Onzichtbaar Geheim

Hoofdstuk 6: Leesbaar in je ogen

Een aantal dagen gingen voorbij. Patricia zag en voelde de veranderingen in haar lichaam plaatsvinden. Waar ze eerst langzaam en meer intellectueel was, is ze nu snel, flexibel, gespierd en sterk. Haar intellect is ook veranderd, de stof is niet meer interessant. Het is alsof ze alle antwoorden al weet en als de leraar haar vraagt naar een antwoord, dan weet ze die binnen een paar seconden te beantwoorden. Ze dacht aan de bladeren op haar schouders die stonden voor de kennis die ze nu bezat. Na haar verandering begon ze een vriendschap op te bouwen met Kim, ze luisterde en was heel actief. Ze was als een wervelstorm die door haar dagen raasde. Ze wilde alles van Patricia weten en om het eerlijk te houden begon Patricia veel aan Kim te vragen. Ze kwam erachter dat ze van dezelfde soort muziek hielden, rock, dat ze allebei een fascinatie hadden voor my little pony. Ze moesten er beide om lachen want wie hield op deze leeftijd nog van my little pony?

"Sinds het vrijdag is en de laatste dag van de week...' Kim knipoogde naar me. 'Zullen we samen iets leuks gaan doen dit weekend?"

"Ja, gaaf! Wat had je in gedachte?" Antwoordde ik. Kim hield haar vinger in de hoek van haar mond en keek omhoog.

"Hmm, zo ver had ik eigenlijk niet nagedacht." Ze barstte in een lachen uit en haar lach was zo aanstekelijk dat ik met haar mee deed.

"Ik weet het! We kunnen samen naar de film gaan. Wat voor soort films vind je leuk?" Vroeg ik haar. We liepen door de gang van het schoolgebouw, de zon scheen naar binnen en verwarmde het gebouw. Het linoneum lichtte lichtelijk op en de diamanten in mijn haar reflecteerde de warme zon.

"We kunnen naar de film gaan, of we houden een film marathon bij een van ons thuis!" Stelde ze enthousiast voor.

"Prima, gezellig! Bij jou of mij thuis?"

"Jou huis." Zei Kim 'Ik heb laatst een film gekocht die ik graag wil zien, red riding hood. Ooit van gehoord?"

"Alleen van gehoord, is het niet een soort rood kapje maar dan anders?" Vroeg ik haar.

"Ja die! Oh gaaf, ik heb er nu al zoveel zin in! Jij koopt de popcorn." Zei ze terwijl ze me in mijn zij prikte met haar vinger. Al lachend rende ze ervan door en ik rende haar achterna om haar een koekje van eigen deeg te geven. Eenmaal dichterbij gekomen sprong ik tegen haar rug aan, mijn armen om haar nek heen geslagen.

"Prima, maar dan neem jij wat lekkers te drinken mee. Zal ik kruidenpoffertjes maken? Die zijn super lekker!"

"Wat zijn kruidenpoffertjes?"

"Weet je niet wat kruidenpoffertjes zijn? Oh, je hebt echt wat gemist in je leven! Het is een poffertje maar dan in plaats van suiker gaan er allemaal kruiden in, dan een beetje geitenkaas bovenop met honing. Om het af te maken gebruik ik wat rucola, zo jam!" Ik likte mijn lippen met een verzadigde blik in mijn ogen wat Kim aan het lachen maakte.

"Ga jij lekker je poffertjes maken en ik zal dan net zo'n gezicht trekken als jij zojuist deed. Ze deed het overdreven na en ik rolde praktisch over de vloer van het lachen. De tranen van vreugde stonden in mijn ogen. We opende het lokaal voor kunst. In het lokaal stonden een heleboel schildersezels klaar. Toen iedereen binnen was ging Kim naar haar andere vriendinnen en ik bleef alleen achter. Onze lerares Mevrouw Swintjes stond in het midden van de schilders ezels en wachtte tot onze aandacht op haar gericht was. Kunst was nooit mijn sterke punt geweest, mijn hand oog coördinatie was niet helemaal goed en ik kreeg vaak standjes van Mevrouw Swintjes. Je moet beter je best doen, laat je fantasie eens gaan. Dat was redelijk normaal om te horen.

"Jullie opdracht voor de aankomende vier weken is om een schilderij te maken van een fantasie wezen in zijn natuurlijke omgeving. Het mag van alles zijn, een draak bovenop een schat of een combinatie van dieren. Denk er even goed over na waar jij je dier wil plaatsen. De gekker de beter."