Chapter 28

223K 8.4K 717
                                    

Chapter 28

Nagtitili ako habang binubuhat niya ako pero hindi ko pa din napigilan ang pagtawa. Sino ang hindi tatawa sa kainosentihan niya kay Mang Kanor? At sa tingin niya talaga pinatulan ko si Mang Kanor? Gods!

"Wag po Mang Kanor! Wag po!"I said half crying, half-laughing. But Mang Kanor is so persistent, he didn't let me go until we reached the elevator. Pagkasakay namin sa elevator saka lang niya ako binitiwan at pinatayo. I immediately wiped the tears in my eyes.

"Lakas mo po Koya. The sight seeing at the gym paid off." I said, controlling my laughter.

"Shut Up!" He's not looking at me. He's just looking at the controls of the elevator. Mabuti nga ang ganun kasi pag nagkataon baka bumunghalit na naman ako ng tawa.

"Oi Mang Kanor, saan tayo pupunta?" Hindi siya nagsalita pero nung bumukas ang elevator, bigla na lang niyang hinawakan ang braso ko at hinatak ako palabas hanggang sa makarating kami sa harap ng isang room. Doon na ako kinabahan. What the hell!

Totohanin niya? Ano nga ang sinabi niya? We will do it, the Mang Kanor way. My God! I don't even know Mang Kanor's way because I didn't get to finished the video Barbie showed me. Dapat pala tinapos ko kahit na gaano kaderder para at least may idea ako.

He opened the door using a key card he took from his pocket then he pulled me inside the room.

Shit! I think...I think I've gone too far. But wait, I guess hindi naman niya gagawin dahil bakla naman siya di ba? No, he won't do it. He's just scaring me because I made fun of him. I'm sure kapag ginagawa niya yun, magsusuka...

"What the!" I suddenly found myself being pinned between Lexie and the door. Lexie is hovering me. Nanlaki ang mga mata ko pero pinilit kong isipin na tinatakot lang talaga ako ni Lexie. Of course, walang cherry popping na mangyayari. Takot lang niya sa dyosa ng mga bakla na isumpa siya.

"Lexie...you're crowding me." I tried to move but he imprisoned me with his arms. Kelan pa natuto ng ganitong moves ang baklang ito? Ganito ba ang mga moves ni Mang Kanor?

"Shut up! You brought this upon yourself." He said through clenched teeth. Dapat na ba akong matakot? Mag panic? Tumakbo? Sumigaw ng yehey!?

"What did I do?" Painosenteng tanong ko.

"You made fun of me." Uh –huh!

"I didn't! I was just kidding. Hindi ko naman alam na hindi pala kayo close ni Mang Kanor. Sino bang ang hindi nakakakilala sa kanya? I thought you knew him. I didn't mean to offend you, bakla." I said blabbering while avoiding his gaze. He is again looking at me intently. Ang klase ng tingin na hindi ko kayang salubungin kasi pakiramdam ko, hinihigop niya ang kaluluwa ko.

"Oh yeah?" He said sarcastically. I gave him an unsure smile but he just narrowed his eyes on me. Hala!

"Oo kaya!" I saw him raised his eyebrows but he kept on looking at me. Nawala ang ngiti sa mga labi ko and I unconciously bit my lower lip. Ano ba itong napasukan ko? Bakit napunta kami dito sa kwartong ito? Why is lexie hovering over me? Why is he looking at me like that?

"Ahmm...Lexie..." Hindi man lang siya kumurap. His eyes focused on my lips. Natatakot tuloy akong magsalita. Baka bigla na naman siyang manghalik.

"Do you know how hard it is for me being this close to you?" Nananayo ang balahibo ko sa klase ng pagsasalita niya. I never dreamt of Lexie saying those words and using that tone on anyone, lalong lalo na sa akin. But now, shit! I don't know how to react. Masyado akong distracted kasi sobrang lapit ng mga mukha namin. Tumatama ang hininga niya sa mukha ko at nananayo ang balahibo ko.

The Gay Who Stole My BoyfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon