CHAPTER 18 : កម្តៅឡើង

1.3K 97 15
                                    

ហ្វូតបានងាកហើយរុញជេមអោយទៅឆ្ងាយ

"អ្វីដែលលោកប្រុសទើបតែនិយាយខ្ញុំមិនយល់និងមិនចង់យល់ទៀតទេ! ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថាពេលនេះខ្ញុំកំពុងតែមិនយល់ថាលោកធ្វើដូចជាមនុស្សពីរនាក់ផ្សេងគ្នាអីចឹង តើលោកចង់បានអ្វី!?"

ជេមមិនបានឆ្លើយទេ ដោយគេគ្រាន់តែឈរសម្លឹងមើលបបូរមាត់របស់ហ្វូតដែលបូញទៅមុខរាល់ពេលដែលនាយល្អិតខឹងនិងជេរ ដោយនាយក្រាស់ទប់​អារម្មណ៍មិន​បាន​ក៏​អោន​មករកបបូរមាត់នោះទាំងកម្រោល

"អឹម បានហើយ គ្រប់គ្រាន់ហើយ!" ហ្វូតបានរុញទ្រូងរបស់គេចេញយ៉ាងខ្លាំង

"កុំធ្វើបែបនេះទៀតអី? សូមមេត្តា បើលោកប្រុសគ្មានអារម្មណ៍អ្វីចំពោះខ្ញុំទេ ខ្ញុំសូមអង្វរលោកប្រុស កុំឱ្យធ្វើអោយខ្ញុំយល់ច្រលំតទៅទៀត!" ស្រាប់តែចាប់កដៃរបស់ហ្វូតហើយលើកដៃស្រឡូនមួយគូនោះមកដាក់ពីលើស្មារបស់មាំរបស់គេ
ជេមបានរំកិលដៃរបស់គេជុំវិញករបស់នាយល្អិត

"អ្នកណាហ៊ាននិយាយថាជេមមីណាយនេះគ្មានអារម្មណ៍សម្រាប់ឯង?"

"គ្មានអ្នកណានិយាយទេ មានតែខ្ញុំទេដែលមានអារម្មណ៍បែបនេះ? អូ វាមកទាំងអស់គឺដោយសារតែខ្ញុំ.. ពេលខ្លះខ្ញុំរំជើបរំជួលដោយចៃដន្យដោយសារការដែលលោកធ្វើអ្វីសម្រាប់ខ្ញុំ បេះដូង​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា​ខ្ញុំ​មិន​សក្តិសម​នឹង​លោកដែល​ធ្វើ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ផ្ទាល់​របស់​លោក ខ្ញុំ​មិន​សក្តិសម​នឹងមានឋានៈអ្វីអាចក្បែរ​លោកទេ"

"ឯងពិតជាមិនដឹងទេ...ថាយើងត្រូវការឯងខ្លាំងប៉ុណ្ណាទេហ៎?"

រាងក្រាស់បានខិតទៅជិតដោយអនុញ្ញាតឱ្យរាងកាយរបស់ពួកគេទាំងពីរនាក់នៅជាប់គ្នាដោយគ្មានគម្លាត ជេមបានអោន​ចុះ​ហិត​ក្លិន​ប្រឡោះក​ សទន់​ដែល​មាន​ក្លិន​ដូច​ទារក ដៃម្ខាងរុំយ៉ាងណែនជុំវិញចង្កេះដ៏តូចស្អាតរបស់នាយល្អិត ឯដៃម្ខាងទៀតសម្រូតចុះមកក្តាប់កាន់គូទដ៏មូលនិងទន់ល្មើយ ធ្វើឱ្យគេចាប់ច្របាច់យ៉ាងជក់ចិត្ត ក៏ដឹងទៅហើយថាកម្លាំងរបស់ហ្វូតគឺខ្សោយជាងជេមទៅហើយ ហ្វូតក៏មិន​ហ៊ាន​តស៊ូ​យកឈ្នះកម្លាំងជេមឡើយ

ស្វាមីវិកលចរិក (Khmer translation បកប្រែជាភាសាខ្មែរ) Where stories live. Discover now