Chapter 1

2.2K 37 4
                                    

Dr.Thomas Hyden Ron Pov

My principles in life was vanished and also my dream to have a family, SOON. I made decision that ruin my relationship to my fiancee because I forgot my Anchor that give me life direction.

Ang sarap sumigaw! Ang sarap magm*ra! Ang sarap pum*tay! dahil sa desisyon na gawa ko kasi no choice ako. Wala kasi akong pagpipilian, tapos dagdagan pa na gipit ako sa panahon at  kung hindi ako kikilos, mawawala siya sa akin. Ayaw kong mawala siya na wala man lang akong nagawa, kaya mas gugustohin ko pang magsakripisyo para lang mabuhay siya ng matagal. At isa pa, hindi pa ako handang mawala siya sa totoo lang, dahil siya lang ang kaisa-isang babaeng nanatili sa laban ko sa buhay, simula noong nakilala ko siya.

I'm stupid Man, aren't I? because I do sacrifice my freedom dahil ang assistant nurse ko lang rin talaga ang sagot para mabuhay lang siya ng matagal. Sa totoo lang ang bigat, ang bigat ng pasan-pasan ko ngayon dahil araw - raw kong dala-dala ito. Bahala na si batman!  sabi ng isip ko at tinungo ang dining area. Plano ko sanang uminom ng tubig pero dumako ang paningin ko sa medication organizer ko kaya kinuha ko ito at nilabas.

"Tsk!" I'm mumbled at walang pagdadalawang isip na tinungo ang basurahan upang itapon ang mga ito. Total hindi ko naman kailangan uminom dahil wala naman din say-say ang lahat at wala na'ng silbi ang medication ko kasi hindi naman ang fiancee ko ang makakasama ko sa isang taon. Wala akong balak mag-kapamilya sa babaeng hindi ko naman pinangakohan at pinangarap.

Pagkatapos kong tinapon ang mga gamot ko inayos ko lahat ng basura at nilabas ito sa labas ng gate sa bahay bago ko tinungo ang aking kwarto at upang maka pagpahinga na. I saw her  standing in front of the mirror looking herself, her reflection. Hindi na ako nagulat pag pasok ko dahil expected ko na siya. Umiling na lang ako noong nagtama ang mga mata namin dahil alam namin pareho na ito na ang katotohanan sa isang taon hinaharap.

"You need to rest my sweet little lies, is already late for you to sleep," sita ko sa kaniya. I choose to call her my sweet little lies dahil kapag nakikita ko siya ay pinapa-alala niya lang sa akin na  failed ang foundation ng pagmamahal ko sa fiancee ko dahil sa kontratang ka gustohan niya lang.

Tinaasan ko siya ng kilay dahil hindi man lang siya sumagot sa sinabi ko. She's, Alia Bless Emerald, my wife in a one-year contract.  Actually she's young for me dahil subra isang dekada ang agwat ng edad namin. I meet her in their house kasi binigyan siya ni Isaiah ng scholarship dahil sa ginawa ng kuya niya sa asawa nito noon. Hindi ko naman akalain na doon na pala magsisimula ang lahat, ang pagiging obsessed niya sa akin. Kung alam ko lang talaga hindi ako sasama sa bahay nila noon.

"I swear to God!" bulaslas ko. Tumingin siya sa akin na mayro'n pagtataka, waring narinig niya siguro ang sinabi ko. Siningkitan niya ako ng mata pero hindi naman ako papatinag sa kaniya dahil wala naman siyang impact sa akin, wala talaga.

"Bakit ganyan ka makatingin?"

Nagulat ako sa tanong niya kaya atomatic kung iniwas ang ulo ko sa ibang direksyon dahil hindi ko na rin namalayan na nakatitig na pala ako sa kaniya.

"Pinapat*y muna ako diyan sa isipan mo?" seryosong tanong niya at humarap ulit sa salamin.

"Wala akong iniisip na ganyan," despensa ko sa aking sarili dahil wala naman talaga. Kung gusto ko siyang patayin sana noong operation palang patay na siya pero hindi ko dudungisan ang mga kamay ko dahil tutupad naman ako sa na pag-usapan kontrata.

"Your not wearing your ring, Babu?" she asked habang sinusuklay ang mahaba niyang buhok. Tumingin ako sa kaniya at nakita ko at pagdaloy ng sakit sa mga mata niya kaya na palunok ako.Actually, hindi sapat ang maganda kapag ilalarawan ko siya. I know that beauty is in the eyes of beholder pero siya, she's like an angel.

"Why would I use that cheap ring like yours?" seryosong tanong ko. Ginamit lang naman namin iyong sing-sing noong kinasal kami sa Mayor at siya pa ang nag-provide. Siya naman ang may gusto ng kasal kaya siya ang nag-asikaso.

"Kahit 299 lang itong sing-sing atleast  galing ito sa ipon ko. Hindi kasi ako makabili ng mamahalin dahil nag-iipon ako para maka pag-aral sa medicine pero kahit na ganoon masaya na ako dahil ang kapares nito ay na sa iyo,"sagot niya. Nagkibit-balikat na lang ako dahil 299 lang pala ang couple ring na ginamit namin. Nakakahiya sa mayor na nagkasal samin kung malalaman niya.

"Tsk!" I'm mumbled.

"Pero hindi ko ito aalisin sa palasing-singan ko Babu dahil Stainless Steel Hypoallergenic and non-tarnish rings daw po ito. Aalisin ko lang ito kapag tapos na ang isang taon na walang pagmamahal galing sa iyo," sabi niya at tumalikod na sa akin.

"Go to sleep. May trabaho ka pa bukas," utos ko sa kaniya dahil wala na akong makatwiran pa.

She's my assistant nurse dahil tapos naman na siya sa pag-aaral niya as BS in nursing at para makakuha na rin siya ng experience. Sinabihan ko na rin siya noon na dapat magtake na siya sa board but she insisted dahil mas gusto niyang magpapansin sa akin noon at  bw*setin ako araw-araw. Umayon rin talaga sa kaniya ang panahon dahil nakuha niya ako ng isang pagkakataon.

"Go to sleep little cheetah!" inis na utos ko kasi parang wala siyang narinig.

"Hindi na magbabago ang itsura mo diyan sa salamin. Kahit ilang milyon ka papabalik - balik diyan!" inis na saad ko bago ko tinungo ang bathroom. Saturday ngayon kaya andito ako sa bahay at kasama ko siya. Ganito ang set-up namin dalawa dahil pinagbigyan niya  ako sa kahilingan ko na alaga ang fiancee ko.

"DUH! IM NOT CHEETAH!" sigaw niya upang marinig ko lang dahil nasa loob na ako ng bathroom at inaalis ang pang-itaas na suot ko.

"NAH! YOU ARE!" maikling sagot ko pero pa sigaw rin para marinig niya at mainis pa siya lalo.Inalis ko ang kwentas sa leeg ko upang hindi mabasa ito ng tubig dahil nakasabit dito ang ka paheras ng singsing niya. Non-tarnish man pero kailangan maka sigurong hindi magfade dahil sayang ang 299.00 niya.

Sumilay ang ngiti ko sa labi dahil hindi na siya sumagot. Alam kong mahaba na ngayon ang nguso niya dahil tinawag ko siyang Little Cheetah. Cheetah is a symbolize of speed, agility, and grace. Sa totoo lang mabilis naman talaga siya dahil dinaan niya ako sa prosesong ako ang nangangailangan sa kaniya at biyaya na rin dahil kung wala siya siguro hindi ko na makikita ang babaeng mahal ko na humihinga pa ngayon.

I have my Idioma that referring to a intelligent person. A word to the wise is sufficient, that's why? no more discussion. Tutuparin ko ang isang taon na pag-usapan at isang taon na pagkasunduan dahil wala naman mawawala kapag susubukan. Magiging hangal ako kapag wala akong isang salita sa babaeng sinubukan lang ang tatag ng pagmamahal ko. Alam kong maiintindihan ito ng fiancee ko at isa pa wala akong balak patagalin itong lihim sa kaniya dahil ginawa ko lang naman ang lahat para mabuhay siya.

I do pray her hundred percent recovery dahil sadyang lihim itong desisyon ko kapag hindi pa siya totally magaling. Binilisan ko na ang aking pagligo dahil lumalalim na ang gabi at gusto na rin ng katawan kong humiga kasama ang asawa ko sa papel.

FPS #2: Doctor's Compelled AffairTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang