Kızımın Annesi Olur Musun ?

KAOM~5~

Kayra utancından yerin dibine girmişti ,Poyraz'sa hislerini gizlemeyi başarmış bir şekilde kızının dediklerine takılmadan "Akşam yemeğini evde mi yemek istersiniz dışarıda mı?" diye bir soru sormuştu . Dolunay"Dışarıda yiyelim yemekleri istiyor karınım, çok acıkmıs" derken Kayra "Fark etmez," diye kısa bir cevap vermişti. Poyraz "Anlaşıldı dışarıda yiyoruz." deyip Dolunay'ın elini tutmuştu,Dolunay boşta olan eliyle de Kayra'nın elini tutmuştu.

Restoranta geldiklerinde Kayra hala utanç içindeydi , bugün uyandığı andan beri sürekli utanacağı şeyler oluyordu .Yemeklerini sessiz bir sekilde yerken Dolunay "Babacığım ve anneciğim ,çok sevdiğim karınım doyduğunu söylüyor oyun parkına gidebilir miyim ?" dediğinde Poyraz "Tabi prensesim " demişti , Dolunay beklentiyle Kayra'ya baktığında gülümseyerek "Tabi gidebilirsin ama dikkatli ol tamam mı bebeğim?" demişti küçük kız Kaycığı 'nın cevabını beğenmiş olacak ki gülünseyerek masadan kalktı.

Poyraz masada ki sessizliği bozmak adına "2 gün sonra evleniyoruz ama hala birbirimizi tanımıyoruz ,ismin dışında hiçbir şey bilmiyorum kendinden bahseder misin?" demişti ,Kayra hafif bir gülümsemeyle konuşmaya başladı " Kayra Solmaz, 23 yaşındayım ,Dil tercümanlığı okudum bana çarptığın gün iş görüşmesine gidiyordum , sarı saçlara sahibim gördüğün üzere ,51 kiloyum ,1.73 boyum var ,mavi gözlüyüm. Bunlar senin de görebildiğin şeyler . Esas sorun geçmişim sanırım ?
Annem ve babam yok yani varsa da ben bilmiyorum ,ben bebekken yetimhaneye vermişler. Hayatımdaki tek sevdiğim değer verdiğim kişi Alara en yakın arkadaşım üniversitede tanıştık ve dostluğumuz hala devam ediyor. Bir tanecik bile erkek arkadaşım olmadı çünkü erkeklerden uzak durmayı tercih ettim .Böyle yani pek harika bir hayatım yok."kayra sustuğunda Poyraz "Anne ve babanı hiç aramak istemedin mi?" diye bir soru yöneltmişti Kayra"İstemedim,ben onları hayallerimde yaşatmayı tercih ediyorum onlar hayallerimde fazla mükemmeller ve gerçekte kim olduklarını nasıl insanlar olduklarını öğrenip dağılmak istemiyorum..." diye cevap vermişti.Ardından Poyraz'ın baska soru sormasına izin vermeden kendisi bir soru yöneltti "Peki senin hayatının özeti ne? Poyraz Özdemir Kim? " Kayra gözlerini Poyraz'ın gözlerine dikti ve dikkatle dinlemeye başladı.

"Poyraz Özdemir, çocukluğu dadılarının ellerinde geçmiş ve 18 yaşındayken tüm zorluklar omuzlarına yüklenmiş bir adam. Anne ve babam için her şeyden önemliydi işleri, tek emelleri Özdemir Holdingi büyütmekti ve başardılar ama oğullarını kaybettiler. Üniversite 1.sınıftayken Dolunay'ın annesi Zeybep'e aşık oldum ve evlendik .Ailem onların soyadlarına yakıştırmadıkları icin ya biz ya zeynep dediler zeynep'i seçtim. Dolunay'ı doğururken kaybettim Zeynep'imi. Ailemle küsken holdingi yönetmem saçma gelmistir belki ama holdingin ilk kurucusu dedem ve kendisi 4 sene önce vefat etti istanbulda ki holdingi bana bıraktı şimdi aynı soyad altında babamlarla rakibiz. Anlayacağın benimde hayatım pek parlak değil..." Kayra dikkatle dinlemişti Poyraz'ın dudaklarından dökülen cümleleri. "Dolunay ile görüşüyorlar mı ? Sonuçta torunları." diye safça bir soru sormuştu Kayra. Poyraz gülümseyip "Sadece Zeynep'in cenazesinde gördüler." dedi .

Dolunay'ın yanlarına gelmesiyle hesabı ödeyip restoranttan çıkmışlardı.
Yorucu bir günün sonunda evlerine gitmek herkes için en rahatlatıcı olanıydı.
Eve vardıklarında Dolunay uyumak için odasına gitmiş,Poyraz ve Kayra ise oturma odasında ellerine kahve alıp oturmuşlardı.

"Düğüne Alara 'yı çağırabilir miyim?" diye masumca bir soru sormuştu Kayra.Poyraz gülümseyerek "Benim nikah şahidim arkadaşım Egemen olacak seninki de Alara olsun bence." diye bir teklif yöneltmişti.Kayra iç ısıtan gülümsemesiyle "Teşekkür ederim ,hayatıma girdiğiniz için..." demişti, Poyraz'sa "Teşekkür ederim ,Kızımın annesi benimse arkadaşım olduğun için ..." demişti. Kayra'nın bir anlık yüzü düşsede toparlamıştı hemencik kendini ve "Artık uyusak iyi olur sanırım .Yarın da yorucu geçecek." deyip yerinden kalkmıştı.Poyraz "Ben birazdan yatarım sana iyi geceler." demekle yetinmişti.Kayra cevap vermeden yerinden kalkıp odasına gitmişti.

Yatağına uzandığında yine Poyraz'ı düşünüyordu genç kız. Kalbinde ki ağırlığa ,boğazında ki yumruya anlam veremiyordu. -Ne oluyor bana ?- dedi kendi kendine. Ne olduğunu hala anlayamamışti. Poyraz -Arkadaş- dediğinde boğazında oluşan düğümün sebebini anlamakta zorluk çekiyordu. Eline cep telefonunu alıp rehberinden ALARA ismini bulmuş ve aramıştı. Telefonu sitemli sesiyle açmıştı Alara.

📱📱📱TELEFON KONUŞMASI📞📲

"Aaa! Kayra Hanım siz beni arar mıydınız?"

"Alara sitemlerine yarın buluştuğumuzda devam etsen?"

"Ayy!Tamam . Yarın nerede buluşuyoruz? Ve önemli bir şey mi oldu bu saatte aramazdın sen?"

"Evleniyorum."

"Ne diyorsun kızım sen ? Şakaysa hiç komik değil Kayra."

"Yarın ************ adresine gel kuzum yeni evim."

"Ay sen beni delirteceksin. Yarın saat 13:00'da oradayım."

"İyi geceler bebeğim."

"İyi geceler gelin hanım."

🔚

Telefon konuşması bittiğinde Kayra gözlerini uyumak üzere kapatmıştı.Yorucu bir gün ardından tatlı bir uykunun iyi geleceğine emindi.

Poyraz "Teşekkür ederim ,Kızımın annesi benimse arkadaşım olduğun için ..." dediğinde Kayra'nın yüz ifadesini dikkatle incelemişti. Kayra Poyraz'a farkettirmediğini sansa da anlamıştı Poyraz. Görmüştü Kayra'nın gözlerinde ki hayal kırıklığını. Bilerek söylemişti arkadaşım kelimesini , umut vermemek ileride üzmemek için.
İki arkadaştan fazlası olmayacaklarının mesajını vermeye çalışmıştı. Aklının ve kalbinin köşesinde hala Zeynep varken Kayra'nın kırık kalbini bir de kendi kıramazdı.Yaralı bir kıza ne umut olabilirdi ne de bir yara da kendi açabilirdi...