İZ

0

Buraya herkes başlama tarihini bırakabilir. 🌼

Şiirler yalan söylüyormuş, sevgilim. Kimse kimsede tutuklu kalmıyor, kimse kimseyi ölene kadar sevmiyormuş.

Masallar kandırmacaymış, Baran. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, pireler berber, develer tellal iken birbirini seven iki insan sonsuza dek mutlu yaşamıyormuş.

"Yaşamak yalan belki, yalan delice sevmek. Sana inanmak kadar, seni sevmek de yalan." Şarkı sözlerinde geçtiği gibi... Asıl gerçek buymuş, çok sonraları anladım.

Ben öyle düşüncelerini mürekkeple kağıda bulaştıran biri olmadım hiç. Ama eğer içimde ki harabeyi, yüreğimi yakan külleri, gözlerimde ki enkazı, dilimdeki zehirli cümleleri bir kağıtla buluşturmuş olsaydım, ilk cümlem;

"Bir Sonbahar gecesinin kendini bilmez bir vaktinde yüreğime geldin..." olurdu.

"Yaz yağmuru misali ince ince yağarken kalbime, içime ne ara böyle doldun da taştın bilmiyorum. Sen usta bir aşıktın, bense kendi hikayesinin başrolü olamayacak kadar kırık bir kız çocuğu. Öyle güzel tuttun ki yüreğimden, kabuk tutmuş yaralarımı öyle güzel iyileştirdin ki.. Sende biliyorsun ki, böyle bir şifacıyı herkes severdi.

Bende sevdim. İzlerle dolu küçük bir serçeyken, tutsak olduğum kafesin kapılarını açtın ve bana uçmayı öğreterek en yükseklerde uçurdun.

Bilemedim.

En büyük yükselişler, en şiddetli düşüşlere gebeymiş,

Anlamadım.

İçimdeki sevdanın beni yakacak olan koca bir yangından ibaret olduğunu,

Hissedemedim.

Bir sonbahar gecesinin kendini bilmez bir vaktinde yüreğime gelmişken, özel bir yaz gecesinin acıma ortak olurcasına yağdırdığı yaz yağmurlarıyla birlikte senden gittim. Şehrime uğrayan sonbaharlara ve yazlara inat bir daha da hiç gelemedim. Sen de gel, demedin.

Gözlerini gözlerime kapatma sevgilim.

Hüzün kokan şarkılar, boynu bükük şiirler bizim için yazılıp söyleniyor;

Gözyaşlarıyla yüklü bulutlar bizim için yaşlarını yeryüzüne yağdırıyor.

Hissediyor musun? 

Hissetme,

Yıkılırsın.

Sevgilerle,

B.