L.O.V.E

Final

အင်းဒီနေ့ကအိပ်ရတာပိုပြီးသက်သောင့်သက်သာဖြစ်နေသလိုပဲ အိမ်မက်ထဲမှာတောင်ကူးငယ်ကဂျင်အိပ်နေတာကို အနမ်းတွေတဖွဖွပေးနေတာတဲ့ ပိုပြီးတော့နွေးထွေးလုံခြုံနေသလိုပဲအိမ်မက်ကြောင့်လား ဒါနဲ့ဘာလို့ ဂျင့်ကိုယ်လုံးက လေးနေသလို တစ်ခုခုဖိထားသလိုခံစားနေရတာလဲ သားသားတို့လား မဟုတ်သေးပါဘူး ဒါကသားသားတို့ထက် ပိုလေးတယ်
"အိပ်ပုတ်လေး နိုးနေရင်လဲထတော့ မောင်လက်ညောင်းနေပြီ"
"ဟင် ကူးငယ်"
အိမ်မက် အိမ်မက်လား တကယ်အစစ်အတိုင်းပါပဲလား
"ဟောဗျာ ဘာတွေကိုင်ကြည့်နေတာလဲ ထပါတော့ဆို"
"အစစ်ကြီးဟ"
"ဘာပြောတယ် အသက်"
"ကူးငယ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့ "
"အဟွန်းး"
"သားသားတို့ရော"
"သူတို့ဖိုးဖိုးတို့နဲ့လမ်းလျှောက်သွားတယ်"
"ကူးငယ်ကဘာလို့ဒီအခန်းထဲရောက်နေတာလဲ"
"ပြောစရာရှိလို့"
"အဲ့ဒါများဘာလို့စောင့်နေတာလဲ ဂျင်နိုးလာရင်ဆင်းလာမှာပေါ့"
"မဟုတ်ဘူး ကိုယ်ကညကတည်းကစောင့်နေတာ"
"ဟင် ဘာပြောတယ်"
"ဟုတယ် ကိုယ်တကယ်ပြောတာ""
"ဘာ ဘာပြောမလို့လဲအရေးကြီးလို့လား"
"ကိုယ်.......ကိုယ်......"
"ပြောလေ"
ကျစ် ဘယ်လိုအနေအထားကြီးလဲ ကူးငယ်က ကိုယ်တဲ့ ရင်ဘတ်ထဲကအကောင်က ပေါက်ထွက်တော့မယ် မြန်မြန်ပြောပြီးရင်လဲ အခန်းပြင်ထွက်ပါတော့ ဒါနဲ့ညက အစစ်လားအိမ်မက်လား အိမ်မက်ဖြစ်နိုင်လား
"ကိုယ်...အော် မေမေ မနေ့ကဆေးသွားစစ်တာ အားလုံးတိုးတက်လာပြီတဲ့ စိတ်ပူစရာမလိုတော့ဘူးတဲ့ "
"အော် အင်းးးပါ"
"............."
"အခန်းပြင်ထွက်တော့လေ ဂျင်ရေချိုးတော့မလို့ ခဏနေရင်ယောင်းငယ်စီသွားမလို့"
"ဘယ်သွားမယ်"
"ယောင်းငယ်စီပါဆို"
"ဂျင် မင်းကိုယ့်ကိုစိတ်တိုအောင်လုပ်နေတာလား"
"ဂျင်ဘာလုပ်လို့လဲကူးငယ်ရယ် ယောင်းငယ်စီသွားမယ်ပဲပြောတာလေ"
"အဲ့ကောင်စီဘာသွားလုပ်မှာလဲ"
"သြော် ခက်ပြီကူးငယ်ရယ်... ယောင်းငယ်ဆိုတာက"
"ကိုယ်တို့လက်ထပ်ကြမယ်"
"ဟင် ဘာပြောလိုက်တယ်ကူးငယ်"
"ဟုတ်တယ် မောင်တို့လက်ထပ်မယ်"
"ကူးငယ် သားသားတို့​ကြောင့်နဲ့.."
"မဟုတ်ဘူး မောင်လက်ထပ်ချင်တာမောင့်သွေးသားကလေးတွေကြောင့်​ကြီးပဲမဟုတ်ဘူး မောင့်ရဲ့အသက် မောင့်ရဲ့ခလေး​ကြောင့်ပဲ"
"မဟုတ်......မဟုတ်တာတွေမပြောပါနဲ့ကူးငယ်ရယ် ဂျင်ကလေ...."
"မောင်ကလေ မောင့်ခလေးလေးကို ချစ်နေတာ ဟိုးးးးးးငယ်စဥ်ကလေးဘဝထဲက မောင့်ခလေးနားဘယ်သူမှကပ်တာမကြိုက်သလိူမောင့်ခလေးက သူများကိုရယ်ပြနေတာလဲမကြိုက်ဘူး မောင့်ရဲ့ခလေးလေးကို မောင်ကရိုးရိုးသားသားကာကွယ်ပေးချင် ရိုးရိုးညီအကိုလိုချစ်ချင်နေတယ်ထင်တာအမှန်တော့ မောင့်ခလေးကို မောင်ကဟိုးးးအနက်ရှိုင်းဆုံးမှာချစ်မိနေတာ "
"မဖြစ်နိုင်"
"ဖြစ်နိုင်လို့ပဲ အခုမောင်ရင်ဖွင့်နေတယ်လေကွာ"
"............"
"မောင်ကို ဘေးကသူတွေပြောတော့မောင်မယုံခဲ့ဘူး သူတို့ပြောတာမှန်တယ် မောင့်ခလေးလေးကိုမောင်က အားလုံးထက်မြတ်နိုးလွန်းနေတယ်ဆိုတာ မောင့်အသက် အိမ်ကထွက်သွားတယ်ဆိုတော့ မောင်ရင်တွေဘယ်လောက်ပူခဲ့ရတယ်ထင်လဲ မောင်ရူးချင်စိတ်လဲပေါက်တယ် သေချင်စိတ်ပါပေါက်တယ် မင်းမရှိပဲမောင်အသက်မရှင်နိုင်ဘူးခလေးရယ်"
"တော်ပါ ခလေးလို့လဲမခေါ်ပါနဲ့"
"မောင်ကချစ်လို့လေကွာ"
"ဒါတောင်ဂျီမင်နဲ့လက်ထပ်ဖို့ကျ....."
"မောင့်ခံစားချက်မှ မောင်နားမလည်ခဲ့တာကိုလို့ လက်ထပ်ရမယ်ဆိုတော့လဲ မောင်အမှန်ပြောရင် ပျော်မနေခဲ့ဘူး ကိုယ့်ဘဝကြီးတစ်ခုလုံးလစ်ဟာသွားသလိုခံစားခဲ့ရတာ မောင့်မင်္ဂလာပွဲကိုမင်းရောက်လာတာမြင်တာနဲ့ မောင်မရှက်တမ်းဝန်ခံရရင် ပွဲပျက်ပါစေ မောင်တိတ်တိတ်လေးစုတောင်းမိလိုက်တယ်"
"......."
"တော်သေးတာပေါ့ကွာ ကိုယ်ဆုတောင်းတွေပြည့်သလိုဖြစ်သွားတယ်"
"အစကတည်းက ကူးငယ်သာပျက်သားခဲ့ရင် ဂျီမင်လဲ"
"မောင်မှားပါတယ် မောင့်ကြောင့်နဲ့အားလုံး စိတ်ဒုက္ခရောက်ကြတာ"
".........."
"အဲ့တော့ မောင့်ကိုချစ်လား"
"ဟင် ဘာတွေပြောနေတာလဲကူးငယ်ရာ"
"ဖြေပါကွာ လုပ်ပါ မောင်ကြားချင်လို့ပါ"
"ကူးငယ်ရယ် ဂျင်က ကူးငယ်ကြောင့်အများကြီးခံစားလာရတာလေ အခုကူးငယ်မေးတာဖြေလိုက်ရင် ဂျင်ခံစားခဲ့ရသမျှနဲ့ဘယ်တန်မလဲဟုတယ်မလား"
"မောင့်အသက်ကအရမ်းမျက်နာပြောင်တိုက်လာတာပဲ"
".........."
"ထားပါမဖြေချင်လဲ Morning Kissလေးတော့ပေးအုံး"
"......."
"သာတယ်နာတယ်တွက်မနေစမ်းပါနဲ့ကွာ အများကြီးမတောင်းပါဘူး Pls One Kiss"
"Daddy Pa pa"
"ကျစ် "
"ခစ် ခစ် "
"ရယ်မနေနဲ့ သားသားတို့ကိုDaddyမပြောချင်တော့ဘူး လူဆိုတာအလိုက်သိရတယ်ကွမဖြစ်ဘူး နောက်နေ့ ဒယ်ဒီသင်ပေးမှရတော့မယ် လာရင်လဲတံခါးလေးတွေခေါက်အုံးပေါ့"
"ကူးငယ် ကလေးတွေကိုဘာတွေပြောနေတာလဲ"
"ခစ် ခစ် ပါ့ပါး"
"ဗျာ"
"ian လမ်းချောက် "
"ဟုတ်လားလမ်းလျှောက်ခဲ့တာလားညောင်းနေပြီးပါးရဲ့သားသားတွေ"
"ဖိုးဖိုး ချီထား"
"ဖိုးဖိုးကြီးညောင်းနေတော့မှာပဲ"
"jan ပျော်ရယ်"
"ian နဲ့janပျော်ဖို့အဓိကပါဗျာ အခုတော့မနက်စာစားဖို့ပြင်ရအောင်နော်"
"ဟင့် အင် ian နဲ့ညီညီ ချားဘူးဗိုက်ပြည့်"
"သြော်စားလာပြီးလား ပါးပါးသားတွေက"
"ဟုတ်"
"ကူးငယ် ဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ သွားတော့လေ "
"မောင် ခင်ဗျားလေးကိုမျက်နာသစ်ပေးဖို့စောင့်နေတာလေ"
"မလို မလိုပါဘူး"
"သားကြီးနဲ့သားငယ် ဖွားဖွားတို့စီခဏသွားနေအုံးနော် ဒယ်ဒီ မင်းတို့ပါးပါးနဲ့ပြောစရာလေးရှိလို့နော်"
"ဟုတ်ယဲ့ ဒယ်ဒီ"
"ကူးငယ် အဲ့လိုကြီးမနေပါနဲ့အဲ့လိုတွေလဲမပြောပါနဲ့ အရင်လိုပဲနေပါ ဂျင်မနေတက်ဘူး နောက်ပြီး"
"ဂျင်မနေတက်ပေမဲ့မောင်နေတက်တယ်လေကွာ"
"ဒုက္ခပါပဲကူးငယ်ရာ"
"ဒုက္ခလိုမမြင်ပါနဲ့ ကိုယ့်ကိုအဲ့လိုပဲ​မြင်တာလား ဟိုကောင်ကျ ယောင်းငယ် ယောင်းငယ်နဲ့ဟိုကောင်ကလဲ ကလေးနှစ်ယောက်အဖေကိုကလေးငယ်တဲ့မဖြစ်သင့်တာကိုကွာ"
"ကူးငယ်လဲတူတူပါပဲ ဂျင့်ကို အိမ်ကနေ ကလေးတွေမပါပဲထွက်သွားမလားဒီတိုင်းလေးပဲဆက်နေမလားမေးခဲ့တာပါ"
""......."
"တကယ်ဆို ကူးငယ်လိုလူမျိုးက လှည့်ကြည့်ချင်စရာတောင်မရှိဘူး သားသားတို့လဲ ကူးငယ်နဲ့ပက်သတ်ပြီး အန္တရယ်အမျိုးမျိုးရတယ် အမှန်ဆို တလျှောက်လုံးယောင်းငယ်နဲ့Hobiသာမရှိရင် ဂျင်တို့သားအဖတွေ ပြိုလဲနေမှာ နောက်ပြီးမေမေကြောင့်နဲ့သာ ဒီမြို့ကိုခြေမချခဲ့ရင်"
"မောင်မှားပါတယ်ဆိုကွာ ကဲပြော မောင်ဘယ်လိုလုပ်မှ ခွင့်လွှင့်ပေးမှာလဲ မောင့်နှလုံးသားကိုအစိမ်းလိုက်ခွဲ ရေဆေးပြီးဆားနဲ့နယ်မှ ကျေနပ်မှလား ဒါမှမဟုတ် မီးပါမြှိုက်​ြပမှလား"
"စကားတက်တိုင်းပြောမနေပါနဲ့ ကူးငယ်ဆိုတာနဲ့ ဂျင်ဆိုတဲ့လူသားကအရာရာခွင့်လွှတ်မှုတွေကပေးပြီးသားပါ"
"ဟုတ်ပါပြီ"
"ကဲ ဖယ်တော့ဂျင်ရေပါချိုးမလို့ ကူးငယ်ရှိနေရင် ဒီနေ့စကားစလဲမပျက်တော့ဘူး"
"အင်း"