BATAKLIK

14. Bölüm ''Gerçekler''

Öncelikle, merhabalar. Bugün Kiralık Katil'in 1. yıldönümü. :) Çok uzun bir süre için ara vermiştim ondan kaynaklı olarak yazmaya başlayalı 1 yıl olmuş. Bu bölüm biraz Aren ağırlıklı oldu sanırım, fakat hakkında öğrenmek istediğiniz gerçekler vardı.

Öte yandan önceki bölümün yorum ve oyları bir önceki bölüme göre düşüktü, çok üzüldüm bu yüzden. :'(( Yine de desteğini eksik etmemiş olan herkese bir sürü kucak dolusu sevgiler.

Bir diğer haber de; Facebook'ta admini olduğum, yazmaya sayesinde başladığım bir sayfada admin alımı var. JB fanfiction severler oradan okuyacak hikayeler bulabilirler. Adminlik için de şanslarını deneyebilirler. :)

Bölümü ise; elif_2000 isimli kullanıcıya ithaf etmek istiyorum. Son derece nazik bir dille yaptığı eleştiriden dolayı kendisine canı gönülden teşekkür ediyorum ve her zaman bu türlü eleştirilere açık olduğumu belirtmek istiyorum. :)

Açıklık getirmek istediğim konulardan biri buydu zaten. Arkadaşlar, tanıtım bölümünde ''konuştuğum tek kişi kendimdim,'' benzeri bir yer geçiyor. Kayra konuşabilen fakat kendi hariç kimseyle konuşmayan bir kızdı. O yüzden Aren'in yanında bir kere açılınca devamı çok sorun olmadan geldi. :D Benim üzerinde durmayı ihmal ettiğim bir konu olduğu için gözünüze farklı bir şekilde takılmış olabilir  tabii. :) Bundan sonraki bölümlerde de uzun bir süre Aren hariç kimseyle konuşmayacaka zaten. Umarım anlayışla karşılarsınız.

Bir de, bu bölümü whisperrsss isimli, en yakından arkadaşlarımdan ve hikayenin karakterlerinden biri olan, yaklaşık 12 yıllık arkadaşıma desteklerinden dolayı ithaf etmek istiyorum. Hikayedeki en büyük ithaf ona gidiyor! :')

Lütfen yorum yapııın! Çok az yorum geliyor, üzülüyorum. :'(

Bir de Facebook grubumuza katılın lütfen! :) Sizleri bekliyoruz.

Ayrıca bölümü şarkıyla beraber okuyabilirsiniz. :)

14. Bölüm ''Gerçekler''

Yaklaşık bir yıl boyunca boğazıma dizilen her türlü cümlenin özetinin sadece iki kelimeye sığabiliyor olması acı vericiydi.

''Ölmek istemiyorum.''

Çok basit bir şekilde dudaklarımdan çıkabilir, çok beklenmedik bir an da beynimde süzülebilirdi fakat ruhumda son derece kırmızı izler bırakarak doğmuştu. Ölmek istediğim ve ölmek istemediğimi bildiğim zamanın arasındaki farkı düşünmüştüm tüm gün. Sonucunda, cevabım tek bir isme çıktığında kendim dahi hayal kırıklığı yaşamıştım.

Bir erkek.

Bana karşı düşman niteliğini cinsiyeti sayesinde üzerine almış birisi olarak neden yaşama isteğimi geri getirmesi için ona izin verdiğimin cevabını hiçbir zaman veremeyecektim. Tek bildiğim, ilgi istediğim bir dönemde karşıma çıktığıydı. Manyak gibi insanları itmek ama onların benimle ilgilenmek için çabaladıklarını görmek istediğim bir dönemde.

Biraz şımarıkça idi, belki biraz da egoistliğe giriyordu ama beynimde yer alan bir doğrudan, insanlara yaptığım gibi elimin tersiyle iterek kaçamazdım. Aren, ihtiyaç içinde kıvrandığım an da karşıma çıkmış ve beni her saniye gömüldüğüm bataklıkta bulmuştu.

Hayır. Beni bataklıktan çıkardığını düşünmüyordum. Sadece benimle birlikte o da atlamıştı ve galiba şu an kafamda bir silahla ona bakıyor olmam ikimizin aynı çamur içinde yüzdüğünü destekler nitelikteydi. Siyahlar içindeydik, hem ruhen hem de fiziken. İçinde durduğumuz bataklık zift karışımı bir çamurdan oluşuyordu. Biliyordum ki, bataklıktan kurtulsak bile üzerimize sinen o çirkin kokudan asla kurtulamazdık.