Kızımın Annesi Olur Musun ?

KAOM~15~

---------
Kayra ne diyeceğini bilemiyordu , hala tepkisizdi . Göz yaşları göz pınarlarından süzülse de bir tek dahi sözcük çıkmıyordu ağzından. Sanki dudakları mühürlenmişti. Poyraz ''Sen şimdi bir şey demek zorunda değilsin ama sana olan sevgimi ispatlayacağım Baş Belası . İşte ozaman gerçek karım olacaksın. '' demişti . Kayra içten içe sevinse de korkuyordu yine ve yeniden üzülmekten korkuyordu.

....

Dolunay sabah erkenden uyanmış ve hazırlanmıştı . Bugün Ayazcığının doğum günüydü ve ona hediye almayı unutmuştu , bu Dolunay için son derece büyük bir sorundu . Babacığına söyleyemediğinden dolayı anneciği Kay'cığından yardım alacaktı.
Kayra'nın odasına girdiğinde onunda hazırlanmış olduğunu görünce sevinmişti , ''Anne
ciğim hazırsan babacığım uyanmadan çıkalım evden. '' deyip soran gözlerle bakmıştı . Kayra''Hadi çabuk çıkalım prenses.'' deyip elini tutmuştu Dolunay'ın.

Evden çıktıklarında bir taksiye atlayıp Gezegen Alışveriş Merkezi'ne gitmişlerdi . Ayaz'a ne alacağını bilemeyen Dolunay ''Dilara'nın alacağı hediyeden daha güzel bir hediye almalıyım anneciğim lütfen yardımcı olur musun ? Anlıyorum seni babacığımla olan aşkını düşnüyorsun ama söz konusu benim aşkım lütfen saygı. ''diye ikaz etmişti .

Uzun soluklu bir alısveriş sonunda eve varmışlardı. Bu süre zarfında Poyraz işine gidip gelmişti ,Nuris teyzoşsa yemekleri hazırlamıs evi temizlemişti.

Akşam Berk ve Alara'nın gelmesiyle önce yemeklerini yiyip sonrasinda oyun oynamaya başlamıslardı.Herkes sırasıyla hayllerini anlatıyordu. Berk hayalini "Kadınlar odaklı" anlattığı icin Alara onun fazla konuşmaslna fırsat vermeyip çok ünlü bir avukat olmak istediğini anlatmıştı sıra Kayra'ya geldiğinde Poyraz'a bakarak"Ben zaten hayalimi yaşıyorum.Hayal hayal olmaktan çoktan çıktı." demiş ve gülümsemişti. En sona kalan Poyraz ise anlatmaya başlamıştı hayalini...

"Daha oncelerden tanimak ister ya insan bazen. Keske der sonra nasip der gecer. Ben senin dogdugun gunu hatirlamak isterdim. Hatta dogdugunda kiskanmak isterdim seni. Yan komsun olmak isterdim. Sen dunyaya geldiginde seni gormeye goturmeliydi annem beni. Aglayisini, bebek bebek bakisini, guldugunu gormek isterdim. Ilk yasina bastiginda yurumeye calistigini, yururken koltugun kenarina tutundugunu gormek isterdim. Birkac adimdan sonra yere dusup, kah aglamani kah boncuk boncuk gulmeni gormek isterdim. Ilk konusmaya basladiginda soyleyecegin bir kac kelimenin icinde adimin da gecmesini isterdim. Duymak isterdim o bebek dilinle adimi. Seni kiskanip oyuncaklarini saklamak isterdim. Aglayinca kiyamayip geri getirmek ve senin o bakisini gormek isterdim. Akan goz yaslarinla, mutlulugunu bebek halinde gormek isterdim. Okula basladigin gunu gormek isterdim. Beraber siniflarimiza girip Teneffusler de yanina gelmek isterdim Simitimi, ayranimi bolusmek isterdim. Ders aralarinda izin alip lavobaya gidiyorum diye seni gormek isterdim. Okul bittiginde seni bekleyip beraber eve donmek isterdim. Bazen okuldan kacip, sahile inmek ve eve donerken camurlu sokaklardan gecip ustumuzu basimizi kirletmeyi isterdim. Eve gittigimiz de annelerimizin bize kizmasini isterdim. Ah bu cocuklar deseydi mesela onlar, annelerimiz ? Ders calismak icin bir araya gelmek isterdim. Odevlerimizi beraber yapmayi isterdim bir de... Aksamlari sizin bize misafirlige gelmenizi ister ve geldiginizde "bak bak nasil sevindi" demesini isterdim annemin. Ertesi aksam gidelim onlara gidelim diye aglamaya baslamak isterdim dedigim olanaka kadar... Herkes salonda konusurken biz seninle bir kosede resim cizmek isterdim. Annelerimizin bize bak ne guzel anlasiyorlar lafini duymak isterdim.Hafta sonlari bizi lunaparka beraber goturmelerini, goturmediklerinde beraber aglamak isterdim. Kiyameti koparmak isterdim seninle. Salincakta beraber sallanmak, kumda kaleler yapmak isterdim. Buyudugunu gormek isterdim senin ergenligini, bulu cagini gormek, hali hazirda bulunan duzene karsi cikmak isterdim. Isyanci olurduk belki, belki de masum buyurduk sessiz.. Beraber tatil planlari kurardik. Belki yalan soylerdik, bir yerlere gidebilmek icin... Sonra cocukluk askim diyebilmek isterdim sana.. Buyudukten sonra degismeyen, birbirimizin her seyini bildigi bir bakisimizin ne anlama geldigi ve bir derdimiz varsa gozlerimizden neye uzuldugumuzu biilmemizi isterdim... Ikimizin de hayatimiza birbirimizden baska kimseyi sokmadigimizi, kimseye seni seviyorum kelimesi kullanmamizi isterdim. Sen benim cocukluk askim olmaliydin."
Poyraz durakladığında Kayra ağlıyordu bu sözleri duymayı hiç beklemiyordu , fakat devamında gelenler...
"Sen benim çocukluk aşkım olmalıydın ama olamadın onun yerine kuzenim oldun...Seni yetimhaneye bırakan büyük babam Mete Özdemir Kayra ,sen benim kuzenimsin. "