Her Possessive Brother

Chapter 61

Leigh's POV

Buong byahe hindi ako mapakali. Kung pwede lang sana na paliparin ang kotse para makapunta na agad ako sa hospital na iyun kanina ko pa ginawa.

"Calm yourself. Everything will be alright" napatingin ako sa taong biglang humawak sa kamay kong nanginginig.

After we talk and the revelation hindi na ulit namin pinag-usapan yun. I don't know maybe nagsisink-in pa sa utak niya ang mga sinabi ko at ako okyupado ang utak ko dahil kay Luke. Hindi ako makakalma hanggat hindi ko malaman na maayos ang kalagayan ng anak ko.

As soon as we reach the hospital agad ko ng tinanggal ang seatbelt at hindi na hinintay na pagbuksan pa ako. Bumaba ako at agad pumasok sa loob.

I rush at the emergency room. As soon as Kate see me tumayo ito at sinalubong ako ng yakap.

"What's wrong? Where's my son?" tarantang tanong ko agad.

"Gi-ginagamot pa ng doktor" umiiyak na sagot nito sakin.

"Wh-what?" halos manghina ang mga tuhod ko sa narinig.

"A-ano bang nangyari?" halos hindi ako mapakali. She clear her throat at pinunasan ang mga luha niya.

"H-hindi ko din alam. May narinig akong yabag at pagbaba ko nakita ko si Luke na nasa sahig duguan at walang malay"

Napahilamos ako ng mukha at tuluyang napahagulgol. Oh god my son! ang kawawa kong anak.

"I'm really sorry. Kasalanan ko" bigla itong lumuhod sa harapan ko.

"You don't have to do this Kate!" saway ni kuya Ethan sa kanya

Inalalayan naman siyang tumayo ni kuya Ethan. I can't utter any word. Wala akong oras para sisihin siya sa mga nangyayari.  Lumayo ako at tumalikod sa kanila.

"Leigh!" isang tinig ang napukaw ng attention ko.

"Mommy?" I run to her at humagulhol ng todo.

"Si-si Luke mommy! Ang anak ko!" pagitan ng mga iyak ko.

"Calm down. You need to calm yourself down" hinarap nito ang mukha ko at pinunasan ang mga luha ko.

"Be strong. Luke is fighting for us right now and you must too"

Hinihintay na lang namin ngayon ang paglabas ng doktor para sa resulta. After few minutes biglang bumukas ang pintuan.

"Who's the mother of the child?" agad na akong tumayo at nilapitan ang doktor.

"I'm the mother" tiningnan ako ng matagal ng doktor bago ito bumuntong hininga.

"I can't tell that your son is in stable right now. Maraming dugong nawala sa kanya at kailangan na siyang masalinan agad"

Halos manlumo ulit ako ng marinig na my son is not yet in stable.

"Take all my blood doc. Just please help my son" naluluhang pagmamakaawa ko.

"Your son is type A+"

Fvck it, I'm type AB+. Bakit hindi nakikiayon ang tadhana para sa anak ko. I want to save my son for goodness sake.

"Mom?" mommy hug me again dahil alam niyang hindi type A+ ang dugo.

"I'm type A+" napalingon kami sa isang taong kanina pang tahimik sa gilid.

"Alexander" mahinang tawag ko sa pangalan niya. Tiningnan lang ako nito at lumakad papunta sa doktor.