Zihnim uyuşmuştu. Üzerimdeki adamın yavaş öpücükleri boynumdan göğsüme inerken hafif bir inleme döküldü dudaklarımdan. Bu kadar yavaş olması deli ediyordu, daha fazlasını istiyordum. Sonra durdu , yüzüme doğrulttu kafasını.Bilincim neredeyse kapanma...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barkan yavaş adımlarla odaya adımladı.İçeriye ağır bir sigara kokusu hakimdi neredeyse nefes alınamayacak düzeydeydi içerideki hava.Kapıyı açık bıraktı ardından genç adamın iki büklüm yattığı koltuğa doğru ilerledi.
Çocuğu süzdü önce üzerinde yarım kol bir tişört vardı , kolunun iç tarafındaki morluklara kaydı hemen gözü.Sertçe yutkundu.Yüzüne çıkardı bakışlarını sonra.Gözlerinin altındaki karartılar soluk bir görünüm katmıştı suratına gencin.
Barkan derin bir nefes aldı.Sonra sağ eliyle sertçe dürtükledi oğlanın bacaklarını.Çocuk hareket etmedi.Barkan bu sefer daha sert bir şekilde itekledi aynı anda da seslendi sert bir şekilde oğlana.
"Kalk Bulut!" dedi gür sesiyle.
Bulut'un darmadağınık zihni açıldı bir anda.Korkutucu bir kabustan uyanan minik çocuklar gibi irkilerek kalktı ağzından çıkan küçük bir çığlık eşliğinde.Elleriyle kendini kahverengi deri koltukta destekledi önce.Etraf dönüyordu zihninde , hiçbir şey sabit değildi o an.Gözlerini sıkıca kapattı birkaç saniyeliğine.Nefesleri düzensiz ve hızlıydı.Boğazı o kadar kurumuştu ki neredeyse yutkunamıyordu.Elini hızla atan kalbine götürdü.Kalbi sıkışıyordu.
Ardından yavaşça gözleriyle etrafa baktı.Sonra az önceki kabusunun baş rölü olan adamı gördü karşısında.Gözleri karardı önce , yutkundu.
Barkan tekrar konuştu.
"Kalk dedim!" dedi tekrardan sert bir tonda.Bulut'un kalbinde henüz soğumamış bin tane nefret tohumu vardı adama karşı.
Tekrardan uzandı yattığı koltuğa bu sefer yüzünü kapattı koluyla.Konuşmadı.Sustu.Birini vazgeçmeye mecbur bırakmakta bir kötülüktür diye düşündü içinden.Barkan vazgeçmeye mecbur bırakmıştı Bulut'u.Bulut da vazgeçmişti.Olduğu yerden dönüş yoktu artık.İdam cezası tüm hakimlerce onaylanıp imzalanmış bir mahkumdu o şimdi.Ayakları bir daha adım atamayacağı bir yolun sonundaydı.Uçurumun kenarına yetişmişti çocuk çoktan.
Barkan derin bir nefes aldı tekrardan.Çocuğun kolunu sıkıca kavradı ardından tüm gücüyle çekti.Bulut neye uğradığını şaşırdı bir anlığına.Barkan sıkıca tuttu çocuğun bedenini yere düşmemesi için.Çocuğun kafası hafifçe adamın göğsüne çarptı. Acı dolu bir ineleme döküldü dudaklarından.Bir anda hızlı bir çekiş hamlesiyle ayakta bulmuştu kendisini.
Bacaklarını hissetmedi bir anlığına Bulut , kontolü kaybetmişti.Bir türlü düz durmaları için komut geçiremiyordu bacaklarına.Midesi bulandı aniden kalkmanın etkisiyle , gözleri karardı.Neredeyse bayılacaktı.Sıkıca kavradı karşısındaki adamın kollarını yere düşmemek için.
Nefesleri kesik kesikti.Kalbinde hissettiği baskı artmıştı.Nefes almaya çalıştıkça daha çok dibe batıyordu sanki.Gözleri kapalı bir halde zar zor konuştu genç.
"Siktir git!Bırak beni!" dedi güçsüz bir sesle.
Barkan'ın umurunda olmadı çocuğun sözleri.Belinden kavradı hızlıca ardından sağ kolunu omzunun üstüne attı.Bulut'un bacakları hala hissizdi , hareket ettiremiyordu genç.Az çok toparladı zihnini görüşü açıldı.İçini kocaman bir öfke kapladı.Tekrardan bağırdı adama sesi bu sefer daha gürdü.
