Los Solteros 1: Irresistible Sensation

Chapter Three

PINAGHANDAAN KO ANG araw na ito. Hindi ako papayag na ginagago at binabastos ako ng kahit na sino kahit ang pinakamataas na tao pa ng gobyerno 'yan. No one ever talked to me like what that dickhead did last night. Gusto n'yang tikman ko ulo n'ya sa baba? I scoffed. Baka mas malaki pa ang ulo n'ya ro'n kesa ang nasa taas.

I needed information. Aurora-- my secretary gathered all the information that I need especially ang papalitan kong sekretarya ni Troy. And guess what I have found out?

Troy and his current secretary have a secret affair and they're almost a year now. I scoffed hard once more upon knowing that. Akalain mo nga namang may nagtatagal do'n? What kind of relationship they have anyway? FUBU type? For almost a year? How disgusting.

I'm walking inside of the Monteverde Group of Companies building wearing my simplest formal attire na isang sekretarya. Naka-blazer akong itim, naka-blouse na blue sa loob, nakapang-formal skirt na tinernuhan ng isang four inches black wedge shoes. Tinali ko naman ang buhok ko na medyo magulo at magmumukha akong haggard agad. I'm also wearing black-colored contact lens para itago ang natural kong berde na mga mata at nagsuot pa ako ng isang malaking salamin para kumpletuhin ang get-up.

I am now Serena Angeles. The simplest human form of my true-self. I don't know if I should be glad because this is what I planned before this favor erupted. I was actually thinking to disguise most often here in the Philippines, so I think, kahit paano magiging tahimik ang buhay ko.

Ang Troy lang na 'yon siguro ang makakasira sa plano kong bakasyon.

Pinagtitinginan ako ng mga empleyado sa ground floor. It seems like they memorized each of them kaya madali nilang napapansin ang bagong salta. I'm smiling at them and with matching bow effect. Kung gusto kong hindi makilala ninuman, kinakailangan ko ring palitan pansamantala ang ugaling kong maarte, cold, at nakakatakot na mga mata sa aking sistema.

I stopped in front of the elevator. Nag-inhale exhale ako at pilit na ini-internalize ang ugaling dapat kong ipakita sa ilan. Nangamgamba kasi akong makapagtaray sa iba lalo pa't natural ko 'yong ugali.

PINAGMASDAN KO ANG floor kung sa'n okupado ni Troy ang buong palapag. My lip was twitching because I like the ambiance and color used. Office vibe talaga s'ya, though, medyo darken lang ang atmosphere.

Ngunit napuna ako ng isang babae. "Miss, bawal po ang magsight-seeing dito. Opisina po ito at hindi tourist destination."

Napangisi ako sa loob loob ko nang mapagtanto kung sino ang babaeng nagsaway sa'kin.

Yvonne Abad-- Troy's current secretary and... his girlfriend.

Well, she looks decent sa suot nitong office attire. Medyo wavey ang buhok. Sexy rin siya kahit paano pero mas sexy pa rin ako syempre. Katamtaman ang laki ng dibdib. Kapantay ko na halos hanggang sa napansing kong nakasuot pala ito ng isang signature shoes.

Napataas bahagya ang gilid ng labi niya nang makita na puro mga signature clothes at brand pala ang mga gamit ng dalaga.

"Is there any problem?" tanong ni Yvonne sa'kin.

"Oh nothing... I was just wondering kung paano nakaka-afford ang isang sekretarya na tulad mo na makabili ng mga signature clothes and bag." Sabay nguso ko sa isang Chanel bag na nakapatong lang sa ibabaw ng mesa nito.

"Pinag-iipunan syempre." Yvonne replied.

So, that's her attitude towards to other people. Paano kaya ang ugali n'ya sa harap ni Troy? Well, hindi na kailangan ng Deduction skills ni Sherlock Holmes para lang basahin ang ugali ng babaeng 'to.

She's a certified bitch in disguise. My nose never failed me.

"Pinag-iipunan? Gaano katagal? C'mon girl..." Kita niyang nagpipigil na ng inis ang babaeng ito. "Sa minimum wage na nakukuha ng mga secretary na tulad mo, three years pa ang bibilangin mo para lang makabili ka ng isang signature item. Pero ikaw? From head to foot and to bag? Puro signature brands? Mas iisip kong manggagamit ka o may relasyon sa isang D.O.M"