Catch fire - Ashton Irwin

Hoofdstuk 16

Heidi pov
Ik word wakker van iemand die zachtjes aan mijn arm schud. Ik doe langzaam mijn ogen open en zie Harry staan. 'Ik moest jullie komen halen, want we gaan zo eten.' Zegt hij. 'Oke, we komen er zo aan' zeg ik. Harry knikt en loopt de kamer weer uit. Ik ga rechtop zitten en wrijf in mijn ogen. Ik was gewoon alweer in slaap gevallen. Ik kijk naast me. Ashton ligt nog rustig te slapen. Ik glimlach en geef zachtjes een kus op zijn neus. 'Ash' fluister ik. 'Mmh?' zegt hij met zijn ogen nog dicht. 'Harry was net binnen, hij moest ons komen halen,' zeg ik. 'Hoe laat is het?' vraagt hij. '5 over 6.' Ashton opent zijn ogen. 'Dan heb ik best lang geslapen' zegt hij en gaat ook rechtop zitten. 'Gaat het alweer wat beter met je?' vraagt hij. 'Van mijn benen heb ik nu niet echt last, omdat ik zit' zeg ik. 'En mijn wang doet best wel veel pijn, maarja, ik ben wel wat gewend.' Ashton kijkt me bezorgd aan.  Ik sta voorzichtig op van het bed en voel gelijk een steek door mijn schenen gaan. 'We moeten naar beneden' zeg ik, om op een ander onderwerp te komen. Ashton staat ook op en komt tegenover me staan. Hij neemt mijn gezicht in zijn handen, zodat ik hem wel aan moet kijken.

'Het zal nu niet meer gebeuren, je blijft gewoon bij mij, ookal is het voor altijd, dat maakt niks uit, want mijn familie houdt van je. Mijn broertje en zusje vinden je echt aardig en mijn moeder wil je graag helpen, net zoals ik. Ik wil je helpen en ik wil je laten weten dat er mensen zijn die om je geven. Wij zijn je nieuwe familie en we gaan je de liefde geven die je verdient, oke?'

Ik knik zachtjes en voel dat de tranen over mijn wangen stromen. Ashton trekt me in een knuffel en wiegt me zachtjes heen en weer. Ik verstop mijn gezicht in zijn shirt en sla mijn armen ook om hem heen. 'Ik hou van je' fluistert hij. 'Ik ook van jou' zeg ik terug en kijk hem aan. Hij veegt de tranen van mijn wangen met zijn duim en geeft voorzichtig een kusje op de wang die bedekt is met een grote blauw plek.

'Wil je weer even een joggingbroek van mij aan? Dat zit tenminste niet zo strak tegen je schenen' zegt hij. 'Graag' antwoord ik. Ashton loopt naar zijn kast, pakt er een joggingbroek uit en geeft hem aan mij. Ik doe hem voorzichtig aan. Het doet gewoon al pijn om mijn benen op te tillen, maar ik wil niks laten merken. Ik weet dat Ashton me graag wil helpen, maar ik wil hem niet tot last zijn..

Hij pakt mijn hand en we lopen samen naar beneden. 'Heidi!' roepen Harry en Lauren, als we in de woonkamer staan. Ze komen op me aflopen en geven me een knuffel. Ik glimlach, ik vind het leuk dat ze me aardig vinden. We gaan aan tafel zitten en even later komt Anne-Marie de keuken uitlopen met het eten.

~~~

Na het eten gaan Lauren en Harry naar boven. Anne-Marie, Ashton en ik blijven nog aan tafel zitten. 'Hebben jullie al een brief geopend?' vraagt Anne-Marie. Ik knik. 'Moet ik hem even halen?' Vraagt Ashton. 'Als Heidi dat goed vindt'. 'Ja is goed' zeg ik zacht.  Ashton loop snel naar boven en komt even later terug met de brief in zijn hand. Hij geeft hem aan zijn moeder, die hem begint te lezen. Ik zie aan haar gezichtsuitdrukking dat ze soms schrikt, maar ze zegt verder niks.

Als ze klaar is met lezen, legt ze de brief op tafel en kijkt me aan. 'Vind je het goed als we morgenmiddag je spullen gaan halen?' Vraagt ze. 'Ja...Maar ik weet niet hoe ik je ooit zou kunnen bedanken voor de goede zorgen, want ik heb helemaal niks' zeg ik zacht en kijk naar mijn handen. 'Je hoeft mij ook niet te bedanken. Je hebt hulp nodig en ik wil je graag helpen. Ashton houdt van je. En wat Ashton lief is, is mij ook lief. Dus welkom bij de familie Irwin' zegt Anne-Marie en ze glimlacht.
Ik geef een zwakke glimlach terug. 'Dankjewel'. Ik voel dat Ashton een kus geeft op mijn slaap. Ik sta op van mijn stoel. Ashton staat ook op en trekt me in een knuffel. Ik sla mijn armen om hem heen en ga dichter tegen hem aan staan.

Lauren en Harry komen de woonkamer weer ingelopen. 'Heidi komt hier wonen voor een tijdje' zegt Anne-Marie en ik glimlach. 'Yaayy' zeggen Lauren en Harry tegelijk en ze kruipen bij mij en Ashton in de knuffel. 'Mam! Jij moet er ook bij!' Roept Harry. Anne-Marie lacht en komt naar ons toe lopen. Na een tijdje staan met z'n allen in een groepsknuffel.

Ik en mijn "nieuwe familie..."

A/N
Ik had eigenlijk helemaal geen inspiratie voor dit hoofdstuk (vandaar dat het zo lang duurde tot hij online kwam) maar het is (volgens mij) toch wel gelukt :)

Hopelijk vinden jullie het nog leuk! (Er gaat binnenkort iets gebeuren) :P

Love you all -xxx-