Mete Özdemir ,dağ gibi adam derler ya tıpkı öyleydi. Sert duruşu ,donuk kalbi ile kimseyi umursamazdı. Kendi elleriyle kendinden büyük bir güç yarattığının farkında olmadan yıllarını geçirdiğini yeni anlamıştı ve anlamasıyla kalbi bu ağırlığı kaldırmadı.
Hastaneye yetiştirmek için son sürat giden bir ambulans arkasında arabalara doluşmuş kişiler.
Hastaneye giriş yapılmasıyla alındı ameliyata Mete Özdemir. Kapısında duygusuzca bekleyen tek kişi Kayra'ydı. Belki o an Poyraz bile bir nebze daha merhametliydi Mete Özdemir'e.
Can ve Berk ,Kayra'yı arayan telefonun yerini bulmayı çalışırken kızlar evde Mete Özdemir'in evinde bir iz arıyorlardı Dolunay'a dair.
-----
Topuklu ayakkabının sesinin sahibi masaya Dolunay'ın karşısına oturduğunda küçük kız yutkundu .
Dili tutulmuştu sanki ... Karşısında hiç beklemediği bir sima ,ne diyeceğini ne yapacağını bilemiyordu küçük kız .
"Sen. "dedi Dolunay boğazında büyük bir yumru oluştu küçük kızın .
"Kızım..."dedi Zeynep dolu dolu gözlerle.
"Kızım deme bana ." Dedi dolunay ağlayarak.
"Bebeğim sakin ol konuşalım beni dinle lütfen tatlım ."dedi Zeynep
"Peki ,dinliyorum"dedi Dolunay ,her zamanki olgunluğu ile . Küçücük yaşında hayat onu en zor şekilde karşılamıştı . Bugün kötü adamlar onu kaçırdı sanarken bile mutsuz değildi. Oysa öz annesi çıkmıştı kaçıran ve buna gram sevinmiyordu küçük kız . Keşke kötü adamlar kaçırsaydı diye diledi içinden.
"Sen doğduktan sonra gözümü hastanede değil başka bir yerde açtım . Mete Özdemir'in evinde . O adam beni kaçırmıştı . Yıllarca onun emrinde yaşadım , gücümü topladığım an seni aldım yanıma güzel kızım . O kadın ve baban ayrılacak çok mutlu bir aile olacağız ."
Zeynep kendince anlatmıştı hikayesini ,peki ya gerçek mıydi yoksa yalanlar ile dolu bir hayat hikayesi miydi bilinmiyordu...
Dolunay sakince dinledi ve tek cümlesi " sarılabilir miyim ?"dedi .
Zeynep büyük bir heves ile başını salladı .
Kızı yıllar sonra kollarının arasındaydı.
-----
-HASTANE -
Ameliyathaneden çıkan doktor ile hepsi birden ayaklanmışlardı.
Doktorun konuşmasını iyi şeyler söylemesini sadece Dolunay'a dair bir iz bulabilmek için istiyorlardı yoksa kimsenin umurunda değildi Mete Özdemir
"Hastamızın durumu şimdilik iyi normal odaya alacağız. İyiki hastamızı sarsmak yerine direk ambulansı aramışsınız sayenizde kurtuldu."
Doktorun dediklerinden sonra Kayra bulanan midesi ile bir şey diyemeden kenara çömeldi.
O adama kendi elleriyle iyilik yapmış olmak ,ona öyle ağır geliyordu ki.. Artık kaldıramıyordu yaşananları bünyesi genç kadının , karnındaki bebeğine mi yansın yoksa kimin elinde olduğunu bilmediği kızına mı bilemiyordu.
Birden bağırdı Kayra "yeter! "Diye . Yere çökmüş bir vaziyette hıçkıra hıçkıra ağladı kadın . "Ağlama "diyemedi adam,yere çöktü ve sardı kadınını sıkıca .
"Dayanamıyorum artık , gücüm kalmadı "diye isyan etti Kayra.
Aslında herkes bu isyanı bekliyordu ,"ben olsam ölürüm dayanamam "denilen her şeyi bir bir fazlasıyla yaşamıştı genç kadın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızımın Annesi Olur Musun ?
General FictionÇok kez sevebilirdi , aşık olabilirdi insan. Önemli olan aşık olduğun kişiydi ... Kızının "Arkadaşlarım anneciğim yok diye dalga geçiyorlar , kalbim üzülüyor babacığım," demesi onu en hassas noktasından vurmuştu. Arabasıyla bir kadına önce çarpıp a...
