Chapter 1

74.3K 911 14
                                    

Luke

Kakatapos lamang ng board meeting ng kompanya na kalimitang isinasagawa tuwing ika-lima ng buwan at masayang-masaya siya dahil makakaalis na rin siya sa pesteng meeting na iyon. Ayaw na ayaw niya na pumupunta roon dahil una sa lahat, walang magagandang binibini. Pangalawa, kailangan niyang makinig sa mga mungkahi ng mga tao na naroon. Pangatlo at huli, nabitin siya. Malapit na sana siya sa rurok niya nang biglang kumatok ang sekretarya niya na si Sally at sinabi na siya na lamang ang hinihintay kung kaya't napilitan niyang iwan si Julia nang hindi man lang nakakaputok sa puson nito.

"Good Afternoon Mr Legazpi. Have a sit," bati sa kanya ni Mr Cerello. Isa sa mga nakaschedule na business meeting niya para sa araw na iyon. 

Matangkad ito, medyo matanda nga lang sa kanya. Singkit ang mga mata nito at medyo mestiso ag kutis. Pero siyempre, mas guwapo pa rin siya. 

"Good Afternoon too, Mr Cerello," bati niya rito at nakipagkamay. Pagkatapos ay umupo na siya sa silya na nasa harapan nito.

"I am glad that you fascinated my invitation. Alam ko na masyado kang busy na tao," ngumiti pa ito sa kanya na parang may binabalak na kung ano. Napangisi na lamang siya ng palihim. Wala na talagang pinagbago ang lalakeng ito.

"Ang mga ganitong pagkakataon ay hindi ko mahihindian. Para saan pa at naging isa tayong mabuting magkaibigan, di'ba Jonathan?" may bahid ng sarkasmo ang sinabi niya rito. Kahit kailan, hindi niya magiging kaibigan ang isang mang aagaw. 

Si Jonathan Cerello ang nag-iisang taong umagaw ng kaligayahan niya. Ang fiancee niya noon na si Drea. Abot langit na lamang ang kanyang galit nang imbitahan siya nito sa kasal. At bago pa 'nun ay nag usap sila na kahit anong mangyari magiging magkaiigan pa rin silang dalawa. Yes. Not until, now.

Ngumiti lamang sa kanya si Jonathan Cerello at saka dumating ang pagkain na mukhang kanina pa nitong inorder. Kumain muna sila at saka na sila nag usap tungkol sa pakikipagnegotiate ng Ce-Res Company sa LGC Corp. o mas kilala bilang Legazpi Group of Company Corporation. Napagod rin siya. Hindi niya alam kung sa pagsasarili niya ba o sa pagpapakitang tao niya sa harapan niya.

Nang matapos na silang kumain, pinakuha muna nila ang plato at saka sila nag usap. May ibinigay muna itong papel. Hmm. A contract.

"I would like to be one of your share holders," Jonathan Cerello said directly. Wala na itong paligoy-ligoy pa at ganyan sa business. They should be direct to the point. Gusto niya nang matawa. Ang kapal rin naman pala ng mukha nito na sabihin sa kanya iyon.

"What would be my benefit?" tanong niya habang nakatingin lang sa papel. Wala siyang balak na basahin ang isang basura.

"You can have the 45% of shares of Ce-Res, Mr Legazpi, " alok nito at saka ngumiti. Tumitigtig lang ito sa kanya na tila inaalam kung ano ang maaaring maging hakbang o gawin.

In business there is no such thing as friendship for even friendship breaks due to they want to be on top. Equality is not in there dictionary but deal is. Pero, kahit kailan hindi niya itinuring na kaibigan ito. What in the world would he stick out with this opportunist? Fuck!

"What is your plan? Why do you like to enter my company Mr Cerello?" tanong niya at saka niya ipinagdikit ang kanyang mga palad. Damn! Hindi niya napigilan ang sarkasmo niya.

"I know I can gain a lot of money if I invest in your company," Boom! Sabi na nga ba. Bukod pa roon, gasgas na 'yan sa kanya. 

"I reject your proposal Mr. Cerello. " He just smirk at saka ibinaba niya ang folder na kanina niyang binasa at saka tumayo.

"But..." kitang-kita niya ang pagiging tensyonado nito. 

"I have nothing to gain from you. Your company is a weak company. It suffers from many debts. And who do you think you are to think that Ce-Res is just like my company? Also, I can find some business man or woman who can risk their all. Well, not you. Keep it up next time. Meeting adjourn."

Sold to Mr BillionaireWhere stories live. Discover now