Sold to Mr Billionaire

EPILOGUE

"Papi! Alodia es tan ruidoso." tawag sa kanya ng kanyang panganay na si Andrew. Malaki na si Andrew. 7 years old na siya ngayong taon at masasabi niya na medyo lumayo ang loob nito sa kanya simula ng sinabi niya ang nangyari sa ina. Umiyak ito ng umiyak at nakisabay pa ang kanyang pangungulila sa asawa noon.

"Andrew. Just understand your sister." iyon na lang ang sinabi niya rito saka kinuha ang kanyang phone sa bulsa. Dini-al niya ang number ng ni Zandra.

"Zandra. Can you order me two bouquet of flowers? One bouquet of red roses while one bouquet of white lilies."

"Sure sir."

Ibinaba na niya ang tawag at saka niya tiningnan ang kambal niya. Tatlong taong gulang na ang bunsong kambal niya at tatlong taon na rin ang nakakalipas simula ng mangyari ang kasindak-sindak na pangyayari sa buhay niya. Nakita niya na naglalaro ng lego bricks si Aldois samantala si Alodia naman ay nagkukulay sa coloring book nito. May mga nanny ang dalawa dahil hindi niya kaya na pagsabayin ang tatlo noon kahit sabihin na natin na handang tumulong ang kanyang magulang para alagaan ang mga anak niya pero mas mabuti na rin na siya na lang. Nang sa gayon ay nasa piling lamang niya ito. Kung may meeting man siya ay maiiwan niya ito sa nanny nito.

"Papa!" Pabating sigaw sa kanya ng kanyang anak na si Aldois. Nakita niya na napatigil sa pagkukulay ang isa pa niyang kambal at tumingin sa kanya. Ngumiti siya sa mga ito.

"Hi twins." bati niya sa mga ito. Niyakap siya ng mga bata sa kanyang magkabilang binti. Napangiti siya at saka umupo para magkapantay sila nito. Niyakap niya ng mahigpit pagkatapos at saka niya binuhat. May pagkamabigat na ang anak niya dahil dalawa agad itong buhat niya kaso mas nananaig ang saya niya.

"We are going to visit someone okay?" tumango ang kambal sa kanya at saka siya tumalikod habang nasa bisig niya pa rin ang mga anak niya. Nakita niya na may bitbit ng bulaklak ang panganay niya. Lumapit siya rito at saka niya ito niyaya na lumabas papunta sa sasakyan. Isinakay niya sa may backseat ang kambal niya at si Andrew naman ay nasa unahan. Siya ang magdadrive ngayon papunta roon.

Mabilis naman silang nakarating sa pupuntahan nila. Ibinaba niya ang kambal at saka niya sinarado ang sasakyan. Kinuha niya ang isa mga bulaklak na hawak ni Andrew at saka niya hinawakan naman si Alodia. Si Andrew naman ang humawak sa kapatid nitong si Aldois. Pumasok sila sa isang museleo at roon nakita niya ang isa sa mga tao na hindi niya inaasahan na naroroon.

"Hi." bati niya rito. Humarap ito sa kanya at saka ngumiti ng may tamis. Those eyes that shine, those lips that made him crazy and as the same time loved. All of it. He missed it from her.

"Luke."
"It is good to see you here. How was your flight from Canada?"
"A little bit bumpy but it is all worth it."ngumiti sa kanya ito at saka niya inilagay sa vase ang hawak niyang bulaklak at saka niya iyon inilagay sa may harap ng puntod.
"Its been seven years since he left us."sabi niya. Tumango lamang ang katabi niya at saka niya hinawakan ang kamay nito. Napatingin ito sa kanya at saka niya naramdaman na hinigpitan pa nito ang hawak.

Namiss niya ang lahat rito. Ang tagal na noong huli niyang hawakan ang mga kamay nito. Napakasarap sa pakiramdam na ngayon ay magagawa na niya ang hindi niya magawa noong umalis ito. Dalawang taon itong namalagi sa Canada. Nagtrabaho ito sa iba't-ibang kompanya ayon sa investigator na kinuha niya upang bantayan ang mga kilos nito. Hiniling kasi nito sa kanya na kung maaari ay makapagisa muna ito upang makapag-isip. Pinayagan niya ito kahit masakit para sa kanya kaso maganda na siguro na makapagisip ito at saka nangako naman ito na babalik kapag ayos na ang lahat para sa kanila.

"I miss you." sabi nito sa kanya. Napangiti siya at saka niya hinapit ito upang yakapin. 

Nakarating sila sa isang puno malapit sa may burol at roon ay umupo sila sa ilalalim nito. Pinaiwan muna nila ang kambal at saka si Andrew kay Zandra ng dumating ito sa museleo kung saan naroon ang labi ng kanyang anak na si Andrei. Its been seven years since he died and it is still painful for both of them to accept it but Yllana taught him to let go and move on but as he go and let go of the past, he must remeber those memories and store it into his heart.

"Te extraño." he said then Yllana just smile at him and press his hands.
"I miss you too." Some of her strands of hair went into her face due to the wind that blew. He put it into her hair and then hold her cheek.
"Why it took you so long?"
He just heard a chuckle from her and then a laugh from her wife.

"Matagal na ba iyon? Three years nga lang e. Kulang pa nga yung experience ko doon. Yung contract ko sa company na pinagtatrabahuan ko hindi pa tapos."

Napasimangot siya sa sinabi nito. Mukha kasing ayaw pa na magsettle nito sa kanila. Pero, he needs to accept it. Pinayagan niya ito bago umalis ito na susuportahan niya ang lahat ng gusto nito at maghihintay siya hanggang sa ito na ang magsettle down. Noon kasi, noong ikinasal sila sa sa Prague ay hindi na niya naisip ang mga gustong gawin nito. He was selfish back then lalo na nung nakakita siya ng chance na naging baon sa utang ang mga magulang ni Yllana at doon binili niya ito. Her parents were against their relationship. Ayaw nila sa kanya kaya nga ang ginawa niya, bi-nankcrupt niya ang negosyo nito at saka siya nag alok ng pera sa mga magulang nito. Tanda niya pa ang desperate faces ng mga ito. Lahat gagawin para guminhawa ang anak nila.

"Eight billion pesos for your daughter." Alok niya sa mga magulang ni Yllana. Nakita niya na nangunot ang noo ng ama nito samantala, ang ina naman nito ay umiiyak. It breaks his heart to see them like that but he needs to keep his façade like a strong and merciless man that he could ever be.

"What if we don't accept your proposal?" tanong sa kanya ng ama nito. Alam niya na nagdadalawang isip na ito kung tatanggapin ang alok niyang pera.
Pinagsiklop niya ang kamay niya at saka siya lumapit ng kaunti rito. He devilishly smile and he set his eyes into sharp look.
"Well, Mr and Mrs Ramos you know me well. I can do a lot of things in just a snap of a finger. I can make you suffer." he challenged them. Yllana will be his wife by hook or by crook. No matter what it takes Yllana will be his. Only his.

Nakita niya na unti-unti itong tumango at sumilay sa kanyang labi ang ngiting matagumpay. Yllana will be his wife. His lovely wife. Pinalapit niya sa kanyang tabi si Leo at saka nito ibinigay ang cheque niya. Nagsulat siya ng amount at saka niya pinirmahan ito. Ibinigay naman niya ang cheque sa mga magulang ng kanyang magiging asawa. Yes. Yllana will be his wife and he is so sure that it would be the happiest day of his life.

After a few weeks, they celebrate their union in St. Nicholas Church in Prague, Czech Republic. Yllana doesn't know anything about the agreement of him and her parents and he hope that it will not spill and reach her wife's ear.

"Ikaw talaga. Hindi ka na mabiro. Of course hindi na ako babalik doon. I already decided and I choose my family."

Inilapit niya ang kanyang ulo at saka niya inilapit ang ulo ng asawa papunta sa kanya. Inilapat niya ang kanyang labi sa mga labi nito at saka siya nagsimulang gumalaw. Yllana keeps on responding to his kisses that he didn't notice that he already lay her to the ground. Nakapatong siya rito while expertly massaging her temple.

"Ohh shit!" Yllana moaned when he sip on of the crowns of her wife's breast.

Sinipsip niya ito while his hands keeps on traveling to her wife's luscious body. Ipinasok niya ang kanyang kamay sa leggings na suot nito at saka niya ipinasok ang daliri niya sa loob.

"Oh God! Faster." binilisan niya ang pagpasok at labas ng kanyang daliri hanggang sa naramdaman niya na sumisikip ito ng kaunti. It is a hint. Malapit ng labasan ang kanyang asawa.

"Ohhhh Luke! Fuck! I miss... I miss you inside me!" pagsusumamo ng kanyang asawa sa kanya. Hinubad niya ang lahat ng damit nito at saka niya itinaas ang magkabilang binti nito. Ipinatong niya iyon sa kanyang balikat at saka niya kinain ang loob ng kaibudturan ng asawa. He lick and suck it while massaging both of her wife's bosom.

"L-uke! Ohhh!" Yllana keeps on moaning his name and it makes him happy. Kaya ginalingan niya pa at saka niya ipinuwesto ang sarili at walang pagaalinlangang ipinasok niya ang kanyang sandata sa loob nito.

He totaly miss her wife. Her one and only Sabrina Yllana Ramos-Legazpi.

Destiny brought them back together. Hardships tested their relationship as huaband and wife and forever they will fight for their love. It is because it is their only weapon that cannot be perceive by anyone.

Their story has no end and it is up to us what end we'd have.

-FIN-