Evdeyim
Mesajı gönderdikten sonra ekranı izledi bir süre. Bunu bırakmasından iki dakika sonra mesaj geldiğinde heyecanla almıştı eline telefonunu.
Oh tamam
Ben de mesaj bekliyordum
Sen gitmedin mi daha
Atsumu birkaç şey istedi de markete girdim o yüzden
Birazdan evdeyim
Tamam
O yazmamış, Osamu'dan da bir şey gelmemişti. Duş almak için banyoya ilerlerken tişörtünü üstünden attı. Yorgundu ve başı çok ağrıyordu. İyi bir akşam geçirmişti ama alışık olduğundan farklı olması ters etki yaratmıştı belli ki.
O sırada Osamu da eve girip aldıklarını mutfağa bıraktı ve Atsumu'yu buldu hemen. Çocuğu karşısına oturup çok detaya girmemeye çalışarak da anlatmıştı heyecanla. Atsumu kardeşinin mutlu olmasına sevindi, biraz da heyecanıyla dalga geçti şakasına.
"Yarın da dibimde bitiyorsun herhalde o zaman."
"Dalga geçme be. Gelemem yarın, dersim var."
"Tüh."
"Sus. Takılırsanız damlarım, yoksa sonra hallederiz."
"Tamam. Şimdi kalk mutfağa, kurabiye yapacağız."
"Suna'yla konuşacaktım."
"Hemen halledelim sonra konuş Samu. Canım çok çekti bak yiyemezsem ölürsem görürsün."
"He amına koyayım. Neyse tamam."
Suna duştan çıkınca belindeki havluyla salona ilerledi ve telefonuna baktı bir şey var mı diye ama yoktu. Görüldü de atmamıştı çocuk, belki mesaj geldiğini görmemişti.
O yazsın diye bekleyecek saçma bir gururu yoktu, aynı şey tekrarlanırsa geride dururdu tabii ama şu an buna gerek yoktu. Birkaç saniye yazacak bir şey düşündü, sonra yapmayı unuttukları temel şeyi fark etti.
Osamu
Numaranı atsana
Telefonu da yanında götürüp odasına geçmişti giyinmek için. Ses açık olsa da iki saniyede bir bakıyordu ekrana. Sonunda giyindiğinde Osamu'dan da yanıt gelmişti.
Atsumu'dan alıp direkt yazayım ben sana kaydet
Tamam olur
Osamu yazana kadar mutfağa gidip bir şişe bira açıp koltuğa atmıştı kendini. Vücudu karıncalanıyor gibi hissediyordu ama pek emin değildi.
Atsumu itlik yaptığı için telefonunu anca aldım
Sorun değil
Aa şey
Kurabiye yaptırdı bana
