- CHAPTER TWO -

319 29 0
                                    


MOUSE'S POV

Uwian na namin! wala naman ganong nangyari sa mga klase namin.

Oh! forgive me for being ungentleman. I'm Mouse (mau) Natcha Estrella. bestfriend din ni nvrem. matalino, habulin (lahat naman kami) mejo serious type, mayaman. di naman sa kinokontra ko si nvrem, ayoko lang umasa siya sa mga ganon. ayokong ayoko kasi nakikitang nasasaktan siya, tanda ko noon muntik ko ng mapatay yung nambubully sa kanya dahil sa inis. Ako ang protector nun ayoko lang ipahalata na sobrang iniingatan ko siya. Magkakaibigan na kami simula kinder pati mga parents namin.

" punta muna kayo sa bahay. alam niyo naman sila mama, business trip again. no one's there puro maids na naman. " malungkot na sabi ni nvrem.

Dont get him wrong, di siya inis sa mga maids. parang kapatid na nga turing niya sa 9 na maids nila at 3 security guards.

" Sige! tutal wala naman tayong pasok bukas. " sagot ni nicky.

Di na ko nagsalita dahil alam na nila at wala naman ako magagawa na. Samin lang ganto si nvrem pero sa iba di mo yan mapagsasalita o mapapaglaw man lang.

NVREM'S POV

Papunta kami ngayon sa bahay este mansyon namin.

" Nicky, dala mo phone mo? Nawawala na naman yung sakin. Tatawag sana ko sa mansyon para pagdating natin may pagkain na. " pang-ilan phone ko na ba 'tong nawawala?.

" Na naman nvrem?. yung totoo? ginagawa mong bilyonaryo ang may-ari ng samsung o apple ah. maya't maya nawawalan ka ng phone. oh! " pabirong salaysay ni nicky sabay abot ng 6.2" capacitive screen na phone niya.

" hindi naman kasi ko nasabihan na marami palang malikot ang kamay sa school natin. " sabi ko habang nagdadial ng # ng mayordoma namin.

tinanguan nalang niya ko dahil nakatapat ng yung phone sa tenga ko.

" Hello nay Fely. Pauwi na po kami. Paprepare po ng foods, the usual. alam niyo na, kasama ko kasi yung dalawa. Wag niyo pong kalimutan yung Lasagna na madaming meat at cheese. Thank you po. " mahaba kong bilin sabay end call at balik ng phone kay Nicky. " Thanks! "

" lam na alam mo na talaga ang paborito namin. " habang nagliliwanag ang mata niya dahil sa excitement sa Lasagna.

" tara na! ayun na pala si kuya jok. " sabi ko pagkakita sa driver namin.

" Magandang Hapon mga young masters. " bati niya samin pagkalapit namin.

Hindi ko parin talaga magets kung bakit kailang pa ganon ang itawag samin. Si Nicky lang ang natutuwa sa tawag na yun.

" Kuya hindi na kami young. 18 na kami nu? saka masyadong pormal. " sabay tapik sa balikat niya para alisin ang pagkakayuko.

Sumakay na kami ng kotse, mejo mahaba-haba pa kasi ang byahe.

Habang nasa byahe kami nakatanaw lang ako sa daan sa labas samantalang si Mouse nagbabasa at nagtitingin ng latest trends sa clothes, gadgets at iba pa. Si Nicky naman, ayun tulog na tulog.

May napansin akong puting bola na lumulutang sa masukal na daang binabagtas namin.

MOUSE'S POV

Nagbabasa ko ng mga latest about everything na napansin kong may tinitigan si Nvrem sa labas.

" Mouse, nakikita mo ba yung puti na yin?. " tanong ni nvrem na nakapagpakunot sa noo ko.

" San?. all i can see is green green grass of hope. " pakanta ko pang sinabi para naman madivert sakin yung attention at hindi na sa labas. wala naman kasi ko nakikita kundi puro puno, damo at lupa.

" ayun oh! sumusunod sa andar natin actually. " mukhang sa powers na naman mauuwi ang usapan namin. salamat nalang talaga at tulog si Nicky wala ng gagatong pa.

" nagugutom ka na siguro no?. malapit naman na tayo sa inyo. don't worry. " sagot ko nalang.

" Nevermind! "walang gana niyang sabi. kilala kasi niya ko na di naman niya ko makukumbinsi.

Salamat at nakarating din kami.


The Power WithinWhere stories live. Discover now