*တီ တီ*
ကားဟွန်းတီးသံကြားတာနဲ့ခြံစောင့်ဦးသာလှက ခြံတံခါးကိုအပြေးအလွှားလာဖွင့်ပေးလေသည်။ခြံထဲရောက်လို့ကားရပ်ပြီးသည်နှင့်Jonကကားတံခါးကိုလာဖွင့်ပေးလေသည်။လွန်းစေတန်မောင်လည်းကာပေါ်ကဆင်း၍ခေတ်မင်းနေကြာကိုကားထဲမှဆင်းဖို့ခေါ်လိုက်သည်။ထိုအခါမှခေတ်မင်းနေကြာသည်ကားထဲကထွက်လာပြီးလွန်းစေတန်မောင်အိမ်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ခေတ်မင်းနေကြာတစ်ယောက်အံ့သြသွားသည်မှာအမှန်ပင်။လွန်းစေတန်မောင်၏အိမ်မှာ သူ့အိမ်ထက်အတော်ပင်ကြီးလွန်းသည်။ထို့နောက်လွန်းစေတန်မောင်သည်ခေတ်မင်းနေကြာကိုအိမ်ထဲသို့ခေါ်လာ၍ဧည့်ခန်းတွင်ထိုင်စေပြီးစကားစပြောသည်။
"နောက်ဆို ကိုယ်ကမင်းရဲ့အုပ်ထိန်းသူဘဲ အဲ့တော့စကားနားထောင်ရမယ်ကြားလား"
"ကျုပ်ကခများကိုဘယ်လိုခေါ်ရမှာလည်း"
"ကိုယ်ကမင်းထက်အသက်ပိုကြီးတယ်ဆိုတော့ကိုကိုလို့ဘဲခေါ်ကိုယ်ကလို့ဘဲခေါ်မယ် ကြားလား"
"ဟုတ်"
"အပေါ်ထပ်မှာအခန်းပြင်ပေးထားတယ် Jonနဲ့လိုက်သွား ကိုယ်အလုပ်ကိစ္စနဲ့အပြင်သွားအုံးမယ်"
"......."
"ခေတ်မင်းနေကြာနေရမယ့်အခန်းကဒီအခန်းပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ကိစ္စမရှိတော့ရင်အကို့ကိုခွင့်ပြုပါဦး"
"အင်း"
လွန်းစေတန်မောင်အပြင်သို့ထွက်သွားပြီးမှJonသည်ခေတ်မင်းနေကြာကိုသူနေမည့်အခန်းသို့ခေါ်သွားခဲ့သည်။Jonသည်ခေတ်မင်းနေကြာကိုပို့ပြီးသည်နှင့်bossနောက်သို့လိုက်သွားသည်။ခေတ်မင်းနေကြာသည်အဝတ်အစားများကိုဗီရိုထဲသို့စီစီရီရီထည့်ပြီးသည်နှင့်အိပ်ရာပေါ်လှဲချပြီးဖုန်းကိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက် မှိုင်းလေညှင်းနှင့်ရှိန်းစေသော်စီသို့ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။
*Hello လေညှင်းလား*
*အေးခေတ်မင်း နင့်အသံကဘာဖြစ်နေတာတုန်း*
*ငါဒယ်ဒီနဲ့အတူမနေရတော့ဘူးဟ့*
*ဟမ် ဘယ်လိုဖြစ်လို့တုန်း*
YOU ARE READING
Accidentally I met my future husband
Random"မထင်မှတ်ဘဲတွေ့စုံတဲ့ဖူးစာဟာ ဘဝအဆုံးထိအတူရှိနေနိုင်ပါ့မလား"
