Living With My Crush (Completed)

Epilogue

Warning: Medyo SPG sa bandang dulo. 👇

PS. HINABAAN KO TALAGA DAHIL MAHAL KO KAYO :*

***

Sa pagkakaibigan naman talaga nagsisimula ang lahat diba?

Then...

It'll turn to crush.

Sabi ni Mommy saakin noon, kung may crush lang, crush lang muna dahil bata pa ako. ‘Huwag daw muna akong magmahal para hindi ko muna maramdaman ‘yung sakit at mahal at kung ano pa.

Sabi ko,

“Okay, Mom. I promise, I’ll manage my priorities.”

Pero... maloko talaga ‘yung tadhana, ano? ‘Yun bang ayaw mo muna pero pipilit at pipilit parin si tadhana na gawin ‘yon. At iyon ang nangyari sa amin ni Hubby.

Expect the Un-expected.

I didn’t expect that Hubby and I will meet in that kind of way. Sa totoo nga, hindi sumagip sa isipan ko na siya ang mamahalin ko habangbuhay.

Naiisip ko na kasi kung paano sana kami ng prince charming ko magme-meet. Gusto ko ‘yung romantic na meet-up. Oh ‘di kaya, magkaaway sa una, pero magkakatuloyan parin sa huli.

Magbestfriend sa una pero kami parin sa huli.

Maraming umiikot na imaginary scenes sa isip ko kung paano kami ipagtatagpo ng makatuloyan ko.

Pero loko talaga si tadhana, ‘no?

Sa masakit pa na pagkakataon.

Alala niyo ‘yung may dumumog saakin kaya natumba ako? ‘Yung time na aakma akong sisigaw pero may tumulak saakin pero hindi ko na nakita ang tumumba saakin? Siya ‘yun. Si Hubby ‘yun.

Now I believe, ‘wag mong isipin ‘yung gusto mong mangyari dahil baka hindi ‘yun mangyari. Minsan, kailangan mong isipin ang nga bagay na hinding-hindi mangyayari... dahil baka ‘yun ‘yung mangyari.

Kaya ‘nung naging kami ni Hubby? I promised myself that I will love him ‘til death. Even if it meand hurting me or suffer from pain. Kasi handa na akong magmahal, eh. The moment I knew I love him, that was the time I knew I’m ready to face the struggles and pains I or we may encounter.

Love isn’t about wanting yourself to be happy or in peace of love. It’s about preparing yourself for the problems of love.

Living with My Crush
Epilogue
‘Because living with him will never be easy’

xx

“Wifey… gising na…”

Napamulat ako ng mata ng gisingin ako ni Hubby. Ano bang kailangan nito saakin? Kita mong natutulog pa ‘tong tao, eh.

“Ano ba, Hubby? Natutulog pa ako…” antok kong sagot sakanya. Bigla niya akong hinalikan kaya naman natauhan ako. Siguro nga, mahal na mahal ko lang siya kaya hindi ko man lang nagawang magprotesta sa ginagawa niyang panghahalik saakin sa madaling araw.

Ilang sandali lang ay tumigil na din siya.

“Alam mo ba kung ano itong araw na ‘to?” aniya. Halata sa mukha niya ang pagkaexcited na para bang nag-eexpect na tama ang isasagot ko.

“Uhm…” ano nga ba ang araw na ‘to? Teka... “Ah! First day ng sembreak natin sa second sem?”

Bigla siyang sumimangot.

“Ah, okay… sige,” sabay talikod niya. Nasa kama ko pala kami ngayon natulog. Tinignan ko muna ang oras sa phone at saktong tumungtong ito sa 12:30 AM at bigla itong umingay at may nakalagay itong content na ikinagulat ko.