Catch fire - Ashton Irwin

Hoofdstuk 4

Heidi pov

Als ik thuiskom, loop ik naar de keuken en kijk in de kast. Ik heb eigenlijk best wel trek. De kast is bijna leeg, er ligt alleen nog een halve zak boterhammen in. Ook in de koelkast ligt nog maar een klein stuk kaas.

Vorige keer toen ik boodschappen ging doen, moest ik spullen terugleggen, omdat ik te weinig geld had. Ik ben gewoon blut! Ik heb geen geld meer... Mijn vader werkt niet meer. Hij was ontslagen, omdat hij altijd dronken op zijn werk kwam. We krijgen ook geen geld meer van de overheid, omdat we geen belasting betalen. Mijn vader gaf altijd een groot deel van het geld uit aan alcohol. Hij bestelde het via internet, omdat hij te lui is om naar buiten te gaan. Hij ging eigenlijk nooit voorzichtig om met geld.

Dan moet ik maar een baantje nemen. Ik fiets naar de dichtstbijzijnde Albert Heijn en vraag om een formulier. Ik vul hem gelijk in bij de winkel en geef hem aan de vrouw achter de balie. Ik heb ingevuld dat ik zoveel mogelijk wil werken en dat ik ook gewoon na school kom als ik de baan krijg. Ik moet gewoon geld hebben om eten te kopen.

Ik fiets terug naar huis. Als ik thuis ben, eet ik een boterham. 'Ik moet echt zuinig zijn met het eten. Voordat ik het weet is het op!' denk ik bij mezelf.

Als de boterham op is, loop ik naam de woonkamer. Ik zie dat mijn vader ligt te slapen. Snel loop ik naar boven. Ik loop mijn kamer in, kleed me om en ga in bed liggen. Het is nog best vroeg, maar ik ben erg moe. Ik sluit mijn ogen en even later val ik in slaap.

~~~~~~~~~~~~~

De volgende ochtend wordt ik wakker met een rommelende maag. Snel trek ik een zwarte broek en een Nirvana shirt aan en loop naar beneden. In de keuken pak ik de zak brood, alleen er zitten nog maar 4 boterhammen in. Ik loop terug naar de woonkamer. 'Pap? Sinds wanneer eet jij zoveel boterhammen?' vraag ik. 'Ik had gewoon honger' zegt hij. 'We moeten wat minder gaan eten, het is bijna op en we hebben bijna geen geld meer' zeg ik en loop terug naar de keuken. Ik eet een boterham.  'Ik neem verder maar geen brood mee naar school' denk ik bij mezelf.

Ik pak mijn schooltas, trek m'n beanie recht en loop naar buiten. Ik stap op de fiets en rij naar school. Als ik aankom, zet ik mijn fiets weg en loop met Angela de school binnen. We zijn best vroeg, dus we gaan eerst nog even in de aula zitten.

Ik kijk op mijn telefoon. Ik heb een e-mail van de Albert Heijn en ik ben aangenomen! Ik zucht van opluchting. Vanmiddag na school kan ik al beginnen. De bel gaat en we lopen naar het aardrijkskunde lokaal.

~~~~~~~~~

Als de school afgelopen is, stap ik op de fiets en rij naar de Albert Heijn. Daar krijg ik een werk shirt aangeboden en er komt iemand die zegt wat ik moet doen. Ik moet vakken vullen.

Het is niet heel moeilijk, maar het is wel heel vermoeiend. Ik begon om half 4 met werken en ik mocht stoppen om half 7. Ik heb 3 uur gewerkt en ik ben kapot. Ik denk eigenlijk ook wel dat het komt doordat ik vandaag bijna niks gegeten heb. Mijn buik doet een beetje pijn omdat hij leeg is.

Ik fiets naar huis, alleen ik kom bijna niet vooruit omdat ik geen energie meer heb. Als ik eindelijk thuis kom, loop ik naar de keuken en wil wat gaan eten, maar de kast is leeg. Ook in de koelkast ligt niks meer.

Ik voel me boos worden en loop naar de woonkamer. Mijn vader ligt tv te kijken. 'Was het nou zo nodig om alles op te eten? Ik ben er ook nog hoor!' Zeg ik een beetje boos. Mijn vader gaat rechtop zitten. Zijn ogen staan boos, maar dat dringt niet meer tot me door. 'Niet zo brutaal doen! Ik ben je vader hoor!' Roept hij. 'Daar lijkt het anders niet op! Ik moet eten koken voor jou. Ik moet al het huishouden doen en ik heb nu ook nog een baantje genomen, omdat JIJ al het geld uitgeeft aan alcohol!' Roep ik.

'HOU NOU EENS JE GROTE BEK!' schreeuwt hij en stormt op me af. Ik ren de trap om en m'n vader komt me achterna. Hij kan net mijn voet pakken en hij trekt me naar beneden. Ik lig nu half op de grond en half op de trap. Ik kan niet meer opstaan. De trap op rennen heeft me al te veel energie gekost.

Opeens krijg ik een trap in mijn buik. Ik krimp in elkaar van de pijn. Er komt een vuist tegen mijn neus en ik voel er een straaltje bloed uit lopen. Ik krijg nog meer klappen en ik heb het gevoel dat ik overal geraakt wordt. Mijn hele lijf doet pijn. Ik krijg nog een vuist tegen mijn oog en dan stopt het opeens. 'IK HOOP DAT JE HIERVAN GELEERD HEBT' schreeuwt mijn vader en hij loopt weg.

Ik probeer mijn ogen open te doen. Het lukt wel, maar het doet pijn. Langzaam sta ik op. Ik loop naar de voordeur. Ik moet even naar het bankje, ik heb rust nodig en dat heb ik niet hier in huis.

Met pijn in mijn hele lichaam strompel ik naar buiten, richting het park. Even later zie ik het bankje al staan in de verte. 'Kom op, je kan zo zitten' zeg ik tegen mezelf

Opeens wordt ik heel licht in mijn hoofd en alles begint te draaien. 'Ik kan niet meer, er is te veel pijn...'

Ik val om en voel dat mijn hoofd hard op de koude stenen terecht komt. Toen werd alles zwart...

A/N

Ik vond het begin van dit hoofdstuk niet zo leuk, maar ik kon niks anders verzinnen en ik wil wel graag updaten. :)

Ik hoop dat jullie het nog leuk vinden!

Ik ben zelf ook heel benieuwd hoe dit afloopt ;) (gna gna) :P

Love You all :)