Sold to Mr Billionaire

Chapter 2

Luke

Gusto na niyang yakapin ng mahigpit nang makita niya ito kanina. Alam niya kahit nakatalikod ito ay ito ang kanyang asawa, ang asawa na bigla na lang nawala. Nanumbalik ang saya sa kanyang katawan ng masilayan niya muli ang maganda na mukha nito. Those lips that he was searching for, those tantalizing eyes that captured him all along. Her wife, Yllana have it all. Wala na nga siyang hihilingin pa. Only her wife.

"I can help you,'' alok niya rito. Mukhang namomroblema kasi ito at rinig niya na kinakausap nito ang sarili. Hindi na lamang niya mapigilang hindi mapangisi. Tulad pa rin ito ng dati.

Nginitian niya ito habang parehas silang nakatingin sa isa't-isa. Yllana still have this effect on him. Parang natulala nga siya nang makita niya muli ito. 

''I insist,'' dagdag pa niya rito. Mukhang ayaw pang maniwala nito. Wala pa rin talagang pinagbago. Ganun at ganun pa rin.

Ang Yllana na nakilala niya kasi, hindi basta-basta nagtitiwala kahit kilala niya na ito. Iyon nga ang naging dahilan kung bakit ito siguro lumayas at nagpakalayo-layo. Yllana never trust him the way he does.

''Who are you?'' 

That question just thrown a bomb at him. Gumimbal ang mundo niya. Hindi pa rin pala siya nito na-aalala. After how many years, that he waited for her to discover her memories with him, mukhang walang saysay. Para saan pa at pinatira niya kasama nito ang tiyahin dahil iyon ang naaalala ng kanyang asawa. Then now, ano ang makikita niya? Hila-hila ang maleta nito at yung mga mata nito na halatang galing lang sa pag-iyak. Hindi niya mapapatawad ang tiyahin nito. Nangako ito sa kanya.

''It doesn't matter who I am.'' Aaminin niya, mali ang sinagot niya rito. Hinawakan niya ang balikat nito at pinapahiwatig na huwag nang ituloy ang binabalak.

''Okay. Fine. If you would excuse me.'' Pagtataray nito sa kanya at saka nito inalis ang pagkakahawak niya sa balikat nito. Mukhang magwa-walk out na ito katulad na naman ng dati. 

Ano ba talaga Yllana? Tatakbuhan mo na naman ba ako? 

''Are you trying to walk back at me again? You really good with that huh?''  naiinis siya pero pinipigilan niya lang an kanyang emosyon na huwag mainis rito.

Please Yllana. Don't turn your back. I am begging you.

''What are you talking about Mister-who-ever-you-are. I don't know you so don't act like we really knew each other for a long time'' Parang bomba na sumabog ang salitang bintawan nito. God, Yllana,  what will I do with you?

''You are being a brat by now, mi esposa.'' 

I know she heard it clearly. Tumigil ito sa paglalakad at saka muli humarap sa kanya. Namumula na ang mukha nito at inis na inis. Tanda niya na isa sa mga ayaw na salita na marinig nito ay ang salitang brat. Napangiti na lamang siya. Kung hindi naman kasi niya tatawagin ito na brat hindi pa ito titigil sa paglalakad. Malayo-layo na rin ang tinatahak nila.

''Wala ka pa ring pinagbago. Madali ka pa ring mapikon, Dear Sabrina Yllana Ramos-Legazpi. Mi esposa, Mon Amour."

Kita niya sa mukha nito na nagtataka. Panigurado ay iniisip nito kung paano ko nalaman ang pangalan nito despite na hindi naman ito nagpakilala sa kanya. Isa pa roon ay kung bakit Legazpi o ang apelyido ko ang dinugtong ko sa pangalan niya. Well, she really is his wife after all. 

''Anong asawa ka dyan? Tch. I am not your wife.''

Ayos lang kung hindi pa siya nito maalala. Matatanggap niya pa ito kaso ang harap-harapan na sabihin nito na hindi siya nito asawa. Masakit iyon at hindi niya iyon matatanggap.