İZ

14| BİRİNCİ KİTAP FİNALİ

Michael Fugain - Une Belle Historie

Gökhan Kırdar - Yerine Sevemem

Dedublüman - Öldürdüm çiçeğimi yaşatamadım

BÖLÜM 14| YARI FİNAL

"Her insan sevgiye layık değildir..." Freud

"Şu küçücük dünyada herkes incitilmiş, isimsiz, herkes yanlış yerde..." Fernando Pessoa

Öfkeliydi,
Korkaktı,
Sevilmek istemiyordu. 
Kırgındım,
Korkusuzdum,
Sevmek istiyordum. 

Henüz 8 yaşındayken içimde başlattığı savaşın galibi kim olacaktı bilmiyorum. Beni sevse de, sevmese de; öyle bir mağlup olmuştum ki tüm kalbimle o gece mavisi gözlerine, galipliğin yanından bile geçemeyeceğimi biliyordum. Daha çocukken dilime takılan, yüreğimde çarpan ismi, son nefesimde de benimle olacaktı. O ne derse desin, hangi ismi söylerse söylesin, hangi gözlere bakarsa baksın, kim için yaşarsa yaşasın; ben hep Baran Baran Baran diyecek; gecede demlenen mavilerde kaybolacak, onun beni bir gün seveceği gün için yaşayacaktım. 

Sevmek, kocaman bir ateş yakmak ve cayır cayır o ateşin içinde yanmak değil miydi? Öyle bir ateşte yakıyordum ki kendimi... Sevse de, sevmese de, gitse de, gelse de; fark etmezdi. Yüreğim her daim, sonsuza dek ona aitti. 

Nazenin Özsoy/ Mart 2009

192 Gün Sonra

6 Temmuz 2017

Aynanın karşısındaydım. Üzerimde özel dikim beyaz gelinliğim, yapılı saçım ve yeni bitirilmiş olan makyajımla kendimi izliyordum. Zaman o kadar hızlı geçmişti ki... Son günlerde Aslan Barlas bizi yine sıkıştırmaya başlamıştı. Geçen gün Baran'ın telefonda konuşmasına şahit olmuştum. "Yeter," diyordu babasına. "Sen değil miydin annemin aşkıyla ölen? Dedem sana bu kadar zorluk çıkarmış mıydı? Bizim suçumuz ne? Sizin çocuklarınız olmak mı? Neden sizin günahlarınızın bedelini biz ödeyelim?" 

Çok yorulmuştuk bu geçen zamanda, ben mezun olmuştum, o hem holdingde ki işlerle ilgilenmiş, hem boks müsabakalarına çalışmış, hem de önümüzdeki dönem son sınıfını bitirme kararı almıştı. Bu kararı beni en mutlu eden şeydi çünkü bana hukuku sevdiren oydu. Ben üniversite sınavına hazırlanırken bana, "Annem, sen henüz yeni yeni konuşmaya başlamışken, ben savcı olacağım diye ortalıkta gezerdin hep derdi. O zamanlar bir dizide duyduğum ünvan zamanla en büyük hayalim oldu. Babamın pis işlerine şahit oldukça daha çok istedim hukuk okumayı. Bir yerde, adalet kutup yıldızı gibi yerinde durur ve geri kalan her şey onun etrafında döner yazıyordu. Zaman geçtikçe, insanların o kutup yıldızını yerinden sökmeye çalıştığını ve düzeni bozmak için canla başla uğraştıklarını gördüğümde; kim ne yaparsa yapsın, sen adalet için yaşayacaksın Baran dedim. Varsın çivisini çıkarsınlar bu dünyanın, sen asla boyun eğmeyecek, sesi olmayan herkesin sesi, gücü olmayan herkesin gücü olacaksın..."

Ve birkaç gün önce bana çok mutlu olduğum bir şey söylemişti, boksu bırakacağım. Okula geri döneceğim, savcılıktan ilerleyeceğim. Boksa daha devam etmek istemiyorum.

Hala sebebini bilmiyordum mesela, o gün dedemin yanında ne işi vardı? Ne konuşmak için gitmişti? O öldürmediyse, Aslan Barlas öldürdüyse eğer dedemi, nedeni neydi? Korktuğum soruların cevabını duymak istememiştim ve hala da istemiyordum. Sanırım Baran doğru söylüyordu, geçmiş gitmişti ve bizim önümüze bakmamız gerekiyordu.