Part 27
အခ်စ္ဆိုတာ သူ ့ရဲ ့ အျပံဳးေလး တစ္လႊာမွာ စတယ္.. အၾကည့္ေလး တစ္ခက္မွာ ဆပြား တိုးေစတယ္..
မနက္ခင္းရဲ့ ေႏြဦး ေနျခည္စူးစူးေတြ အိပ္ခန္းထဲ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာေတာ့ ေလးလံေနတဲ့ မ်က္ခြံအစံုကို ပင့္ဟလိုက္သည္။ အက်င့္အတိုင္း နံေဘးက စားပြဲေပၚက စားပြဲတင္နာရီကို မ်က္စိေရွ့ ေရာက္ေအာင္ ယူၾကည့္ လုိက္ေတာ့ မနက္ ၉နာရီခြဲ..။
အက်င့္ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္လံုးက ဒီအခ်ိန္ေလာက္ထိ ဘယ္တုန္းကမွ မအိပ္ဖူးတာမို ့ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ေတာင္ အံ့အားသင့္သြားရသည္။ လက္ေမာင္းေပၚက ခပ္ေလးေလး အရာကို သတိထားၾကည့္မိေတာ့ သူဧ။္ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္မတတ္ တိုး၀င္အိပ္စက္ေနေသာ ကေလးေပါက္စေလးကို ျမင္ရသည္။
သူ့ရဲ့ ေရႊေရာင္နဲ ့အျဖဴေရာင္အိေသာ ဆံႏြယ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြထဲ ႏွာေခါင္းႏွစ္ျပီး အားပါးတရ နမ္းရိႈက္လိုက္ေပ မယ့္ ကေလးေလးက မႏိႈးလာ....။ သူ ့ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြ ကေလးေလးရဲ့ နဖူးကစျပီး မ်က္ႏွာ တစ္ျပင္လံုး အားရပါးရ ထိေတြ ့လိုက္ေတာ့ ကိုယ္ေလးက တြန္ ့ခါလာကာ မ်က္လံုးေလး မဆိုစေလာက္ေလး ပြင့္လာေလ သည္။
တကယ္ေတာ့ ပြင့္လာတယ္ဆိုေပမယ့္ ေမွးေနတဲ့ မ်က္ခြံေလးေတြက မ်က္လံုးဖြင့္ထားတာလား.. ဆက္ေမွးေန တာလား ..သိပ္မသဲကြဲ...။ ခ်စ္ဖို ့ အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ မင္းေလးက..
သူ ့ အသည္းတစ္ခုလံုး ၾကြက္ကိုက္ေနသလို မရိုး မရြ ျဖစ္လာျပီး ႏွစ္ေယာက္အတူ ျခံဳထားေသာ ေစာင္ အျဖဴကိုု လွပ္ပစ္လိုက္သည္.။ အ၀တ္တစ္စကပ္မေနေသာ ကေလးေလးရဲ့ ၀င္းမြတ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလး တစ္၀ိုက္မွာ နွီညိဳေရာင္ kiss mark ေတြက ေၾကြက်ေနသည့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြလို ဟို တစ္ပြင့္ .ဒီတစ္ပြင့္..။
ေစာင္ကို လွပ္လိုက္မွ မ်က္လံုးေလး ဆတ္ခနဲ ျပဴးလာျပီး ထထိုုင္ျပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ပိုက္ကာ က်ံဳ ့ေနေအာင္ ေကြး ထားေလေတာ့သည္.။
' အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ? ကိုယ္ မျမင္ရေအာင္ မလုပ္ထားနဲ ့ေလ'
အတင္း ပိုက္စုထားေသာ ဒူူးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲခြာေတာ့..
