေ့ရတာကြောင့် တစ်ချက်ကြောင်သွားကာ
ဘာလဲ အကိုလေးပြန်ရောက်နေရမယ်
မဟုတ်လား ။
ဒါဆိုအခုဘယ်သွားတာလဲ
ငါမသိအောင် ငါ့နောက်ကွယ်မှာတစ်ခုခုများလုပ်နေတာလား ။
ငါဖုန်းဆက်ကြည့်ရင်ကောင်းမလား ဟင်အင်း ဆက်လို့မဖြစ်ဘူး။
ဘယ်အချိန်မှ ပြန်လာမလဲ ငါစောင့်ကြည့်ရမယ်။
ဂျီမင်းလဲ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖါပေါ်မှာထိုင်ရင်း ဘယ်အချိန်ပြန်လာမလဲမသိတဲ့လူကို
စောင့်နေလိုက်သည်
၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ ကားသံကြားရသည် အကိုလေးပြန်လာပြီဆိုတာ သိလို့
ဂျီမင်းလဲ လန့်အောင်ခြောက်မလို့ဆိုပြီး ဆိုဖာနောက်ဝင်ပုန်းလိုက်သည်
ဂျောင်ကုလဲ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတော့
ကလေးမရှိလို့ပျင်းကပ်ကပ်
ခါတိုင်းဆို စရင်းနှောက်ရင်း
ပွေ့ရင်းနမ်းရင်းနဲ့ ရင်ခုန်ပြီးပျော်စရာကောင်းတယ်
မလား
အိမ်ပေါ်ထပ်မတက်သေးပဲ ဆိုဖါပေါ်
ခနထိုင်လိုက်သည်
📳📳📳📳
YOU ARE READING
လူလိမ်
Fanfictionလူလိမ်ဆိုတဲ့နာမ်စားက နားဝင်မချိုပေမဲ့ မင်းခေါ်တဲ့အခါတိုင်းမှာတော့ ငါ့နှလုံးသားလေး လုပ်ခါသွားရတယ်
