CHAPTER 26

16 3 0
                                    

“Huh? You want to use this opportunity to replace Alliyah's role in Starlette's life? No, it won’t happen.” maawtoridad niyang singhal na ikinatingin ko ulit sa sahig.

“It wasn’t my intention to introduce as her mother,” saad ko at inangat uli ang paningin ko. “Pero nang makita niya ako, umiiyak siyang tumakbo sa akin and I couldn’t refuse the kid. Actually, I want to stand as her mother just until she becomes a big girl kasi ngayon, Alexis, kailangan niya ng matatawag na ina, bata lang siya, mahihirapan siyang wala si Ali sa tabi niya.” paliwanag ko sa malumanay na boses.

Nanlisik ang mga mata niya sa akin habang nag-iisip nang malalim. Ibinaba ko naman ang mga tingin ko dahil hindi ko na kinayang tumitig sa mga mata niya.

At kinabahan din ako bigla na baka makilala niya ako base sa mga mata ko at sa paraan ng pagtingin ko.

“I will think about it. I will call you if I agree with that, but if not, then I will never.” sagot niya sa baritonong boses na ikina-angat na ulit ng paningin ko nang may maliit na ngiti sa mga labi.

“O—” hindi pa ako nakakapag-okay sa kaniya ay nauna na siyang maglakad palayo sa akin patungo sa elevator. “Thank you for considering.” pahabol ko na lamang.

“And consider leaving my house too. But later, I don’t want to be inside an elevator with you.” aniya bago tuluyang pumasok sa asensor at pumaharap sa akin para pindutin na ang numerong patutunguhan niya.

He isn’t angry with Glaizel like this because of her lies before, I’m sure that he just doesn’t like the fact that she’s involved in crimes, I wouldn’t love it too.

Nang magsara na ang pinto ay napabuga ako ng hangin sa ere na matagal ko nang kinikimkim.

It has been some weeks, two weeks to be exact that I left Alexis mansion and up until now, I have not received a call from him.

Maybe, his decision was a “no” already and I can’t force that to be a “yes” no matter how I want to.

Tanggapin ko na lamang na dahil pinili kong hanapan ng hustisya ang mga magulang ko, kailangan kong mapalayo sa pamilya ko pansamantala.

“Maintain your focus, point straight.” saad ni Eiser na nasa tabi ko rito sa shooting range sinusubukan ko namang magfocus pero lumilipad talaga ang isip ko e.

I closed my eyes briefly and took a deep breath as I aimed for the center of the head at a very long distance.

I pulled the trigger but my bullet went south, like literally so far from the center. I sighed.

Ibinaba ko ang baril at ibinaba rin ang aking shooting earmuffs nang lumingon ako kay Eiser, “I’m sorry.” ani ko at sumandal sa mesa, “I know that you’re trying very hard to teach me kahit walang bayad o hindi ka nakikinabang, pero wala pa talaga ako sa sarili ko e.”

He hollowed his cheeks and popped it just immediately then nodded to me, “It’s not a problem, the main problem is you’re not telling me. What actually transpired between you and Alexis? You’ve been spacing out ever since you came back and you don’t even wanna go home to Gly’s family,” hinding-hindi ako uuwi sa bahay na ’yon na naroroon din si Beau, ayaw kong mapanganib ang buhay ko kapag may bagay akong nasabi o nagawang mali, mas maayos nang sa apartment lang ni Eiser pero mas magiging mabuti kung sa bahay ni Alexis. “See, in 9 days time, may operasyon na tayong gagawin, kaya kailangan mo nang matuto sa mga itinuturo ko sa ’yo.” ’ika niya pa na ikinatangu-tango ko.

“Alam ko, alam ko.”

“Alam mo naman pala e,” nagkibit-balikat siya at tila nag-isip nang malalim. “Hmm wait, natatakot ka bang nakahalata si Governor na hindi ikaw si Gly noong gabing ’yon? May ebidensya ba siyang ikaw si Alliyah?” bahagyang nagsalubong ang mga kilay ko at umiling-iling sa kanya.

Mirrored FatesWhere stories live. Discover now