Onzichtbaar Geheim

Hoofdstuk 7: Filmavondje

Eindelijk was het dan zaterdag 19.00, zenuwachtig liep ik door het huis heen. Ik haalde mijn handen door mijn haar niet wetend wat ik nu precies met mezelf aan moest. Ik zuchtte nogal luid en begon weer met ijsberen.

"Kim is laat, heb ik soms de verkeerde dag of tijd in mijn hoofd?" Ik kreunde hardop "WAT ALS ZE MIJN VRIENDIN HELEMAAL NIET WIL ZIJN?" Schreeuwde ik door de keuken. "Dat kan niet, ze stelde zelf voor om samen wat te gaan doen." Ik maakte mezelf helemaal gek. "Wat als het een zieke grap is?" Ik zakte neer op een stoel. Ik wilde er niet aan denken dat het een grap was, dat kon niet, dat mocht gewoon niet. "Ze kan zo'n grap niet uithalen, zo slim is ze niet." Zei ik met een grimas. "Maar wat als dat gewoon een façade was?" Ik was hardop mijn zorgen aan het uitte toen mijn moeder een hand op mijn schouder legde.

"Ze komt wel, maak je geen zorgen." Ondanks dat het goed bedoeld was werkte het niet en had het een averechts effect.

"Maar maaa..."

"Nu is het klaar, ga je poffertjes maken en ze zal hier zo wel zijn aangetrokken door de geur." Onderbrak ze me. Ik boog mijn hoofd en slofte naar het fornuis waar alles al klaar stond. Nadat ik wat olie op de pan had gedaan deed ik het beslag in de vormpjes. Ik wachtte totdat ze bruin werden voordat ik ze omdraaide. Halverwege het beslag hoorde ik de deurbel gaan. Omdat ik net klaar was met de poffertjes uit de pan te halen draaide ik het vuur uit en rende ik naar de voordeur. Ik trok de deur open en daar stond een Kim met haar handen vol met drinken en een paar films. Ik trok haar naar binnen en liet haar zien waar ze haar spullen neer kon zetten. Kim zette alles neer waarnaar ze me een knuffel gaf.

"Het spijt me dat ik later ben en ik kon geen berichtje sturen want mijn batterij was leeg!"

"Ik ben allang blij dat je er bent! Ik ben net de poffertjes aan het maken, heb je zin om mee te helpen aan het laatste beetje?"

"JA, en dan ga ik er zeker eentje proeven!" Zei ze, ze liep naar de open keuken en hing over de al gemaakte poffertjes heen. Haar bruine haar viel langs haar gezicht. Met een ruk kwam ze omhoog. 'Oh jam, het ruikt zo lekker! Wat moet er nog gedaan worden voordat ik de eerste kan proeven?"

Ik liet haar zien wat ze moest doen. Ze maakte het eerste poffertje klaar en stopte deze met een ondeugende blik naar mij toe in haar mond.

"Enne?" Vroeg ik haar, ik was nieuwsgierig naar haar reactie en of ze het lekker vond of niet. Haar gezicht vertrok alsof ze op een citroen aan het bijten was. "Je vind het niet lekker." Concludeerde ik.

Haar gezicht brak open door een wijde glimlach. "Grapje gekkie, het is lekker. Zelfs lekkerder dan een normaal poffertje. Mag ik het recept mee naar huis nemen? Dan kan ik mijn moeder eens verrassen."

"Laat me niet zo schrikken man! Ik kreeg bijna een hartaanval!" Ik legde mijn hand tegen mijn voorhoofd met mijn palm naar boven en deed alsof ik aan het flauwvallen was. Kim begon te lachen en verslikte zich bijna in haar poffertje.

Nadat alle poffertjes gemaakt waren gingen we naar de woonkamer waar we de poffertjes, koekjes, popcorn en de verschillende flessen drinken neerzette. De film was spannend en we zaten met een kussen voor onze buik gefascineerd naar het scherm te kijken. De film was echt zoals roodkapje alleen nu was het de bedoeling te achterhalen wie of wat de dorpelingen kwaad deed. Soms moesten we het kussen voor onze ogen houden omdat het toch wel erg spannend was. We aten de poffertjes, popcorn, koekjes en dronken frisdrank tot we helemaal vol zaten. Na de film zaten we samen op de bank te praten.

"Zeg eens" zei Kim terwijl ze me aankeek "welke jongen in onze klas vind je het leukst?" Ze wiebelde met haar wenkbrauwen terwijl ik rood werd. "Oeh, er is iemand die je leuk vind, anders zou je niet rood worden." Plaagde ze.