Hoofdstuk 22

88 8 5
                                    

Ashton pov

'Wat?!' Roep ik. 'Je hebt me wel gehoord' zegt Thomas grijnzend. 'Je moet met Hayley zoenen'. 'Wanneer?' Vraag ik. 'Vanmiddag. We zijn toch het 7e uit.' Ik zucht. Hayley vindt mij leuk. Dat weet ik door de manier waarop ze naar me kijkt. 'Moet het echt?' Vraag ik. 'Ja, je kan niet terug. En trouwens, Heidi is toch ziek, dus ze zal het nooit weten.' Zegt Thomas. 'Geef je telefoon eens?' Zegt Lars. 'Hoezo?' Vraag ik. 'Geef gewoon' Ik geef mijn telefoon aan Lars. Hij begint iets te typen en even later geef hij hem weer terug. 'Wat deed je?' Vraag ik. 'Ik heb een berichtje gestuurd naar Hayley.' Zegt Lars. Ik kijk op mijn telefoon.

Hey, vanmiddag in het park na school, zie je dan! ~xx~ Ash

Nu kan ik helemaal niet meer terug...

~~

Als het 7e uur afgelopen is, loop ik naar mijn fiets en rij weg. Na een tijdje merk ik dat ik achtervolgt word. Ik kijk achterom en zie Lars, Thijs en Thomas rijden. 'Waarom achtervolgen jullie me?' Vraag ik. 'We willen jouw moment niet missen' zegt Thomas grijnzend. Ik rol met mijn ogen. Nu kan ik ook niet tegen hun zeggen dat ik Hayley gezoend heb terwijl het niet zo is. Ik móet het wel doen, want ze kijken mee.

Een tijdje later komen we in het park aan. Hayley zit al op een bankje te wachten. Ik zet mijn fiets tegen een lantaarnpaal en kijk naar de jongens, die ergens achter een muurtje staan. Ze grijnzen en steken hun duimen op. Ik ga naast Hayley op het bankje zitten.

Ik heb hier geen zin in...

Heidi pov
Het is intussen al 3 uur geweest. Ik heb de hele dag niks gedaan. Alleen maar in bed gelegen en geslapen. Het gaat wel ietsje beter, maar ik heb nog steeds koppijn. Ashton had gezegd dat hij langs zou komen in zijn tussenuur, maar hij is niet op komen dagen. Misschien had hij toch wel les. Ik zucht, ik verveel me. Als het goed is komt Ashton wel zo thuis, maar het kan ook zijn dat hij iets met zijn vrienden gaat doen.

Er wordt zachtjes op de deur geklopt. 'Ja?' Zeg ik. De deur gaat open en Lauren komt binnengelopen. Ik glimlach. 'Ik kwam even kijken hoe het gaat' zegt ze. 'Het gaat wel oke' zeg ik. 'Moet je niet even naar buiten? Misschien is het goed om even frisse lucht binnen te krijgen.' Zegt ze. 'Ja misschien wel' zeg ik. 'Wil je mee?' Ze knikt. 'Okay gezellig' zeg ik met een glimlach. Ik kleed me om en loop daarna naar beneden, waar Lauren op me staat te wachten. 'Kom we gaan' zeg ik. Ze knikt en loopt met me mee naar buiten.

Een tijdje later komen we in het park aan. Ik vind het heerlijk om weer even buiten te zijn. 'Hoe was het op school?' Vraag ik aan Lauren. Ze begint te vertellen wat ze vandaag allemaal heeft meegemaakt, totdat ik stop met lopen. 'Wat is er?' Vraagt ze. Ik voel mijn ogen prikken.

Daar, op het bankje waar we elkaar ontmoet hebben, zit Ashton met Hayley te zoenen. Er rollen tranen over mijn wangen. Hier was ik al bang voor. Ik was al bang dat ik niet goed genoeg zou zijn. Ik was al bang dat ik niet mooi genoeg zou zijn en dat hij later voor iemand anders zou kiezen. Waarom heeft hij dat niet gewoon gezegd? Waarom heeft hij me niet eerder laten vallen? Hield hij wel echt van me?

Ik draai me om en ren weg, met Lauren achter me aan.

Catch fire - Ashton IrwinWhere stories live. Discover now