Chapter Twelve

475 37 5
                                    

'Leuk haar, Jones!' George en Fred begonnen hard te lachen en Farrah probeerde iedereen's gestaar te negeren. Nadat ze haar haarkleur had ontdekt, was Hermelien met haar meegelopen naar de ziekenzaal. Madame Plijster had haar drankje gegeven en een paar keer haar haar proberen te vervloeken, maar niets werkte. Farrah hoopte misschien met wat dreuzelhaarverf haar haar te kleuren, maar dat had ook niet gewerkt.

Uiteindelijk had ze het gewoon opgegeven en iedereen laten staren naar haar nieuwe coupe. Ze ging naast George en Lena zitten, die beiden zaten te gniffelen.

'Wat was het voor spul?' vroeg Farrah aan George. Hij keek haar grijnzend aan en at van zijn patat.

'Zelf uitgevonden, vind je het mooi?' Farrah wierp hem een dodelijke blik toe en schepte wat groenten op haar bord.

'Verf is zeker geen optie, hé?' vroeg ze hoopvol.

'Ik zou het niet proberen. Als het wat uitmaakt, ik vind dat het je wel staat', zei hij en hij stootte tegen haar schouder. Ze keek op van haar bord en keek hem met fijngeknepen ogen aan. Was dat een compliment of een kans om haar nog meer te vernederen?

'Hoe lang blijft het zitten?' vroeg ze en ze probeerde verveeld te klinken. George kuchtte en gaf haar een verontschuldigende blik.

'Een paar maanden', zei hij en hij bedekte zijn gezicht voordat Farrah hem iets kon doen. Farrah liet haar vork vallen en keek van George naar Fred en terug. Haar mond viel open.

'EEN PAAR MAANDEN?!' riep Farrah en alle Griffoendors keken haar richting uit. Eigenlijk keek de hele Grote Zaal haar richting uit. Fred en George leken dit alleen maar grappig te vinden.

'Maak je niet zo druk, het staat je echt goed.' Farrah nam haar boek van RJL en begon George ermee aan te vallen.

'Oké, oké. Ik geef me over', zei hij lachend. Farrah stopte midden in de lucht en zuchtte diep.

'De essentiële verweer tegen de zwarte kunsten. Hoe kom je daaraan?' vroeg hij nieuwsgierig. Farrah haalde haar schouders op. Ze gaf geen antwoord in de hoop dat haar stilte hem irriteerde. Hij nam het boek uit haar handen en bladerde het snel door. Farrah probeerde het terug te pakken, maar George ontweek haar.

En toen viel de brief eruit. Hij trok vragend zijn wenkbrauwen op naar haar en zij rolde haar ogen.

'Lees maar', zei ze. Hij opende de brief en begon te lezen.

'Wanneer heb je dit gekregen?' zijn toon was plots helemaal veranderd.

'Met kerst. Het was weer van RJL', antwoordde ze. Hij gaf haar het boek en de brief terug en keek haar aan.

'Ik denk dat die RJL niet wil dat jij helemaal niets leert over de Zwarte Kunsten dit jaar.' Farrah lachte en stopte het boek en de brief in de zakken van haar gewaad.

'Ik dacht dat er misschien ergens een verborgen boodschap was', zei ze. George knikte.

'Misschien.. Ik weet zeker dat als hij brieven blijft sturen, dat je snel weet wat ze allemaal betekenen.' Farrah knikte bedachtzaam en at verder van haar eten.

Maar er kwamen geen brieven meer. Niet in maart. Farrah zette het uit haar hoofd en probeerde zich te concentreren op school en haar plan om George terug te pakken. Het zou een koekje van eigen deeg zijn..

Ze besloot dat er geen betere datum was dan 1 april. De grapdag van het jaar en zijn verjaardag.

In de paasvakantie moesten de tweedejaars ook hun vakkenpakket voor het derde jaar opgeven. Farrah wist niet zeker welke vakken ze wilde nemen. Leer der oude runen leek haar wel interessant, maar ze had geen idee of ze Percy Wemel's advies moest aannemen over Dreuzelkunde. Het was niet zo dat Farrah plande om later iets met Dreuzels te doen. Nu dat ze erover nadacht, leek een Schouwer wel een mooie job.

Uiteindelijk koos ze Leer der oude runen, Waarzeggerij, Voorspellend rekenen en Verzorging van fabeldieren bovenop haar verplichte vakken.

Lena, die haar had aangespoord verzorging van fabeldieren te kiezen, was opgewonden in haar plaats. Farrah had medelijden met haar. Lena zou nog een jaar moeten wachten tot ze de vakken zelf zou kunnen kiezen.

'Genoeg over vakken', zei ze plots. Farrah keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Weet je al hoe je George morgen gaat terugpakken?' vervolgde ze iets zachter. Farrah grijnsde en leunde achterover in haar fauteuil.

'Laten we zeggen dat ik hem een koekje van eigen deeg ga geven', zei ze en ze krulde een roze lok om haar vinger. Lena grinnikte en werkte verder aan haar opstel voor Toverdranken.

Farrah zag Harry en Ron passeren en herinnerde zich dat ze nog iets aan Hermelien wilde vragen.

'Harry, weet jij misschien waar Hermelien is?' vroeg Farrah. Harry en Ron stopten, keken elkaar even aan met een blik die Farrah niet kon aflezen en draaiden zich om.

'Waarom zoek je haar?' vroeg Ron verdedigend. Farrah trok één wenkbrauw op en probeerde een normaal antwoord te formuleren. Ron en Harry's houding was plots zo vreemd.

'Ik wilde vragen of ik dat boek van Voorspellend rekenen van haar kon lenen. Is ze misschien in de bibliotheek?' vroeg ze. Harry en Ron wisselden weer een blik en keken haar waarschuwend aan.

'Farrah, we weten dat jij hierachter zit', zei Ron. Farrah keek hem stomverbaasd aan en kon geen woord uitbrengen.

'En als je er niet gauw mee stopt, dan geven we je aan bij professor Anderling', zei hij met een boze ondertoon. Harry leek Ron's reactie een beetje overdreven te vinden, maar zei niets om Farrah te verdedigen. Daarna liepen ze de trap op naar de jongensslaapzaal en Farrah plofte terug neer in haar fauteuil. Lena keek haar verward aan.

'Waar had Ron het over?' vroeg ze. Farrah haalde haar schouders op.

'Ik heb geen flauw idee.' Lena keek naar iets achter haar en terug naar Farrah.

'Daar is Hermelien.' Farrah stond weer op en ging haar gauw om het boek vragen. Toen Hermelien hoorde dat Farrah ook Voorspellend rekenen had opgegeven, begon ze opgewonden te praten over de vakken.

'Ik kon gewoon niet kiezen', zei ze vrolijk. 'Daarom heb ik alles maar genomen, ik kan er altijd nog een paar laten vallen.' Farrah lachte.

'Ik heb me maar beperkt tot Voorspellend rekenen, Verzorging van fabeldieren, Waarzeggerij en Leer der oude runen', zei Farrah. 'Ik wilde eerst Dreuzelkunde nemen, maar ik zou zoveel vakken niet aankunnen.'

'Onzin, ik weet zeker dat het je zou lukken. Ik kan je ook wel een boek over Leer der oude runen en Dreuzelkunde geven. Professor Anderling vindt het vast niet erg als je nog van gedachten veranderd.' Hermelien kwam vijf minuten later terug van de meisjesslaapzaal met een boek over Dreuzelkunde en oude runen en Farrah zat de rest van de avond met haar neus in de boeken.

(A/N)

Dat was het dan voor dit hoofdstuk. Ik wilde even zeggen dat het einde van Difficulties of a Witch al bijna in zicht is! Nog een paar hoofdstukken en het is weer gedaan! Ik wil nog wel een vervolg maken om nog wat dieper in te gaan in het mysterie van RJL. Ook wil ik mijn lezers nog eens bedanken voor hun steun, zonder hen had ik de magie van fanfiction nooit ontdekt.

Hopelijk vond je het een leuk hoofdstuk en tot het volgende!

-Aynixx

Unfolding Magical Mysteries: years 2-3 ~ Dutch Harry Potter fanficWhere stories live. Discover now