Part-25
'Chen... ah... ငါ မသြားလို႕ မရဖူးလား? ဒီတိုင္း ပဲ မင္း ၾကည့္စီစဥ္လိုက္ပါ '
' Chanyeol... အဲ႔လို လုပ္လို႕ရရင္ မင္းကိုေတာင္ လာေျပာမေနေတာ့ဖူး ... ငါ့ဘာငါ ၾကည့္စီမံလိုက္မွာ ေပါ့ . အခုဟာက လံုးဝမျဖစ္လို႕ ေျပာေနတာ...'
' ငါ မသြားခ်င္ဖူး ... အမွန္တကယ္ေျပာရင္...'
'မင္း ေျခေထာက္ ေၾကာင့္မို႕လား?? Chanyeol. . မင္း ခံစားခ်က္ကို ငါနားလည္တယ္... အခုျပႆနာ က မင္းကိုယ္တိုင္ ေျပာမွရမွာမို ့... ငါ ေျပာ တာ သေဘာေပါက္တယ္မလား?
' ေျခေထာက္ေၾကာင့္ထက္... ငါ Baekhyun ကို ထားမသြားခ်င္ဖူး ...'
' အာကြာ... တပတ္သာသာေလာက္ပဲ ၾကာမွာပါ ... ခါတိုင္းလဲ မင္းခရီးသြားရင္ သူဒီလိုပဲ က်န္ေနခဲ႔တာပဲ ဥစၥာ... စိတ္မပူပါနဲ႔...'
Chen က ေျပာျပီးျပီးခ်င္း အခန္းထဲက ထြက္သြား တာမို႕ သူတစ္ေယာက္တည္း ျငိမ္သက္စြာ က်န္ေန ရစ္ခဲ႕သည္။
Italy ႏိုင္ငံ Venice ျမိဳ႕ကို မသြားလို႕ မျဖစ္တဲ႕ ကိစၥတစ္ခုေၾကာင့္ သြားရမယ္ဆိုေတာ့ ခံစားခ်က္က သိပ္မေကာင္းေပမယ့္ သြားမွ ျဖစ္မယ့္ အေျခအေန ဆိုေတာ့ သူ ျငင္းဆန္လို႕ေတာ့ မရ။
သူမရိွတဲ႕ အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ Baekhyun နဲ႕ ဟိုမိန္းမနဲ႕ ပိုမ်ား ရင္းႏွီးေလမလား... ပိုမ်ား လြတ္ လပ္သြားေလမလား... သူ႕ေခါင္းထဲက အေတြးေပါင္း တသိန္းေလာက္က ဦးေႏွာက္ကို သံမိႈတစ္ေခ်ာင္း တူနဲ႕ရိုက္သြင္းေနသလိုပင္...
တကယ္တမ္း ရင္ဆိုင္လာရတဲ႔အခါက်ရင္ ...
သူက လက္လႊတ္ေပးဖို႕ ေၾကာက္ရြံ႕ေတြေဝတတ္တဲ႕ သူပါေလ...
သူအသက္ရွင္သန္လာခဲ႕တဲ႕ ကာလတစ္ေလ်ွာက္လံုး သူ႕ႏွလံုးသားတစ္ခုလံုး ေပးအပ္ရေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ရတဲ႔သူကို အခုအခ်ိန္မွ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ႔တာ... ဒီခ်စ္သူကိုသာ လက္လႊတ္လိုက္ရရင္... ဒီတစ္ဘဝ လံုး ေနာက္တစ္ေယာက္ဆိုတာ ရိွလာႏိုင္ေတာ့တာမွ မဟုတ္ပဲ...
နေဘးက စားပြဲေပၚမွာ တင္ထားတဲ႕ Ph ကို ယူျပီး ကေလးေလးဆိုတဲ႕ Contact ကို ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ Busy Tone ႏွင့္တိုးေနေလသည္။ Phကို ခဏ ျပန္ခ်လိုက္ျပီး ၾကည့္လက္စ File ကို ဆက္ၾကည့္ ေနလိုက္သည္။
