MY UNBIOLOGICAL SISTER (G×G)

CHAPTER 57

Zashi's POV

"Give that d-mn necklace to me." malamig pa sa yelong ani ko ng maka-pasok si Tito Philip. I couldn't look at him, I hate him!

Hayst!

"Let's have a deal." naka-ngising ani nito sa akin. Wala silang pinag-kaiba ni Uncle.

"You can't use that card on me. You're no longer different from my assh-le Uncle."

"Well, your Uncle is dûmb. He didn't care about the company but he cared for the money. While me-I cared about my company." may nilabas siyang papeles at inilipag sa harap ko.

Tinaasan ko lang ito ng kilay.

"Sign it and I'll give you—this." Inilabas niya mula sa pocket ng suit niya ang necklace na hinahanap ko.

Tinapunan ko lang ito ng tingin pero hindi ako nagpa-halata na gusto ko itong agawin.

"Oh, why are y'all so desperate?" bored kong kinuha ang phone ko para i-text si Celeste.

"Because you're not good enough to hold this company."

"By the way, your allies, I filed a case against them. Do you wanna follow them?" pag-iiba ko ng usapan na nagpa-seryoso sa mukha nito. "I have cameras out there at lahat ay napapanood ang ginagawa at sinasabi mo even your family. You're r£ckless!"

Aligaga na lumingon lumingon ito sa paligid at nang makumpirma ang sinabi ko ay nagtagis ang bagang niya.

"You spoiled br@t!"

"Nope, my parents didn't spoil me with anything. I'm thankful, they trained me in manipulating the situation."

"Wala kang kw£nta!"

"Yeah! you may go now and please take this sh!ts out of my table."

"Then, hindi mo rin makukuha ito!" muli niyang iningat ang kwintas saka pinaikot sa daliri niya.

"I ain't stupîd, Tito Philip." I smirked.

Kinapa ko ang leeg ko at inilabas ang isang kwintas.

"P-paanong?!" namilog ang mga mata nito saka binuksan ang kwintas na hawak niya. Wala ng laman ang pendant nito.

"No one can defeat me." tumayo na ako dahil naiinip ako. Gusto ko ng umuwi pero may kailangan pa akong daanan.

"Akin na yan!" akmang hahablutin niya ito ng pumasok ang mga pulis na nakatutok sa kanya ang baril.

"Mr. Ferrer, may warrant of arrest po kami laban sa inyo."

Lumabas na ako ng office ko at ibinilin sa secretary ko na i-lock ito.

Dumiretso na ako sa labas. Papunta kami ngayon sa kung saan pansamantalang nakatira sila Tito.

Nakaramdam ako ng kaba pag-tapat ko sa gate. Huminga ako ng malalim bago pindutin ang doorbell.

Laking pasalamat ko ng ang asawa ni Tito ang nag-bukas.

"Come in." naka-ngiting ani nito. Dinaluhan ko rin ito ng ngiti habang magka-siklop ang mga dalawang kamay ko na malamig.

"Honey!"

Sigaw nito. Lumabas naman si Tito.

"What are you doing here?!" nakaka-paso ang mga tingin nito. Namamayani ang poot sa kanila ni Geno.

"Tito, nandito po ako para itama ang mga pagkakamali ko."

"Itama?! Paano mo pang itatama kung hindi namin alam kung nasaan ang anak ko?!"

"She's safe po. Nasa proseso pa siya ng paggaling at ginagawa ko po ang lahat ng pwede kong gawin para gumaling siya."

Lumiwanag ang mga mukha nito at nakahinga ng maluwag.