Living With My Crush (Completed)

Chapter 13

Chapter 13

Cover

"Okay? Ganoon 'yun, Dissy," untag ni Ate Anne. Dissy iyong tawag niya sa akin. Hindi ko naman alam kung bakit.

Tango lang ako ng tango. Alam ko naman na ang plano niya.

Wag ko daw siyang papansinin.
Ewan ko lang kung bakit dahil hindi niya ako sinabihan ng dahilan niya.

Patuloy lang si Ate Anne sa kaka-talak ng kung anu-anong mga bagay na dapat at hindi ko dapat gawin kay Circe. I was in the middle of listening to her when someone knocked at the door.

"Ate Anne, sandali lang..." paalam ko at tumayo na papunta sa pinto at binuksan ito. "Sino p--Circe?!"

Circe was standing on the mat of the door, looking so nice pero halata sa mukha nito ang haggardness. What happened to this man?

"H-hi, Rinrin," kumaway ito at nag-smile siya. "Pwede bang pumasok?"

Hindi ko siya pinansin. Sa halip, tumalikod nalang ako at bumalik sa kama kung saan ako naka-upo kanina.

"Come in, dearest cousin," si Ate Anne.

"Rinrin... mag-usap muna tayo please?"

"Tayo? Mag-usap? What for? You already have your babe..." umiwas ako ng tingin tas kay Ate Anne ako lumingon. She mouthed, 'very good'. Then she immediately changed her facial expression into something really serious.

"Oo nga, babe. Ano ba ang problema mo at gusto mo 'yang babaeng 'yan?! Andito naman ako!" mangiyak-iyak na sabi ni Ate Anne. Ang galing talaga umarte! Grabe.

"Ate--"

"Ano?! Sa tagal nating magkasama, ATE LANG PALA AKO PARA SA'YO?! Kailangan nating pag-usapan 'to sa labas. 'Wag tayo dito!" Ate Anne dragged Circe. Nang malapit nang makalabas ng tuloyan si Ate Anne, she look at me and I smiled sweetly as my response then lumabas na sila ng tuloyan.

I sighed. ewan ko talaga kay Ate Anne kung bakit ang plano niya ay, 'wag mo siyang pansinin kung kakausapin ka niya Dissy, ha. Tapos if ever, 'wag mo rin siyang kausapin. Para mapaamin na ang batang 'yon.' I agreed with that plan. Hindi ko alam... hindi sa nag-aassume ako ha o feeling kasi feel ko may gusto siya sa akin. 'Wag kayong maingay, ha! Hindi ko pa talaga alam! Feeling ko lang.

Pumunta ako sa bintana tapos hinanap sila Circe at doon si Circe at Ate Anne, sa isang puno at parang galit si Circe. Hmm. Ano ba kasi problema niya at gusto niya akong kausapin? Ako nga dapat sana ang kokompranta, eh, kaso, kailangan daw muna mapaamin si Circe. Ano naman kaya ang aaminin ni Circe?

Kinabukasan, kasama ko sila Acantha at Helene na paglalakad patungong classroom.

"Uy, Eury, bakit nga pala nandito si Ate Anne? Grabe sigaw ko noong pumasok siya sa boarding house," gigil na sabi ni Helene. Kaya pala nagsisisigaw siya kahapon. "Tapos galit pa si Kuya kay Ate Anne. Bakit?" dagdag niya pa.

"Ewan..." diretso kong sagot.

"Ano, Eury... May narinig akong sabi ni Ronnie! Ganito ang sabi niya, oh... 'Wala kang pakialam! Dahil mahal ko si-'" gaya ni Acantha sa boses ni Circe. "Nakalimutan ko kung sino ang babae. Ewan ko. Parang Chenchen ata 'yun. Galit pa siya kay Ate Anne," sabi ni Acantha.

At parang may tumusok na pinaka-matalim na kutsilyo sa puso ko. Aray, B3h. May mahal na pala siyang iba.

"Ay! Renchen ang pangalan ng babae na mahal ni Ronnie, Eury!" dagdag pa ni Acantha na para bang nakapanalo siya ng loto dahil naalala niya iyong babae.

I look at Acantha, palely. "Eh bakit mo naman sinasabi sakin 'yan? Kami ba?" cold kong sabi tapos umuna na sa paglakad. At parang natamaan ako sa last kong sinabi. Kami ba? Ugh! Nagde-deny pa kasi akong hindi ako nag-aassume, eh! Eto tuloy ako, nasasaktan. Bakit ko pa kasi pinalalim ang nararamdaman ko, eh!

Pumasok na kami sa classroom at classmate na pala namin ang tatlong lalake-I mean, dalawang lalake at isang babae pala. Biglang tumayo si Circe at lumapit sakin na parang hinaharangan ako ng daan. "Hi, Rinrin..." bati niya sa akin.

Umiwas ako. Humakbang ako sa kaliwa pero humarang siya. Ganoon din sa kanan.

"Ano ba'ng problema mo?!" tinulak-tulak ko siya.

"Rinrin... mag-usap tayo please?" pagmamakaawa nito.

"Ayoko! Ayoko! AYOKO! KAYA UMALIS KA NA DIYAN--"

"WHAT IS GOING ON HERE?!" biglang sigaw ng adviser namin na kapapasok lang.

"Ayan tuloy..." mahina kong sabi na may halong coldness at anger. Dumiretso na ako sa upuan ko.

"What's going on there kanina, Eury? Is there any problem?" worry na tanong sa akin ni Acantha.

"Nothing..." nag-smile ako ng pilit.

"Andito lang kami, Eury..." sabi ni Helene tapos tinapik niya ako sa balikat. I nodded at then and also smiled.

Nakinig nalang kami sa adviser namin. At dumating na ang break before sa next subject namin.

Biglang lumapit sa amin si Nicca. "Mana, ano ang nangyari kanina? LQ kayo?"

"H-ha? Hindi, no! H-hindi naman kami..." umiwas ko ng tingin. Tinamaan ako sa huling sinabi ko.

"Asus, LQ kayo, eh. Parang kayo na nga..." asar ni Nicca.

"Eh, tayo kaya Enchong, kailan magiging tayo?" biglang sabat ni Acantha.

"Tumahimik ka dyan, Aella. Sasapakin kita..." balik-banat ni Nicca.

"Improving ka, Enchong! Sapak na, hindi na sampal!"

"Gusto ko kasing mapurohan ka! Kaya sapak na, hindi na sampal. Duh," humarap si Nicca sakin. "Punta na ako kela Chryseis, Mana. Bye," he gestured his hands into a 'bye' motion.

Bumalik na kami sa classroom after naming kumain.

Lencho

xx

Nang maka-balik ako sa table namin. Agad kong kinompranta ang mga bros ko. "Ang sakit noong sinabi niya, bro. 'Hindi kami'. So parang simabi niya 'ring wala siyang feelings sa'yo! Araaay," pagkwe-kwento ko sa kanila.

"Kaya nga bro, eh. Tulongan niyo 'kong suyuin si Rinrin!" irita niyang sabi.

Tumingin sakin si Chryseis. "Ano bro, tulongan natin?"

Nagkibit-balikat lang ako.

May aaminin sana ako.

Hindi naman talaga ako bakla. Talagang gusto ko lang mag cover sa sarili ko kasi maraming babaeang naghahabol sa akin. Atleast ngayon, si Aella nalang. Nakakapagod na kasing tumakbo dahil hinahabol ka ng sangkatutak na mga babae.

Minsan kasi, nakakabanas narin 'yung palagi kang hinahabol.

Sige, 'yun lang. Tutulongan pa namin si Ronnie, eh.

***

PS. Either one shot or short story si Lencho. Abangan. :)