*រេងងង*
"បន្ទប់ទទួលទានអាហាររួចរាល់ហើយ! ដល់ម៉ោងអាហារពេលល្ងាចនៅ30 នាទីទៀត!" បន្ទាប់ការប្រកាសរបស់អង្គរក្សថាដល់ម៉ោងអាហារពេលល្ងាចហើយ អ្នកបម្រើទាំងអស់នៅក្នុងបន្ទប់ទទួលទានអាហារបានប្រមូលផ្តុំគ្នាធ្វើការរៀងៗខ្លួន និងមានការប្រុងប្រយ័ត្នបំផុត ក្រុមការងារបានសម្អាតតុ និងកៅអីយ៉ាងហ្មត់ចត់ ក្រុមដាក់ចាន អុជទៀន ក្រុមនេះបានបម្រើអាហារសម្រន់មុនអាហារ...
សាតាំងបានអង្រួនរាងកាយរបស់ហ្វូត រហូតមកដល់ពេលនេះ គេនៅតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពច្របូកច្របល់ រាងកាយទាំងមូលរបស់គេបានកក រឹង និងមិនមានចលនាអ្វីទាំងអស់"ហេអាហ្វូត! ហ្វូត? ឯងយ៉ាងមិចនឹងមិនស្រួលខ្លួនត្រង់ណា?" "ហា៎ស? អ.អរខ្ញុំមិនអីទេ ចឹងខ្ញុំទៅធ្វើការសិនហើយ!" ដោយភ្លេចខ្លួនគិតពីរឿងលោកប្រុសទីបួនពេកធ្វើអោយគេនៅឈរនៅនឹងមួយកន្លែងដោយមិនបានចាប់អារម្មណ៏អ្វីនៅជុំវិញខ្លួន "ឥឡូវមកជាមួយខ្ញុំទៅកន្លែងដាក់ស្រាដែលត្រូវសម្រាប់លោកប្រុសនីមួយៗហើយ ចាប់ពីពេលនេះទៅវានឹងក្លាយជាការងាររបស់ឯងហើយនៅពេលនេះដល់ពេលញ៉ាំបាយម្តងៗលោកប្រុសទាំងអស់នឹងលោកម្ចាស់តែងតែផឹកស្រាជារៀងរាល់ថ្ងៃ ប៉ុនែ្តប្រភេទគឺផ្សេងៗពីគ្នាទាំងអស់ *ឆឺស រើសគ្រប់របស់ទើសក៏ច្រើនដែលគ្រាន់តែរឿងបន្តិចបន្តួចសោះ* ហ្វូតនិយាយតិចៗម្នាក់ឯងដោយទឹកមុខធុញទ្រាន់ "ភេសជ្ជៈនីមួយៗត្រូវខុសគ្នាដាច់ខាត" សាតាំងបាននិយាយនៅពេលគាត់និយាយ អមដោយហ្វូតដែលច្របូកច្របល់ជាមួយនឹងសំណួររាប់សិបលានសំណួរក្នុងចិត្តរបស់គេដោយមិនដឹងថាគេគួរឈប់ពីការងារនៅថ្ងៃដំបូងទេ? សាតាំងបាននាំហ្វូតទៅកាន់បន្ទប់ដាក់ស្រាដ៏ធំមួយដែលរចនាជុំវិញដោយឈើដ៏កម្រ មើលទៅហាក់ដូចជានៅក្រោមទ្រុងធ្វើពីឈើហ៊ុមព័ទ្ធទាំងបួនដោយទូឈើ តុបតែងដោយភ្លើងពណ៌មាសចាំងពេញធ្នើរនីមួយៗ នៅសងខាងមានអ្នកបំរើ ប្រាំទៅប្រាំមួយនាក់ឡើងជណ្តើរដើម្បីសម្អាតតាមធ្នើរទាំងនោះ" នេះ... ដប Russo-Baltique លោកម្ចាស់ពិសារវាទាំងអាហារ៣ពេល លោកម្ចាស់ផឹកតែសុរាប្រភេទនេះទេ ហើយលោកប្រុសទី២ កម្រណាស់ បើគាត់ពិសារ គាត់នឹងកុម្ម៉ង់ហើយ ព្រោះលោកប្រុសទីពីរមិនចូលចិត្តក្លិនសុរាទេ ដូច្នេះហើយលោកប្រុសផឹកតែក្នុងឱកាសអបអរឫកម្មវិធីតែប៉ុណ្ណោះ ហើយនេះគឺជា Tequila Ley 925 លោកប្រុសទីបីពិសារសុរាច្រើនប្រភេទ ប៉ុន្តែលោកប្រុសតែងតែសុរាមួយនេះ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ចង់ ប្តូរទៅប្រភេទផ្សេង យើងត្រូវរៀនចំអោយគាត់ចាំខ្ញុំនឹងបង្ហាញឯងនៅពេលក្រោយ" "បន្ទាប់មកយើងដាក់លើរទេះដាក់អាហារទៅ ចំណែកឯទូសុរានេះមានភ្លើងក្រហមនៅខាងនោះ កុំប៉ះពាល់វាជាទូសុរារបស់លោកប្រុសទីបួនមិនបាច់យកទេ ព្រោះគាត់មិនចុះមកបរិភោគអាហារជាទូទៅ ពេលដល់ម៉ោងអាហារហើយ ពួកអ្នកបម្រើនឹងយកម្ហូបមកជូនគាត់រាល់ពេល រីឯសុរាអ្វីបើគាត់ចង់ផឹក គាត់នឹងចុះមកទីនេះផឹកដោយខ្លួនឯង ឯងចាំមើលទៅ" "តើគាត់ផឹកស្រាគ្រប់ពេលទេ? ព្រោះមានទូដាក់សុរាទាំងរបស់គេនេះគឺធំហើយច្រើនណាស់?" "ត្រូវហើយគាត់ផឹកច្រើនហើយ លោកប្រុសនឹងអ្នកប្រុសទីពីរពិសារទឹកផ្លែឈើចំណែក អ្នកប្រុសតូចភូវិនគាត់ពិសារទឹកក្រូចឆ្មា តោះទៅ! យកស្រាចេញ! "
បន្ទាប់ពីដល់ពេលញ៉ាំបាយហើយ លោកម្ចាស់ផ្ទះអ្នកស្រី និងលោកប្រុសទាំងពីរស្របជាមួយនិងស្វាមីនិងគូដណ្តឹងក៏ចុះមកអង្គុយនៅតុ ហើយចាប់ផ្ដើមទទួលទាន ហ្វូតនិងអ្នកបម្រើជុំវិញទាំងអស់ក៏បានដកថយបន្តិច ដើម្បីផ្តល់ភាពឯកជនដល់គ្រួសារ
"ភូវិន ញ៉ាំច្រើនទៅ! កូនមើលទៅស្គមណាស់ឥឡូវ" អ្នកស្រី ណានមី បាននិយាយបណ្តើរដាក់អាហារជីវជាតិជាច្រើនមុខចូលក្នុងចានរបស់ភូវិន "បាទ ម៉ាក់ អរគុណ ព្រោះថ្មីៗនេះ មានមេរៀនច្រើនពេកក្នុងថ្នាក់ទើបមិនសូវបានញាំច្រើនណា៎ម៉ាក់" "អឹម កុំធ្វើវាច្រើនពេកកូន" "បាទម៉ាក់" និយាយចប់ភូវិនក៏ផ្តល់ស្នាមញញឹមតបទៅអ្នកស្រី ណាន់ មី ភ្លាមនោះ ដៃស្រឡូនក៏ចាប់កាន់កែវទឹកក្រូចឆ្មារដែលគេចូលចិត្ត ហៀបនឹងដាក់កៀកមាត់របស់គេដើម្បីក្រេបស្រាប់តែមានដៃមួយទៀតចាប់កាន់កែវរួចក៏ទម្លាក់ចុះមកវិញ
"បងប្រាប់អូនហើយថាកុំផឹកវាទៀត? វាមិនល្អសម្រាប់ក្រពះណា៎វិន" ទឹកមុខរបស់ ភូវិនស្រាប់តែទម្លាក់ចុះរួចក៏ហើបមាត់បន្តិចៗហើយងាកទៅមើលលោកប្រុសទីពីរនិងអ្នកប្រុសដាំងហាក់បីដូចជាកំពុងសុំជំនួយ
"បងប៉ន៍ ខ្ញុំទៅសាលាពេញមួយថ្ងៃហើយ ខ្ញុំហត់ណាស់ចង់ញាំអ្វីបំពេញចិត្តខ្លួនមិនបានទេឫ ម្តងម្កាល់ទេណា៎ ណា៎ " "មិនបានទេណា៎វិនអូនមិនសូវប្រយ័ត្នពេលញ៉ាំ ឬផឹកទេចុះប្រសិនបើប៉ះពាល់ក្រពះទៅធ្វើយ៉ាងមិចវិន បងបារម្ភណា៎" ភូវិនងើបក្បាលរបស់ខ្លួនរួចដាក់មុខទៅជិតមុខរបស់ប៉ន៍យ៉ាងកៀកដែលសឹងតែប៉ះគ្នាទៅហើយរួចក៏ហើបមាត់ប្រកែកទាំងខឹង៖
"បងមិនស្រលាញ់ខ្ញុំទាល់តែសោះ បងបន្ទោសខ្ញុំរាល់ថ្ងៃ" ដាំងក៏បានបន្លឺឡើងថា៖ " ប៉ន៍បានហើយ ទុកអោយគេផឹកទៅ ភូវិនក៏លួចផឹកនៅសាលារហូតទេ" "អោវ បងដាំងងងង! បងមិនជួយលាក់បែរជាមកបកអាក្រាតខ្ញុំទៅវិញ "ហាហា កុំនិយាយចឹងមើលតែថាភូវិននៀកគេមិនបានផឹងនៅសាលាទេ គ្រាន់តែលួចផឹកផ្ទះបាយភ្លាមៗតែម្តងបន្ទាប់ពីអាប៉ន៍ដេកលក់ ហើយភូវិនក៏សុំមីងជេនធ្វើឲ្យគេផឹក" នៅពេលដែលគ្រប់គ្នាបានឮ ជុងនិយាយហើយ ពួកគេផ្ទុះសំណើចភ្លាមៗចំពោះភាពគួរឱ្យស្រលាញ់របស់ ភូវិន ចំណែកភូវិនវិញក៏ប្រែមុខដាក់ផ្ទប់និងទ្រូងរបស់ប៉ន៍ហើយឱបចង្កេះយ៉ាងណែនដោយភាពអៀនព្រាន។
ទឹប ទឹប សម្លេងបោះជំហានបានបន្លឺឡើងតាមជណ្តើរពីមួយកាំទៅមួយកាំ ដោយមិនចាំបាច់មើលក៏អ្នករាល់គ្នាអាចស្មានបានថាជាអ្នកណាដែល ខ្យល់ជុំវិញចាប់ផ្តើមគ្របដណ្ដប់ដោយភាពភ័យខ្លាចសូម្បីតែសំឡេងសត្វរុយ និងសត្វមូសហើរមកក៏ឮបានដែរ អ្នកបម្រើទាំងអស់នាំគ្នាបញ្ឈប់សកម្មភាពភ្លាមរួចឱនក្បាលចុះតាមដែលអាចធ្វើបានខាំបបូរមាត់ដើម្បីកុំឱ្យឮសំឡេង ហើយបិទភ្នែកអោយជិតដើម្បីរក្សាជិវិត
អ្នកទាំងមួយនាក់ដែលកំពុងអង្គុយនៅតុញ៉ាំអាហារក៏ចាប់ផ្ដើមបិទនៅរាល់សន្ទនាហើយផ្តោតលើការបរិភោគវិញ ហ្វូតមានការងឿងឆ្ងល់ជាខ្លាំង ហើយមើលជុំវិញដោយភាពច្របូកច្របល់ គេក៏ដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីដែលប៉ុន្តែដោយសារញ្ញាណចង់ដឹងដល់កម្រឹតហើយគេក៏ងាកដើម្បីចង់ដឹង ក្រឡេកមើលទៅអ្នកចុះជណ្តើរ ក្មេងប្រុសដែលត្រូវបានគេនិយាយថា "វិកលចរិត" ក្នុងផ្ទះនេះកំពុងតែដើរបណ្តើរៗជំហានចុងក្រោយក៏ទម្លាក់ថុះ ជាអកុសលពេលដែលលោកប្រុសទីបួនចុះមកដល់ក្រោមបំផុតហើយនាយតូចក៏ឃើញមុខគាត់ហើយចំណែកឯងក្រសែភ្នែកក៏ងាកចំតែម្តង នាយតូចស្រាប់តែភ្ញាក់ខ្លួននឹកឃើញពាក្យសម្តីរបស់សាតាំងនៅបន្ទប់ដាក់ស្រា* គាត់ស្អប់សំឡេង និងស្អប់មនុស្សសម្លឹងមកគាត់ ច្រើនដងហើយអ្នកបម្រើ ស្លាប់ដោយសារតែរឿងនេះឯងត្រូវប្រយ័ត្ន* ហ្វូតក៏បានងាកមើលមុខលោកប្រុសទីបួនដោយមិនបានងាកចេញឡើយ *វិប ក្រសែភ្នែកត្រូវបាន ទម្លាក់ដោយបង្ខំ ជំនួសទៅដោយការឈឺចាប់ពេញក្បាល "អូយ ឯងចាំបាច់ទាញសក់ជ្រុះលលាដយើងហើយ" "ឯងឆ្កួតទេឫ អាហ្វូត? ប្រាប់ថាកុំអោយងាកកុំអោយមើលឯងនៅរឹងមើលទាល់តែបានអានេះ!" អ្នកដែលដើរចុះជណ្តើរទៅតុបរិភោគអាហារគឺជាលោកប្រុសទីបួនជេមមីណាយ គេកម្រដើរចុះទៅបន្ទប់ទទួលទានអាហារណាស់ លើកលែងតែយប់ជ្រៅ គេនឹងចុះទៅពិសារសុរាតែម្នាក់ឯង គេដាក់ដៃចុះស៊កចូលក្នុងហោប៉ៅរបស់គេ រាងក្រាស់ដើរកាត់អ្នកបម្រើជាច្រើននាក់ដែលញាប់ញ័រ ដោយអោនក្បាលចុះធ្វើឱ្យរាងក្រាស់មានការធុញទ្រាន់ ជាពិសេសគេស្អប់អ្នកដែលចូលចិត្តអៀនខ្មាសនិងមិនមានភាពក្លាហានបំផុត ។
"ជេម អង្គុយញ៉ាំជាមួយគ្នារួមមកម៉ាក់ចង់ញ៉ាំបាយជុំជាមួយឯង" ជេមីណាយឈប់ភ្លាមៗពេលដែលលឺអ្នកស្រីណានមីបញ្ចប់ប្រយោគ ងាកមកមើលអ្នកស្រីរួចញញឹមដោយភាពឌឺដងរួចដើរកាត់តុអាហារឆ្ពោះទិសដៅទៅកាន់បន្ទប់ដាក់ស្រា កន្លែងដែលអ្នកបម្រើកំពុងឈរឱនក្បាលជាជួរមិនហ៊ានងើបមុខសូម្បីម្នាក់
ហ្វូតមិនដឹងមកពីមូលហេតុអ្វី ហើយក៏មិនដឹងថាអ្នកណាជាអ្នកបង្កដែរ ប៉ុន្តែហ្វូតពិតជាចង់ដឹងចង់ឃើញមុខរបស់រាងក្រាស់ជាខ្លាំង ប្រហែលដោយសារគេចង់ដឹងជាខ្លាំង បន្ទាប់ពីបានលឺសាតាំងនិយាយអំពីលោកប្រុសទីបួន ដោយមានអារម្មណ៍ថាចង់ឃើញឃាតករ មនុស្សឈាមត្រជាក់ម្នាក់នោះមានមុខមាត់បែបណាដែលធ្វើឲ្យអ្នកដទៃភ័យខ្លាច ពេលដែលរាងតូចងើបមុខឡើង ហើយបើកភ្នែកបន្តិចៗដើម្បីមើលលួចមើលមុខ ហ្វូតមិននឹកស្មានថាគេមានអារម្មណ៏ថាចម្លែក ពេលរាងតូចងើបមុខឡើង កែងភ្នែកទាំងគូរបស់គេក៏មើលចំនឹងរាងក្រាស់ដែលសម្លឹងមើលមកគេចំៗហ្វូតមានការភ័យស្លន់ស្លោ ហើយបន្ទាបក្បាលរបស់គេយ៉ាងលឿន ដោយភាពភ័យខ្លាចនិងអៀនក្នុងពេលទាំងមូលធ្វើអោយថ្ពាល់របស់គេដែលឡើងក្រហមយ៉ាងខ្លាំង។ អ្នកបម្រើទាំងអស់នៅក្នុងបន្ទប់ពេលនេះចាប់ផ្តើមញាប់ញ័រជាខ្លាំង គ្រប់គ្នាបានអធិស្ឋានដោយសម្ងាត់សម្រាប់នាយតូច នៅពេលដែលពួកគេបានឃើញលោកប្រុសទីបួនដើរមកជិតហ្វូតសាតាំង ភ័យស្លន់ស្លោនិងច្របូកច្របល់ចិត្តរបស់គេត្រូវបានបែងចែកទៅជា50%ខួរក្បាលព្យាយាមរកវិធីសង្គ្រោះ ហ្វូតនៅសល់50%ទៀតកំពុងអធិស្ឋានសម្រាប់ហ្វូតព្រោះប្រសិនបើលោកប្រុសទីបួនចង់សម្លាប់នរណាម្នាក់មិនថាគេរស់នៅឬស្លាប់អាស្រ័យលើចិត្តរបស់លោកប្រុសទីបួន
លោកម្ចាស់ អ្នកស្រីនិងបួននាក់ទៀតនៅតែមើលមុខគ្នាមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វី និងមិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ បើមានអ្វីកើតឡើងទៀតនោះគឺគ្រាន់តែប្រើវិធីចាស់ដែលគេតែងតែប្រើគឺបំបាត់ភស្តុតាងដោយទឹកលុយ។ទឹប ទឹប សំឡេងជើងកាន់តែកៀក ហ្វូតមានអារម្មណ៍ថា ខ្យល់ត្រជាក់សន្សឹមៗចូលមកជិតគេ ហ្វូតអោនក្បាលបិទភ្នែក គិតថា* អូ៎ទេខ្ញុំមិនស្លាប់ថ្ងៃនេះទេ?... វាមិនអាចនោះទេ! ខ្ញុំនៅតែត្រូវធ្វើរឿងជាច្រើនទៀត ខ្ញុំត្រូវចិញ្ចឹមម្តាយជេន * នាយតូចនិយាយក្នុងចិត្តទាំងភ័យខ្លាចស្រាប់តែហ្វូតត្រូវកម្លាំងខ្លាំងពីដៃមុតស្រួចដូចឆក់ខ្សែភ្លើង ច្របាច់ថ្ពាល់ទាំងសងខាង ។ជេមបានចាប់ថ្ពាល់របស់រាងតូចដោយដៃម្ខាង ហើយទាញមុខតូចក្រឡង់ឡើងដើម្បីឱ្យហ្វូតប្រឈមមុខទល់មុខរាងក្រាស់ ពេលនេះហ្វូតអាចសង្កេតមើលមុខរបស់លោកប្រុសទីបួនបានយ៉ាងពេញលេញពីភ្នែកដល់ច្រមុះ និងមាត់។ ចំណែករាងក្រាស់វិញ គេគិតតែពីសម្លឹងមើលបបូរមាត់របស់ហ្វូតសម្លឹងមើលយូរៗទៅ មើលទៅយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ ដូចជាត្រូវអ្វីមកគ្រប់គ្រងគេ។
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
ស្វាមីវិកលចរិក (Khmer translation បកប្រែជាភាសាខ្មែរ)
Ρομαντικήយើងអាចជាមនុស្សឆ្កួត យើងអាចជាមនុស្សរោគចិត្ត យើងក៏អាចសម្លាប់នរណាម្នាក់នៅពេលណាក៏បាន ប៉ុន្តែរឿងនេះមានករណីលើកលែងតែមួយគត់គឺឯង ហ្វូត..... ព្រមាន៖ មានពាក្យមិនសមរម្យ មានផ្នែកខ្លះធ្វើឱ្យអ្នកអានមានអារម្មណ៌មិនពេញចិត្ត, តួអង្គមានជំងឺផ្លូវចិត្ត។ មិនអនុវត្តចំពោះមន...
