FPS #2: Doctor's Compelled Affair

Chapter 37

HINATID ko muna si cheetah sa Medical School bago ako pumunta sa firm ni Noah dahil ngayon ang araw appointment ko sa kaniya. Bumaba ako ng sasakyan at pumasok sa loob ng firm niya. His firm is busy right now iyon ang unang napansin ko at maganda ang loob ng Law firm ni Noah. It's made by frosted glass bawat cubicle na madadaan mo.

Habang naglalakad ako patungo sa office niya ay nakamasid rin ako sa mga tao dito loob at sa nakikita ko sa mga kasama niyang Attorney ay nakayukyok sa kanilang mesa at nagbabasa.Ang iba ay nagsusulat at may iba rin na kaharap sa mga kliyente nila at pinapaliwanag siguro ng mabuti ang mga kasong haharapin nila. Hindi ko naman naririnig ang pinag-uusapan nila dahil nakikita ko lang naman ang pigura nila pero hindi malinaw ito dahil nga sa frosted glass na ginamit each cubicle it's  promoting a privacy.

Nagkibit - balikat na lang ako at dumaretso na sa office ni Noah. Alam kong mahirap ang maging isang attorney dahil kaya nilang itama ang mali at imali ang tama. Hindi katulad sa profession namin na pag-aralan mo lang ang sakit at e-diagnosed ito ng tama para gumaling ang pasyente. Anyways, Law is  law. Judgement is judgement.

"Good morning doc," bungad sa akin ng secretary ni Noah at yumuko pa ito. The office of Attorney Noah is different sa mga nadaan kong cubicle. Nasa labas ang secretary niya at hindi made by frosted glass ang office nito.

"Andiyan si Attorney Sebastian?" tanong ko.

"Yes po doc. Hinihintay na po kayo," informa niya kaya tumango ako at pumasok sa loob ng office niya.

"Wow!" bulaslas ko dahil namangha ako sa loob ng office niya.

"Kuya Thy Ron," tawag niya sa akin kaya tumingin ako sa kaniya saglit pero binawi ko rin agad dahil na amazed ako sa ganda ng office niya. Naglakad ako patungo sa gitna at nilibot ng mga mata ko ang kabuohan ng office.

"I like the design of your office. I like the concept, I like the texture, I like the interior design, I like the combination of white and mahogany reddish-brown color. I like the 3D rendering too. It's beautiful Noah like the color of your eyes," amazed na sabi ko. Hindi ko alam kung bakit na gawa kong sabihin lahat ng lumabas sa bunganga ko. Na amazed ako pero ang ilarawan isa-isa ang nakita ko rito sa loob ng office niya ay mas lalo akong na-amazed sa sarili ko.

"Wag mo nga akong paglihian," sita niya at binigyan ako ng yakap kaya natulala ako sa narinig ko.

"What?" gulat na tanong ko pero umiling lang siya at tumawa.

"Have a seat Doctor Monteleagre," pag-alok niya sa akin at bumalik na ulit siya sa upuan niya. Magtatanong pa sana ako kaso he address my profession kaya alam kong professional things na ang dapat pag-usapan. Umiling na lang ako sa kaniya at umupo sa upuan sa harapan niya at tumitigtig sa mga mata niya.

"Wow! Ang ganda ng mata mo Noah. Parang kulay ng imperno," sabi ko. What Imperno? Tanong ng isip ko. Hindi pa nga ako nakakapunta sa imperno pero nailarawan ko ang imperno sa mga mata niya. Nakita kong pumikit siya at kumamot sa kaniyang batok.

"Stop staring at me!" sita niya sa akin.

"Hindi mo makukuha ang kulay ng mata ko dahil nasa dugo lang ito ng pamilya namin. It's a  blood of Sebastian only."

"Anyways, thank you for visiting me here," sabi niya.

"I came here regarding the case," saad ko.

"Pinag-aralan ko na ang kaso doc. Do you have a evidence for Medical Malpractice?" seryosong tanong niya.

"Yeah," maikling sagot ko at kampanting tumango sa harapan niya.

"Sinisiguro ko lang doc Monteleagre dahil ang evidence ang pinaka-importante sa lahat."