<Unicode>
(Warning ပါ အသက်မပြည့်သူတွေ အမှောင်မကြိုက်သူတွေ အဆုံးထိကျော်ဖတ်ကြပါ🤭🤭)
Brassiere မပါတဲ့အပေါ်ပိုင်းကို ဟန်ဒုံဝူငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။လုံးဝန်းနေတဲ့ ရင်သားတွေဟာ စို့ချင်စရာကောင်းနေသည်။
ဟန်ဒုံဝူအချိန်မဆွဲတော့ဘဲ ပင်တီတစ်ထည်သာကျန်တော့တဲ့ မင်ဒါနာရဲ့ကိုယ်လုံးကို ဆွဲမပြီး ခါးမှာခြေချိတ်စေလိုက်သည်။
ထိုအခါ ရင်သားတွေနဲ့သူ့မျက်နှာဟာတစ်တန်းထဲဖြစ်သွားတော့သည်။တစ်ဖက်ကို တပြွတ်စ်ပြွတ်စ် စို့နေရင်း ခုနက ဒါရိုက်တာထိုင်နေတဲ့ခုံဆီ လျှောက်လာခဲ့သည်။
ခုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်ပြီး အဆက်မပြတ်စို့တော့သည်။မင်ဒါနာလည်း ခေါင်းမော့ကာ ခံစားနေသည်။
ရင်ဘက်တွေကို ပိုကော့ပေးလိုက်ပြီး ဟန်ဒုံဝူရဲ့နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ကွာသွားမှာဆိုးသလို ဟန်ဒုံဝူရဲ့ခေါင်းကို ရင်သားတွေဆီအတင်းဖိကပ်နေလိုက်သည်။
ဟန်ဒုံဝူ အားရအောင်စို့ပြီးနောက် ခေါင်းမော့ကာ ငြီးငြူနေတဲ့ မင်ဒါနာကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။
"Baby ကိုယ်မရတော့ဘူး"
"အင်း"
မင်ဒါနာ အလိုက်တသိ ပေါင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး ဟန်ဒုံဝူရဲ့ ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ဟန်ဒုံဝူလည်း ချွတ်ရလွယ်အောင် ထရပ်ပေးလိုက်သည်။
အတွင်းဝတ်ကိုပါ တစ်ခါထဲချွတ်လိုက်တော့ ထွက်ပြူလာတဲ့ Daddy အငယ်ကောင်ကြောင့် လက်တောင်တွန့်သွားသည်။
"Baby ဒူးထောက်လိုက် "
မင်ဒါနာ သူ့ Daddy အလိုကျ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ဟန်ဒုံဝူ ခုံပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်ပြီး
"ဒီနားတိုးခဲ့"
"ဟုတ်"
"ဘာကြည့်နေတာလဲ Baby ရဲ့..ကိုယ့်အငယ်ကောင်က နူးညံ့တဲ့ Baby ပါးစပ်ထဲဝင်ချင်နေပြီတဲ့ အိုး shit နွေးနေတာဘဲ"
သူ့စကားအတိုင်း Baby က ပါးစပ်ထဲငုံလိုက်တာကြောင့် ပါးစပ်ကနေတောင်အသံထွက်သွားသည်။
နူးညံ့တဲ့နှုတ်ခမ်းလွှာကြားရောက်နေတဲ့ အရာကြောင့် လူက တိမ်တွေကြားရောက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
