Her Possessive Brother

Prologue

Prologue

"Ku-kuya?" kinakabahang tawag ko.

Wala akong marinig na kahit anong tugon mula sa kanya. Nakatayo lang ito at matyagang nakatingin sakin.

"A-ano.." wala akong masabi. Paanong nandito siya?

"You're here" napaatras ako ng ilang beses sa tono ng pananalita niya.

Tuluyan akong napapikit ng malakas niyang ibinagsak ang pintuan. Hindi ko mapantayan ang tingin niya, hindi ko siya mabasa pero isa lang ang alam ko galit siya.

"Kailan mo balak magpakita sakin?" nasa mababang tono pero alam kong pinigilan niya lang ang magalit.

"A-ano.." alam kong hindi ko kayang makipag-usap sa kanya wala akong mayisasalita

"I have searched you. Halos mabaliw na ako sa kahahanap sayo then parang wala lang sayo? Why had you always feel me that I'm not important to you? Always leigh, Always"

Napayuko ako. Kung alam mo lang kuya na kaya ko to ginawa ay para din sa atin at sa mga taong nakapaligid satin.

"So-sorry" at tuluyan na akong napaiyak.

"Don't you just cry Leigh. Hindi mo ako madadala "

I didn't cry because I felt sorry. I cry dahil pareho tayong nahihirapan sa mga bagay-bagay na wala namang kamalian.

"Bat ka lumayo?" malamig niyang tanong.

"Ku-kuya" anong sasabihin ko? Lumayo ako dahil ayaw ng mga magulang namin and for sure magagalit siya dun.

Pumikit ako and this time may karapatan siyang marinig to kahit ito na lang ang alam niya dahil alam kong wala akong karapatang ipagkait sa kanya to.

"Bu-buntis ako" ngayon ay pagkagulaf na ang nakikita ko sa mga mata niya.

"Wh-what?" tila inaabsorb niya pa ang sinasabi ko. Tumango-tango naman ako.

"Buntis ako" diretsong saad ko.

Tuluyan na akong napahagulgul ng yakapin niya ako ng mahigpit. He's happy randam ko sa mga yakap niya pero papano kung may gusto pa akong sasabihin na magpapayanig ng mundo niya at ang pagkakaroon ng pagkasuklam sakin.

"I'm happy baby. I'm sorry if I raised my voice" Tanging iyak ko lang ang kaya kong ilabas.

Sana nga kuya pero hanggang dito na lang ang kasiyahan na yun. God knows how I don't want to let go this hug.

"Ku-kuya.." naiiyak na tawag ko sa kanya dahilan ng pagluwag nito ng yakap sa akin.

"Why baby? Do you need anything? Tell me" naluluhang tiningnan ko siya sa mata at dahan-dahang umiling.

"It's not yours"

Kita ko kung paano nawalan ng kulay ang mukha niya dahil sa sinabi ko.

"What?"

Yumuko ako at napahikbi. Hindi ko kayang pantayan ang tingin niyang nasasaktan dahil ganun din ako. Ayoko nito gusto kong bawiin.

"Wh-what did you just said?"
Umiling-iling ako.

Hindi ako makapagsalita dahil sa iyak kong kumukuwala. Lumunok ako ng ilang beses bago napagdesisyunang tingnan siya sa mata.

"You're not the father of this."

Dahan-dahan itong bumitaw at ganun pa din ang emosyon ng mga mata niya.

"You-you're lying right? Oh come on Leigh. Stop joking around it ain't funny" then tears started to flow from his right eye. Oh god! Pease help me hindi ko kaya to.

"Ayoko na" at tuluyan na itong bumitaw.

"Anong ayaw mo na? BVLLSHiT LEIGH JUST TELL ME! GULONG-GULO NA KO HIN.."

"AYOKO NA!" napatigil ito bigla and this time it's my turn.

Pinigilan kong umiyak at tiningnan siya ng diretso sa mata at alam kong masasaktan siya sa pwedeng sabihin ko pero kailangan ko na itong tapusin.

"AYOKO NA SAYO! AKALA KO MATUTUNAN KITANG MAHALIN BUT I WAS WRONG KAPATID LANG TALAGA ANG TINGIN KO SAYO!"

Napatigil ako bigla ng magbago and ekspresyon ng mukha nito.

"Why did you stop Leigh? Go on"  Lumunok ulit ako at pinahidan and mga luhang walang tigil sa pagtulo.

"Tigilan na natin to. Tapos na ako sayo. Sawa na ako sa pagiging possessive mo kaya siguro I got pregnant by another man dahil once in my life I-I broke your rules."

Hindi totoo yan hinding-hindi ako magsasawa sayo kahit kailan. Napasinghap ako ng hablutin niya ako sa braso at piniga ng malakas. Hindi ko pinakitang nasasaktan ako, pinantayan ko lang ang tingin niya kahit halos mabali na ang braso ko.

"Tapos ka na ba?" hindi ako nagsalita.

"Inalagaan kita. I keep you for myself. I'm being selfish toward you. Minahal kita dahil iba ka. Minahal kita because you're so fragile at ang sarap mong alagaan. Minahal kita simula pa nung una. Minahal kita because I imagine my life with you at alam mo ba kung bakit mas minahal kita? Because you show me how to love and how to be loved."

Hindi ko na siya mapantayan kaya mas pinili kong yumuko na lang. Lumuwag na din ang pagkahawak niya sakin.

"Yung babaeng higit dalawangpu't taon kong inalagaan at minahal, I can't believe ganito na siya ngayon. Saan ako nagkulang Leigh? Hinayaan naman kita sa pangarap mo kahit ayokong malayo ka sakin." Mapakla nitong tiningnan ang tiyan ko bago bumalik ang tingin sakin. "Akala magiging ama na ako. You made me happy thinking that I'll have a child with you. . just this one baby let me do this." bumalik ang tingin ko sa mga mata niya, he called me baby. "Just this one.."

Napapikit ako ng maramdamang dumampi ang labi nito sa labi ko kasabay nun ang naramdaman kong basa sa pisnge ko. Dumilat ako at sumalubong sakin ang nakapikit niyang mga mata na dun pala nanggagaling ang basa.

Bumitaw ito sa pagkahalik at ilang minuto niya akong tiningnan. Ito siya yung kuyang nag-alaga sakin, bumalik siya.

"I love you so much" and I love you too.

"Ipinaglaban kita Leigh yung tipong I can give up everything I have just to have you but I guess you'll never do the same"

Kung alam mo lang kung paano kita ipinaglaban pero pamilya mo na ang nakataya, pamilya mong nagsilbing pamilya ko din.

"Galit ako Leigh for what have you done. You kill me. Don't you have any idea what's running on my mind? You're whore."

Napapikit ako sa sinabi niya. What? I've never been whore.

"I don't want to say that but that's what I'm thinking of right now. I have loved you more than my life but you chose to break me" ano pa kuya? Ano pa ang gusto mong sabihin tatanggapin ko lahat.

"Can I ask you a favor?" napatingin ako sa mga mata niya at tumango.

"I hope this will be the last I see you. Huwag ka ng magpakita sakin kahit kailan. Let me forget and unloved you" napayuko ako at pahikbing tumango.

"Naiitindihan ko"

"Get out of my life"