Kızımın Annesi Olur Musun ?

KAOM~21~

Kayra içinde Poyraz içinde çok zor bir dönemdi..

Peki gerçekler neydi? Kim biliyordu? Sahiden o cümleleri Poyraz mı kurmuştu,onun sesinin tınısıyla kurulu cümleler ,Kayra'nın yüreğini kor etmişti.

Kayra ağlamıyor sadece Poyraz ile olan anılarını silmeye çalışıyordu ,babası olanları duyunca fevri davranmak yerine öncelik kızını sakinleştirmekle uğraşmış sonrasında Poyraz ile konuşmuştu. Poyraz'ın açıklamasından ziyade  tehdit içeren cümle kurmuştu Levent Bey ,
"Kızıma kendini açıkla ,affettir.Aksi taktir de  bir daha yüzünü göremezsin evlat."
Levent Bey az çok tahminler yürütüyordu olanlara karşı fakat karışmıyordu.Bu kızı ve yeğeni arasında ki bir sınavdı, bu sınavı aşklarının gücü sayesinde aşacaklarını biliyor ,inanıyordu.

Kayra ,Alara'yı aramış olanları anlatmıstı.Alara öfkeyle soluyarak Kayra'nın yanına gittiğinde Poyraz'a saydırmaya çoktan baslamıştı bile.

İki genç kız yatağın üzerinde oturmuş bir şekilde Poyraz'a saydırıp resimlerden hınçlarını alıyorlardı.Kayra acısını bu sekilde dindirmeye çalısırken Alara arkadasınız içinin nasıl acıdığını biliyor ,Poyraz'a onu emanet ettiği icin kendini suçluyordu.

"Hayvan herif. Geber ! Ama az geber yinede . Gerçekte de kafanı kopartmak vardı da neyse."

Alara , Kayra'nın kendi kendine konusması karşısında kendisini gülmemek için zor tutuyordu ,ki Kayra sözlerine devam etti.

"Ben sana içimi açtım ya ,kimseye açmadığım kadar. Ben senin yanında ,senin kollarında ağladım. Acılarıma kabuk bağladın,sonra o kabuğu öyle kanattın ki ...Oluk oluk kanlar akıyor durduramıyorum. Hissizleştim sanki, ağlamak istiyorum ağlayamıyorum.Sanki her şey bir rüya .Rüya cünkü ben rüya gördükten sonra genelde gerçek olmadıgı için üzülürüm ama kabus görünce oh iyi kabusmuş der mutlu olurum .Bu da onun gibi bir şey ,ben bir rüya gördüm yalanlarla dolu ,belki saftım inanmak istedim belkide...Belkisi yoktu, saftım salaktım inandım."

Gözlerinden akan bir damla yaşa kıyamadıgını söyleyen adam onu okyanusların en dibinde boğuyordu.

Alara destek için Kayra'ya sarıldığında Kayra bir kez daha inandığı şeyi yapmak icin yerinden kalktı ve boy aynasının önüne geçti.

Aynaya baktığında önce gülümsedi ardından ağlamaya başladı , ağlıyordu hıckırıklarda boğulurcasına ağlıyordu.
"Bu da yalanmış . Hani aynaya bakınca ağlayamazdım ? Yalancı adi herif !" diye bağırıyordu Kayra. Elini hızla cama vurduğunda bileği ,kolu bir bütün olarak cam kırıklarıyla dolmuştu.

Alara "Kayra!" diye bağırıp elini tutmaya çalıstığında Kayra'nın dudaklarından dökülen cümle "Bu da yalanmış." olmuştu.

Levent Bey gürültülere karşı odaya girdiğinde kızının bayılmak üzete olan halini görünce kucağına alıp hastaneye götürmek için arbaaya bindirmisti.

Alara korku içinde Kayra'yla konuşmaya başlamıştı , bilincini kaybetmemesi için.

"Hatırlıyor musun ? Bi keresinde yurttan çocuk secmeye gelmişlerdi ,seni çok istemislerdi ama sen beni bırakmamak için kadının üstüne kusmuştun adamın kafası kel diye kafasına şaplatıp kel diye dalga geçmistin. Sen hala o Kayra'sın ,bir aileye muhtaçken bile güclü olup dalgaya alan kızsın. "

"Bir seferinde de  bir kız benimle dalga geçti diye kızı kızlar tuvaletinde sıkıstırıp ağzına sabuk sıkmıstın .Ben o deli dolu Kayra'yı çok özledim."